Middelburg Dronk

Clubhuis S.V. Jong Ambon

 

Clubhuis S.V. Jong Ambon

Kruitmolenlaan 125
Middelburg

Website
Facebook
Twitter

 

Een Clubhuis van Sport Vereniging Jong Ambon dat sinds 1989 is gevestigd aan de Kruitmolenlaan 125 in Middelburg.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Clubhuis S.V. Jong Ambon/fotos


Geschiedenis

1989
S.V. Jong Ambon

Sport Vereniging Jong Ambon wordt opgericht op 14 juni 1958 - er werd in die eerste jaren gevoetbald op het sportpark Nadorst-Nassaulaan en later werd er verhuisd naar sportpark De Kruitmolen. Zo'n dikke 30 jaar later wordt het clubhuis aan de Kruitmolenlaan 125 geopend. Aan het begin van de 21ste eeuw gaan er steeds meer geluiden op dat Jong Ambon moet verhuizen. In eerste instantie naar het - nooit gerealiseerde - sportpark Mortiere en later kwam sportpark Voorborch in beeld. Op 15 oktober 2012 verrichten vrijwilligers de eerste werkzaamheden aan het nieuwe clubhuis (het voormalige Clubhuis M.M.H.C.) op het sportpark Voorborch.

Beschrijving historie op de website van Jong Ambon: "Sportvereniging SV Jong Ambon is op 14 juni 1958 opgericht in Vlissingen. Met een handvol fanatieke voetballers trad Jong Ambon toe tot de competitie van de KNVB. Vlissingen was de thuisgrond van de club, later verhuisde SV Jong Ambon naar Middelburg. In 1968 hield de club tijdelijk op te bestaan, maar twee jaar later keerden Molukse spelers van Hollandse clubs terug om Jong Ambon nieuw leven in te blazen. Dat lukte en met succes. Jong Ambon kreeg met drie senioren-elftallen en vier jeugdteams voet aan Zeeuwse grond en met name de hoofdmacht boekte succes na succes. Gaandeweg rukte Jong Ambon 1 op naar de derde klasse van het zondagvoetbal. De tweede klasse lonkte, maar tot promotie kwam het net niet. Op zondag 6 mei 2012 keerde Jong Ambon 1 na 28 jaar terug in de derde klasse van het zondagvoetbal. De ploeg werd overtuigend kampioen door in de laatste wedstrijd met 4-2 van Hontenisse te winnen. In de huidige voetbaljaargang telt Jong Ambon ruim 180 leden. De club heeft vier seniorenteams, vijf jeugdteams en een damesteam. De club is niet groot, maar vertolkt binnen de Molukse gemeenschap nog altijd een belangrijke functie. Jong Ambon is de langst bestaande Molukse voetbalclub in Nederland en zorgt door middel van de voetbalsport voor verbroedering, spelvreugde en plezier. De club heeft nog altijd een Molukse identiteit, de meeste spelers zijn van Molukse komaf, maar SV Jong Ambon leunt ook op niet-Molukse krachten."

Naamgeving

Bijzonderheden

Mooie verhalen

Tempo doeloe

Het was die foto - op de faceboekpagina van middelburgdronk - van Wilfred Vreeke zittend aan de bar van het clubhuis in de Kruitmolenlaan in juni 1990 die als trigger fungeerde. Mijn eerste associatie was een feestje in het kader van het 50-jarig bestaan. Samen met o.a. Wilfred's broer Robert vertrokken we van, hoe kan het ook anders, Seventy Seven per taxi naar het clubhuis. Het was een beetje thuiskomen met al die bekenden en er was ook nog een zeer aanstekelijk optreden van de huisband waarin o.a. Ron Telussa, Agus Latumeten en Wilfred Vreeke speelden. Over de verbondenheid die ik voel met de wijk, schreef ik al eerder onder het lemma De Molukse Factor (zie Achtergrondinformatie op de startpagina) dus daar zal ik niet verder over uitweiden. De muziek van de huisband deed me dan weer terugdenken aan begin jaren '70, tempo doeloe, wanneer in Seventy Seven vlak voor sluitingstijd de muziek uitging en soms het mooie, weemoedige Maniseh a capella door de tent galmde, want zingen konden jongens als o.a. Benny de Lima, Ron Telussa en Janneman Parinussa - nu ik er aan denk krijg ik weer kippenvel. Later deelde ik een huis met vriend Herman Temmar - één van de best geklede voetbalscheidsrechters van Zeeland ooit - in de Blindenhoek. In die periode speelde Jong Ambon nog op het sintelbaanveld aan de Nassaulaan en wanneer we gingen kijken, werd de derde helft strijk en zet bij Seventy Seven gespeeld. Bij winters weer dronken we geen koffie, maar een zogenaamde Lumumba - warme chocolademelk met strohrum; daar werd je lekker warm van. Weer later werkte ik op het sportcomplex Nadorst-Nassaulaan en leerde er Noes Taniwel kennen die daar een tijdje mijn collega was. We gingen natuurlijk weleens een biertje drinken in de stamhut en ik kan me ook nog herinneren dat we, ietwat verloren lopend tijdens de kerstdagen, bij Agus en Ella Latumeten heerlijk hebben gegeten. Dat was wat je noemt echt een cirkel die rond werd, aangezien ik Agus al ken vanaf het kamp aan de Nadorst en Ella van de HBS waar we gelijktijdig eindexamen deden in 1971. Wanneer ik nu op weg naar mijn moeder door de wijk loop, gebeurt het vaak dat ik bekenden tegenkom. Karel met zijn hond, Leila op de fiets, Sophie aan de wandel met tante Taniwel; zo kan ik nog wel even doorgaan. En dat begon allemaal met die foto van Wilfred Vreeke - eigenlijk gaat het nooit verloren, tempo doeloe.

Externe links

Bronnen