Middelburg Dronk

Cambrinus

 

Cambrinus

Zusterstraat 17
Middelburg

 

Een café dat vanaf de jaren 30 tot 1980 was gevestigd aan Zusterstraat 17 (op de hoek met Gravenstraat 48) in Middelburg. Voor W.O. II zat de zaak op het adres Gravenstraat 48 en was het een opvolger van café De Rape.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Cambrinus/fotos.


Geschiedenis

1931
C.J. Witte

C.J. Witte zit in 1931 in het café op het adres Gravenstraat 48 - in 1940 staat hij nog op het adres geregistreerd als caféhouder. In juni 1937 wordt het café van Witte nog vermeld in een advertentie in de Middelburgsche Courant, doch in een advertentie van oktober datzelfde jaar vraagt C. (Cor) Th. (Cornelis Teunis) den Exter verlof A aan voor het adres Gravenstraat 48. Zie ook café Stoombarge.

1937
Cor den Exter

Cor den Exter zette de zaak na W.O. II voort in een wederopbouwpand op het nieuwe adres Zusterstraat 17 - de ingang was verplaatst van Gravenstraat naar Zusterstraat. In april 1947 vroeg echter J.P.P. Marcus een vergunning aan op het adres Zusterstraat 17; wellicht was hij even een tussenpaus. Het was vooral bekend als thuishaven van een roemruchte biljartclub. Het café was overigens zo klein, dat er voor weinig meer plaats was dan voor een bar, een biljart en een dozijn bezoekers. Café Cambrinus sloot begin jaren '80 de deuren. In het pand zit nu handwerkwinkel Roos. Uit het boek Dorp aan de Zeedijk: "Huibregt Gabriëlse (Ube van Kris van Tess) vestigde zich in het café op de hoek van de Gravestraat [sic] en het Kerspel, tegenover de pianofabriek van Mes. Hij was gehuwd met Pieternella Joosse. Haar zuster Johanna Joosse was gehuwd met Pieter Looijse. De dochter van dit laatste echtpaar, Fransina, trad in het huwelijk met Izaäk van de Velde, de eerste leerling van de Middelburgsche Machinisten School die voor het Voorlopig Diploma slaagde. Van de Velde's moeder heette Minderhoud en hoewel dit gezin op Borssele woonde, moeten haar voorouders van de hofstede 'De Grote Prelaat' afkomstig geweest zijn. Het 'Joosseswegje' bij Westkapelle is naar het hofsteedje van de zusters Joosse genoemd".

1947
P.J.J. Marcus

In april 1947 vroeg echter J.P.P. Marcus een vergunning aan op het adres Zusterstraat 17; wellicht was hij even een tussenpaus. Het was vooral bekend als thuishaven van een roemruchte biljartclub. Zie ook De Elf Provinciën, Monopole en Marcus.

1963
Huibregt Willemse

Willemse zat in ieder geval in de zaak van 1963 tot 1978. Hij nam het café over van den Exter.

Naamgeving

  • Mogelijk vernoemd naar de brouwerij Cambrinus of naar het brouwras (gerst). Die verwijzen weer naar de biergod Gambrinus: "De in diverse culturen bestaande zede van overmatig wijngebruik was verankerd in de cultus van de god van de extase (Dionysus/Bacchus), met wie men een wilde worden. Bacchus, de antieke god van de extatische roes, treft men later naast de “biergod”Gambrinus, die geen antiek prototype heeft, aan op de uithangborden van wijnlokalen en herbergen." (|bron)
  • De zaak werd ook wel Café De Ekster genoemd, een verwijzing naar de oude eigenaar.

Bijzonderheden

Hans Rijkse vertelde dat er op vrijdag altijd bijzonder lekkere, verse gehaktballen waren in de tijd dat Huib Willemse in Cambrinus zat - je moest op het juiste moment ter plaatse zijn, want ze waren in een mum van tijd op.

Mooie verhalen

Caramboles in Cambrinus (Rob, 4 mei 2016)

Het is een goed stel dat in de jaren ’60 van de vorige eeuw poseert voor een portret in café Cambrinus op de hoek van de Zusterstraat en Gravenstraat in Middelburg. Tweede van rechts zit eigenaar Huib Willemse. Naast hem zijn echtgenote Joke. Achter haar staat, met baard en bril, Hans den Exter, zoon van de eerdere eigenaar Cor den Exter. Links, met de rug naar het raam Piet Otto, die geweldig vis kan roken en een heerlijke boerenleverworst maakt. Verder Wout, Marie en zoon Jan Schonis, de heer Vinke, Maud Verbeek en kapper André Caljouw uit de nieuwe buurt.

Het begint in 1931 wanneer Cornelis Witte Café de Rape overneemt van Wilhelmina Geijp. De zaak is gevestigd op het adres Gravenstraat 48 en Witte kiest voor de naam Cambrinus. Hij heeft eerder in koffiehuis Stoombarge aan de Blauwedijk gezeten waar, u raadt het al, de stoombarge naar Vlissingen vertrekt. Het is een klein kroegje dat eigenlijk fungeert als wachtkamer voor dorstige reizigers. Mensen kunnen in die tijd op vijf manieren naar Vlissingen: per boot, bus, tram, trein of met de benenwagen.

In 1937 neemt Cor den Exter Cambrinus, schutspatroon van het bier, over van Witte. Vier jaar later wordt het pand verwoest, maar Cambrinus keert na de Tweede Wereldoorlog terug in een nieuw pand. Het eigenaardige is dat het nieuwe adres Zusterstraat 17 wordt. De ingang van het café is van de Gravenstraat naar de Zusterstraat verplaatst. Als Cor overlijdt, zet echtgenote Toos Cambrinus nog een tijdje voort tot het tijdperk Willemse. Huib Willemse wordt begin jaren ’60 de nieuwe eigenaar. Hij zit dan al eventjes in het horecavak. Hij is kelner in cafetaria De Krab van Wim Flipse aan het Plein 1940. Bar American volgt in 1968 De Krab op en over Bar Americain, mijn stamkroeg, moet ik, of Edwin Mijnsbergen die er nog heeft gewerkt, nog eens een verhaal schrijven.

Hans Rijkse heeft me in Seventy Seven, ook mijn stamkroeg, vertelt dat Joke Willemse elke vrijdag overheerlijke gehaktballen maakte in Cambrinus. Als je één of meer gehaktballen wilde, moest je er vroeg bij zijn, want ze waren in een mum van tijd op. Hetzelfde gold voor de snert van Corrie van Hoepen uit de Postkoets aan de Lange Noordstraat. Die was echter niet zo snel op, omdat snert nu eenmaal in grotere hoeveelheid wordt gemaakt. In café Cambrinus was een biljartvereniging met dezelfde naam actief . Ik heb er zelfs een speldje van. Ik denk dat de foto is genomen tijdens een jubileum van de vereniging. Enfin, in 1978 besloten Huib en Joke Willemse gebruik te maken van de zogenaamde saneringsregeling. Overbuurman Ronnie de Pree van Alassio nam de inventaris over voor 10.000 gulden. Hij vertelde me vorig jaar dat Huib tegen hem zei: “Breng af en toe maar een beetje, als ik alles maar voor mijn pensioen binnen heb.” Het afscheidsfeest in en van Cambrinus werd op zaterdagavond gevierd. Biljartvereniging Cambrinus stond niet op straat, maar stak gewoon over naar Alassio.

Externe links

Bronnen