Middelburg Dronk

Dangeroe

 

Dangeroe

Vlasmarkt 39-41
Middelburg

 

Een goedlopend café dat van 1987 tot 1 april 1992 was gelegen aan de Middelburgse Vlasmarkt 39-41. De voorlopers van Dangeroe waren De Verkeerde Wereld en café Colours, van Harmen van Loon en Angelique Riemens. Ben Vriesman huurde het pand in 1986 en opende het na een verbouwing in 1987. In 1992 had Ben genoeg van de horecawereld en verkocht hij de zaak aan de familie Bertram (van de loodsensociëteit in Vlissingen), die er vervolgens café Carrousel opende. Het pand zou later nog regelmatig van eigenaar wisselen. Voordat het Bardot werd in 2013 zaten nog Memories, Vantoen en Vannu, De Weerlt, De Groene Pulk en Bumpers in het fraaie pand aan de Vlasmarkt. Een deel van de medewerkers zou nog langer actief blijven in de Horeca. Rob de Koning belandde na de sluiting in Tympaan, Ger Langermans namen samen met Paul Roodenburg Schuttershof over van Cees Rijn en Conny de Lange, en zat later weer in café Allez aan de Vlasmarkt en ook Jeroen Sijbel bleef in de horeca werkzaam (onder meer de Vriendschap). Kok Ad van der Heijden (bijgenaamd "De Neus") had daarvoor nog Sjénee en collega Jan Neuteboom werkte ook nog kort in Allez en is nu eigenaar van de Rode Leeuw, in Nieuw en St. Joosland.

Geschiedenis

Van 1893 tot 1973 zat op de benedenverdieping (Vlasmarkt 39) de limonadefabriek en drankhandel J. A. Pieters. De drankvergunning op het pand zal daar ongetwijfeld uit voortgevloeid zijn. Pieters stookte voor de oorlog zelf sterke drank. Men gebruikte daarvoor een aantal oude Middelburgse recepten die volgens de firma in de oorlogsjaren verloren zijn gegaan. Voor 1870 zat er een poelier in het pand en van 1877 tot 1898 was er een smederij in gevestigd. Daar werden hoeven en onderdelen van rijtuigen gesmeed. Het smeedwerk aan de deur van Dangeroe dateerde uit die tijd.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Dangeroe/fotos

Oud-werknemers

Rob de Koning (later onder meer Tympaan), Ans Parinussa, Ger Langermans (later Schuttershof en Allez, Hanneke, Corrie, Ad van der Heijden (kok), zie ook Sjénee, Jeroen Sijbel (later onder meer Vriendschap), Patrick Waterman, Liebeke Peters (inmiddels overleden), Gina D'harte, Jacco Kievit, Vac & Puffel Hanemaaijer, Addy. Winnie Goedbloed (eerder Meccano).

Bijzonderheden

  • Had een marmeren barblad in de vorm van een muzieknoot.
  • Eigenaar Ben Vriesman werkte enige tijd als bedrijfsleider in Cheesy in Biggekerke.

Mooie verhalen

Bernardo

Jongens waren we - maar aardige jongens. Al zeg ik 't zelf. Zo begint Titaantjes van Nescio; een boek dat me al erg jong zeer lief was en nog steeds, zij het met groeiende weemoed, is. Bernardo en ik waren ooit ook jongens, overbuurjongens op de Markt, de immer welriekende navel van de wereld, behalve op donderdag dan wanneer de vette geur van gefrituurde vis niet van de lucht is. Na de kinderschoenen, waarin we weleens langs de deur gingen om het leger der argelozen mede te delen dat we om de kist kwamen. Wanneer men vroeg welke kist dat dan wel mocht zijn antwoordden we "Waar heel het gezin in pist" om vervolgens akelig lachend het hazenpad te kiezen. Enfin, na de kinderschoenen verhuisden zowel Bernardo als ik naar het Siberië van de buitenwijken, maar de vriendschap trok weer aan in onze middelbare schooltijd. Natuurlijk reden we brommer - Puch of Tomos; andere merken waren voor watjes of vetkuiven - en maakten we de jeugdsozen op Walcheren onveilig. Naast Bernardo en ik behoorden ook, in wisselende samenstelling, Jacco Kievit, Karel Merk, Leo Hageman en Haagse Marius de Pauw - later portier in 't Pakhuis - tot de bromnozems. In die tijd zaten Leo en ik in het playback bandje The Big Stars of Nothing en Bernardo verzorgde de lichtshow - dat zat er al vroeg in. Hij maakte kort daarna furore in Zeeland als DeeJay en ik kan me vooral nog broeierige avonden in Kiekieris in 's Heerenhoek herinneren waar de avonden immer dorstig waren en de wuuven wild. De horeca werd zeg maar Bernardo's ding en in 1987 opende hij Dangeroe - een prachtige tent waar het, zoals men dat toen noemde, vaak de deur uit swingde. Ik moet nog een fikse lading foto's uit Bernardo's archief inscannen voor middelburgdronk en na een eerste inventarisatie lijkt het alle dagen feest te zijn geweest in Dangeroe - those were the days. We zien elkaar nog regelmatig in Seventy Seven alwaar het goed toeven is en ons gedeelde verleden regelmatig de revue passeert. Ook de tijd van de kinderschoenen - was André van het bloemenkraam op de Markt nu kelner bij Juliana, bij Suisse of bij allebei? - maar vooral de indianenverhalen uit de tijd dat Marius zich de Papoea noemde en daar een lied bij zong dat nu niet echt politiek correct genoemd zou worden. Sommige dingen kan en mag je niet vergeten, want vergeten is soms de meest wrede vorm van weten.

Externe links

Bronnen