Middelburg Dronk

Expresszo

 
 

Een espressobar annex lunchroom die sinds maart 2012 is gevestigd aan Pottenmarkt 22 in Middelburg.

Geschiedenis

2012
Ard Flipse

Begin 2012 besluit Ard Flipse, die dan nog politie-agent is, een espressobar te beginnen in het leegstaande pand aan Pottenmarkt 22 in Middelburg. Ard bouwt snel een goede naam en een vaste klantenkring op. Hij is ook succesvol met de dagelijks wisselende taarten op de kaart, die onder meer worden gemaakt door zijn moeder en Else Kerkhof. Dat succes doen hem en Else besluiten om samen een tweede zaak te openen; De Juf in de Sint Janstraat. Onder die naam worden taarten inmiddels ook geleverd aan diverse Zeeuwse horecabedrijven, zoals aan Vriendschap op de Markt in Middelburg. In oktober 2016 wordt bekend dat Ard het pand heeft gekocht van Willem Jobse. Hij gaat de zaak iets anders inrichten, o.a. door de toiletten te verplaatsen. Op de eerste verdieping komt een Bed & Breakfast, dat begin 2017 geopend zal worden.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Expresszo/fotos.


Naamgeving

Bijzonderheden

Geschiedenis pand Pottenmarkt 22 Expresszo koffiebar en B&B:

Monumentnr: 29405 Beschrijving rijksmonument: Huis met gepleisterde lijstgevel. Lijst met eenvoudige consoles. XVIII (achttiende eeuw). Naam pand: cleen Hollandia (K191) Verkocht in 1814.
(Het pand ernaast nr. 24 (K192) heet: groot Hollandt)

Wat heeft erin gezeten:

1873 J. Opitz, orgel- en pianomaker ± 1883 Werkplaats koper- en blikslager J. Jansen ± 1908 C. van Aartsen koperslager (?) ± 1913 S. van Aartsen koperslager (?) 1948-1965 Florus Jacobus van Aartsen

<https://www.archieven.nl/nl/zoeken?miview=inv2&mivast=0&mizig=210&miadt=239&micode=1331&milang=nl#inv3t1> Florus Jacobus van Aartsen werd geboren op 11 juni 1896 te Middelburg. Hij was de zoon van Cornelis van Aartsen en Sara Franchimont. In de geboorteakte werd zijn familienaam genoteerd als ‘Aartse’, wat ook bij latere officiële registraties het geval bleef. De familie zelf hanteerde echter de schrijfwijze ‘Aartsen’. Op 22 december 1922 trouwde hij met Josina Maria Henderikse, geboren op 25 februari 1901 te Middelburg.

In 1922 vestigde hij een kleinhandel in huishoudelijke artikelen en rijwielbedrijf aan de Spanjaardstraat E 85 (later 17). In 1926 verkreeg Van Aartsen een hinderwetvergunning voor de oprichting van een koper- en blikslagerij op dit adres. Dit vak was hem niet onbekend, want ook zijn vader en zijn broer Pieter Johannes van Aartsen stonden te boek als koper- en blikslagers. Van Aartsen verhuisde kort na 1948 naar de Pottenmarkt 22. In zijn winkel groeide het assortiment voortdurend. De omschrijving van het bedrijf in 1963 luidde volgens het handelsregister: koper- en blikslagersbedrijf, kleinhandel in huishoudelijke artikelen, machines en apparaten, luxe en kunstnijverheidartikelen, glas en keramische artikelen, electrotechnisch materieel en electrotechnische verbruikstoestellen. Op 31 december 1965 werd de zaak van F.J. van Aartsen opgeheven.

1966 een tweede manufacturenwinkel Brouwenaar & van de Kamer (ook op Langeviele 6) 16 april 1971 Opening radio televisie en elektro Van de Vijver Hierna werd het pand een magazijn voor kledingwinkel Hooftman, gelegen op de hoek van Pottenmarkt en Plein 1940. 8 november 1973 opening van “Hier is 22”, uitbreiding van kledingwinkel Hooftman, voor de jongere klant, met op bovenverdieping een atelier om kleding te vermaken. 2010 DOT kinderkleding, houten speelgoed en woonaccessoires door Marieke de Wit.

Op 17 november 2018 verhuist De Juf naar Damplein 20, met meer zitplekken voor gasten. De espressobar aan de Pottenmarkt sluit op 21 januari 2020. 1 april 2020 was de planning, maar is uitgesteld vanwege het Coronavirus, de heropening van koffiebar door Marcel Van Eijsden en Henriëtte Heijboer. Op 4 mei 2020 toch nog de opening met koffie-to-go.


Mooie verhalen

Henriëtte Heijboer; horeca en muziek zijn mijn leven

Als je het over échte Middelburgers hebt, kan Henriëtte Heijboer (55) niet ontbreken. Ze is verwekt in Zierikzee, maar geboren aan de Nassaulaan in Middelburg. Ze is het middelste kind en heeft een broer en een zus. Later verhuizen ze naar Klarenbeek en de binnenstad van Middelburg. Omdat Henriëtte nooit is weggegaan uit Middelburg kent ze de stad als haar broekzak. De slanke klassieke schone heeft vele vrienden en haar sociale netwerk is gigantisch.

Haar jeugd brengt ze door op de Kleuterhof en OBS de Arneburch. Ze vindt het erg leuk dat ze nog twee jaar in het oude Gymnasiumgebouw in de Latijnse Schoolstraat heeft gezeten, waar ze zelfs is ontgroend met een emmer water over haar hoofd in een zinken tobbe! Hierna wordt de havo op de SSGM in de Churchilllaan afgerond. Haar moeder wordt ziek wanneer ze in de brugklas zit en overlijdt zeven jaar later aan een slopende ziekte. Henriëtte gaat na haar diploma direct aan het werk bij Rôtisserie Michel, waar ze tijdens dat halfjaar het horeca-vak leert. “Ik zou graag modeontwerpster zijn geworden, of tolk of vertaalster. Maar het liep anders.” Hierna heeft Henriëtte vijf jaar in de bediening van de Tamboer gewerkt.

Henriëtte trouwt met Leo Hannewijk, ook geen onbekende in het Middelburgse circuit. Hij was oprichter van de filmliga in jongerencentrum Midgard en later filmhuis Meccano, Schuttershof, bioscoop Electro en Film By The Sea. “Ik kreeg al jong kinderen: zoon Ferenc (34) en dochter Laura (31). Naast de zorg voor de kinderen werkte ik in de horeca en zong in diverse bands. We woonden toen op een bovenwoning op het hoekje van de St. Pieterstraat. Al heel jong moest ik meemaken dat de ontwikkeling van Ferenc anders verliep. Mede hierdoor verdiep ik me graag in mensen en accepteer zonder vooroordelen hoe hij of zij is. Ik ben een mensenmens. Ik hou van ze, van jong tot oud.” Henriëttes grootste passie is zingen. Dat begint in de jaren tachtig met de Zeeuwse soul-formatie Earthquake Roody & The Trembling Walls, waar ze achtergrondzangeres is. Vele bandjes volgen, zoals de Grandpa Nick Sessieband. Ook als solozangeres gaat het haar goed af. Ze heeft elf jaar in het A58-koor gezongen en sinds dit jaar het KAT (Koor Aller Tijden). “Een mooi repertoire, gezellige mensen en heel leerzaam. Ach, daarvoor ben je nooit te oud,” zegt ze lachend. Henriëttes kinderen hebben haar muzikaliteit geërfd: Ferenc speelt piano, Laura heeft jaren gedanst en gezongen. “Toen Laura drie was ging ik zelf ook op ballet bij Dazzle aan de Amnestylaan, wat ik zo’n zo’n acht jaar met veel plezier heb gedaan.” Henriëtte heeft nog een tweede dochter gekregen; Mayte (15). Zij heeft dezelfde soort talenten als haar broer en zus. Ze danst en speelt harp. Negentien jaar geleden begint Henriëtte met een parttime baan in de brasserie van De Drukkerij. “Ik vind het een fijne prachtige winkel, waar het heerlijk toeven en werken is. Literatuur, muziek, kunst en een heerlijke brasserie erbij. En er is altijd wel wat te doen. Hier had ik het heel erg naar m’n zin. Er hing een fijne werksfeer en het is er wel druk ja, maar ik hou van hard werken.”

Het afgelopen jaar doet Henriëtte naast de Drukkerij vrijwilligerswerk bij de dagbesteding in Villa Rittenborgh. “Op m’n werk was het rennen en vliegen, maar hier kon ik gewoon naast iemand gaan zitten, een hand vastpakken en volledige aandacht geven. Niet tien dingen tegelijk doen, maar verstillen en pure aandacht.” De zorg spreekt Henriëtte wel aan, want dat doet ze van nature graag. Zoals ze vroeger tolk wilde worden, lijkt haar nu een beroep in de zorg, of als logopediste wel wat. Maar ja, dan moet er ook een opleiding gebeuren. En dat op je vijfenvijftigste, dat is niet zo makkelijk.

Marcel van Eijsden is bloemenexporteur, maar wil daarnaast Expresszo aan de Pottenmarkt gaan heropenen. Marcel: “Henriëtte heeft zoveel aandacht voor mensen, ik vind haar de ultieme gastvrouw! Zonder haar wil ik dit avontuur niet aangaan en daarom heb ik specifiek deze prachtmeid gevraagd bij de espressobar te komen.” 
“Daar moest ik lang over nadenken”, zegt Henriëtte, “want ik had het enorm naar m’n zin bij de Drukkerij. Maar van lieverlede trok het kleinschalige me aan. Het mooie gevoel van verstilling en aandacht van de Villa, vind ik nu in Expresszo. Met zo’n zelfde intensiviteit kan ik aandacht schenken aan koffie, lekkernijen en mensen.”

Henriëttes vrijwilligerswerk heeft ze op moeten geven, want ze heeft nu een fulltime baan. “Maar ik ben superblij met deze kans. Ik kan nu zelf bedenken wat en hoe ik iets wil. We hebben barista-training gehad van Lars Louwerse, zodat iedereen een professioneel goed smakende koffie krijgt. We gebruiken Braziliaanse koffiebonen van Single Estate, ook décafé is mogelijk, en gebruiken natuurlijk naast de gewone melk ook de alternatieve soorten. Tevens zijn er diverse soorten thee, mét of zonder theïne.“ Eigenlijk zouden ze 1 april open gaan, maar door de Corona maatregelen kan dat niet. “We hebben nu meer tijd gekregen om alles voor te bereiden.” Gelukkig kan er op 4 mei een start worden gemaakt met Coffee-To-Go. De voordeur van Expresszo is een boerendeur die in gedeeltes open kan. “Een vriend heeft een loket gemaakt die over de onderdeur kan worden geschoven, zodat er plek is voor een plateautje met de bekers en een pin-apparaat.” Na afloop wordt dat door de klant teruggezet en maakt Expresszo het weer schoon. “Binnenkort komen de nieuwe terrastafels. Die gaan we zo neerzetten dat mensen op de juiste afstand kunnen gaan zitten. Voorlopig runnen we de zaak met z’n tweeën totdat we weer echt open mogen. Ik kan niet wachten, ik heb er zo’n zin in!”

De kleine zaak is in rustige kleuren geschilderd en er liggen kussens op de banken. Voor het raam hangt een glazen koffiepot-lamp. “Expresszo heeft een uitstraling van rust, warmte en comfortabel genieten. De mensen kleuren het in,” aldus Henriëtte. Tevens verdiepen ze zich in lekkernijen, rekening houdend met allergieën en voedingswensen. “Naast ‘t gebak - wat we zelf maken - zullen er wat broodjes, hartige taarten en soepen op de kaart staan. Hier heb ik ook al leuke ideeën voor. Dat iemand zijn favoriete recept mag maken en daar een inspirerend verhaaltje over wordt geschreven. De soep van…… De taart van……. Ook zou ik graag in het nisje een wisselexpositie van één kunstwerk aan de muur hebben hangen, groter is het nisje niet, haha. En op vrijdagmiddag een gezellige afsluiting met live muziek. Eén persoon met een gitaar zal net passen! Ach ja, plannen genoeg!”

Interview op 3 mei 2020 Jacqueline Willemsen-de Kort

Wij zijn De Stad

Van de pagina 'Wij zijn De Stad': We lopen al wat langer rond met het plannetje eens wat extra aandacht te besteden aan de groep (relatief) jonge ondernemers in Middelburg die nog niet langer dan tien jaar bezig zijn, maar ondertussen wél allerlei mooie of interessante dingen aan het doen zijn. Een van de eerste zaken waar we daarbij aan dachten was De Juf, sinds oktober 2014 gevestigd in de Sint Janstraat. Wij kopen zelf maar zelden taartjes, maar we volgden de ontwikkelingen rondom de winkel op de voet en horen er veel mensen over spreken. De Juf is een succes, zo simpel is het gewoon. Hoe het na ons bezoekje –twee maanden geleden al- verder liep is tekenend voor de doorpakmentaliteit van een van de eigenaars, Ard Flipse. Nog voordat we waren toegekomen aan een kort verslagje van ons bezoek vroeg hij of we niet eens wilden komen buurten bij zijn andere zaak, Expresszo op de Pottenmarkt.

Waarom ook niet? De zaken zijn tenslotte onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Hoe Ard en Else Kerkhof kwamen tot De Juf kun je lezen op de website van De Juf. Kort samengevat komt het erop neer dat Ard Expresso begon in maart 2012 en dat Else (en de moeder van Ard) taarten bakten voor de espressobar. Dat ging al snel een eigen leven leiden, onder meer omdat steeds meer horecabedrijven op Walcheren de taarten besloten af te nemen. Het is wat kort door de bocht, maar uiteindelijk kwam De Juf uit dat gegeven voort. Toen wij bij de Juf waren vroegen we natuurlijk even of de prijzen nu veel hoger zijn dan bij, pak ‘m beet, de HEMA. Dat ontkende Else niet, glimlachte ook bevestigend toen wij opperden “dat ze dan ook vast twee keer zo lekker zijn”. Het werd ons die middag in ieder geval wel duidelijk dat de taarten met zorg worden bereid en dan veel mensen best bereid zijn iets meer te betalen voor al dat ambachtelijks. Als je dan toch jarig bent kun je je gasten ook wel op iets extra lekkers trakteren, nietwaar?

Ard bemoeit zich verder niet met de bedrijfsvoering van De Juf. Hij is meer van de (administratieve) zaken op de achtergrond en heeft het ook gewoon druk met Expresszo. Ook daar werkt hij al vanaf het begin met personeel, maar hij draaide zelf ook erg veel uren. Aanvankelijk combineerde hij zijn zaak namelijk met zijn werk als politieagent. Die baan heeft hij inmiddels opgegeven. Omdat het zakelijk verantwoord was, maar ook omdat hij keuzes moet maken. Ard is namelijk ook nog niet zo lang vader en zijn vrouw werkt ook. Dan houden dingen ook een keertje op, natuurlijk. Maar door het te doen zoals hij het gedaan heeft Expresso in die eerste drie jaar een fijne eigen klantenkring weten op te bouwen die met waardering instagrammen en facebooken over de kwaliteit van de koffie daar. En over die taarten uiteraard. Ondertussen blijft Ard nieuwe dingen proberen, zoals vervroegde openingstijden om ook ontbijt te kunnen verzorgen voor de liefhebbers.

Daar houdt het echter niet op. Twee weken geleden kwam hij opeens op de proppen met zijn plannen rondom Ontpopt in de Geerepassage. Een prachtplan, maar daar komen we in andere stukjes wel op terug. Bij ons houdt het ook een keer op. Deze ‘gozert’onderneemt sneller dan wij schrijven, zullen we maar zeggen

Hij en Else zijn hoe dan ook lekker bezig. Zij zijn De Stad.

Externe links

Bronnen