k (→Mooie verhalen) |
k (→Mooie verhalen) |
||
| Regel 33: | Regel 33: | ||
Aangezien mijn vader bevriend was met eigenaar Merijn Heestermans kwam ik in mijn kinderjaren vaak in 't Raedthuys. De zaak was ruim beklant met hotelgasten zoals handelsreizigers en vertegenwoordigers die er periodiek verbleven wanneer Zeeland werd aangedaan. In de zomer was het een komen en gaan van toeristen, zowel in het hotel alsook in het restaurant, maar het restaurant, waar ook veel Middelburgers aten, had ook een belangrijke caféfunctie. Er was een kaartclub en ook een biljartvereniging die zelfs de naam van het hotel droeg. | Aangezien mijn vader bevriend was met eigenaar Merijn Heestermans kwam ik in mijn kinderjaren vaak in 't Raedthuys. De zaak was ruim beklant met hotelgasten zoals handelsreizigers en vertegenwoordigers die er periodiek verbleven wanneer Zeeland werd aangedaan. In de zomer was het een komen en gaan van toeristen, zowel in het hotel alsook in het restaurant, maar het restaurant, waar ook veel Middelburgers aten, had ook een belangrijke caféfunctie. Er was een kaartclub en ook een biljartvereniging die zelfs de naam van het hotel droeg. | ||
| − | In het café kwamen vogels van verschillende pluimage, Middelburgse types die met naam en toenaam bekend stonden. Een van hen was Janus Leijnse die half Middelburg beter kende als 'de Spanjool'. De Spanjool handelde in oude metalen en daarnaast ook in kerstbomen. Wanneer de kerstdagen naderden toog hij met vrachtwagens en los personeel naar de Ardennen om daar dennenbomen te kappen die vervolgens werden doorverkocht aan, zeg maar, tussenhandelaren in Middelburg. Later werden beide handelsvormen overgenomen door zoon Tonny, die het oude-metalenbedrijf aan de Kleverskerkseweg verder uitbouwde. | + | In het café kwamen vogels van verschillende pluimage, Middelburgse types die met naam en toenaam bekend stonden. Een van hen was Janus Leijnse die half Middelburg beter kende als 'de Spanjool', zoals je ook 'De Rus' had (zie [[ De Harlekeijn ]]). De Spanjool handelde in oude metalen en daarnaast ook in kerstbomen. Wanneer de kerstdagen naderden toog hij met vrachtwagens en los personeel naar de Ardennen om daar dennenbomen te kappen die vervolgens werden doorverkocht aan, zeg maar, tussenhandelaren in Middelburg. Later werden beide handelsvormen overgenomen door zoon Tonny, die het oude-metalenbedrijf aan de Kleverskerkseweg verder uitbouwde. |
Wanneer de Spanjool een bezoek aan 't Raedthuys bracht, kwam hij nooit alleen. Hij werd altijd gereden, want op zo'n avond werden er vaak verschillende zaken bezocht, door een voor de gelegenheid ingehuurde chauffeur. Tevens was hij vergezeld van een lijfwacht, wat voor die tijd toch wel een bijzonderheid was. Ik weet niet waarom die lijfwacht over hem waakte, maar het riekte wel naar iets spannends. Het verhaal gaat dat Janus Leijnse zijn bijnaam kreeg omdat hij nog zou hebben meegevochten in de Spaanse burgeroorlog, doch dat blijft vooralsnog een apocrief verhaal. | Wanneer de Spanjool een bezoek aan 't Raedthuys bracht, kwam hij nooit alleen. Hij werd altijd gereden, want op zo'n avond werden er vaak verschillende zaken bezocht, door een voor de gelegenheid ingehuurde chauffeur. Tevens was hij vergezeld van een lijfwacht, wat voor die tijd toch wel een bijzonderheid was. Ik weet niet waarom die lijfwacht over hem waakte, maar het riekte wel naar iets spannends. Het verhaal gaat dat Janus Leijnse zijn bijnaam kreeg omdat hij nog zou hebben meegevochten in de Spaanse burgeroorlog, doch dat blijft vooralsnog een apocrief verhaal. | ||
Versie van 30 jul 2011 om 12:42
| | ||||||
|
Beschrijving
Hotel ´t Raedthuys bestond al gedurende de jaren ´40 - verschillende advertenties en artikelen in de PZC getuigen daarvan. Van 1938 tot 1941 zat A. van der Weele in de zaak en heette het hotel Terminus. In 1961 werd de heer M.C. Heestermans eigenaar; hij bleef dat tot 1970. Taveerne 't Raedthuys was begin jaren '70 gevestigd aan de Lange Noordstraat 34, behorend bij Hotel 't Raedthuys. In januari 1974 opende ene D. Verkerk de bar, maar later dat jaar (oktober) kwam de zaak alweer in het nieuws toen de nieuwe eigenaars, het echtpaar Kosters-Maas, het restaurantgedeelte van het hotel lieten vervallen. Zij legden meer nadruk op de cafefunctie. Zij plaatsten ook een wedstrijdbiljart in de zaak. Eenvoudige snacks en uitsmijters waren nog wel verkrijgbaar. Op de plaats waar 't Raedthuys zich bevond is nu bejaardencentrum Bachtesteene te vinden. 't Raedthuys was een opvolger van Zeelandia, National en Het Wapen van Middelburg (3).
Geschiedenis
Foto's
Taveerne 't Raedthuys in 1974
Artikel PZC over de verbouwing
Opening in januari 1974 door D. Verkerk
Tweede heropening van de zaak, in oktober 1974
Naamgeving
Eigenaars
- A. van der Weele
- M.A. Heestermans
- D.Verkerk
- Het echtpaar Kösters-Maas (Netty en Ludo)
Mooie verhalen
- De Spanjool
Aangezien mijn vader bevriend was met eigenaar Merijn Heestermans kwam ik in mijn kinderjaren vaak in 't Raedthuys. De zaak was ruim beklant met hotelgasten zoals handelsreizigers en vertegenwoordigers die er periodiek verbleven wanneer Zeeland werd aangedaan. In de zomer was het een komen en gaan van toeristen, zowel in het hotel alsook in het restaurant, maar het restaurant, waar ook veel Middelburgers aten, had ook een belangrijke caféfunctie. Er was een kaartclub en ook een biljartvereniging die zelfs de naam van het hotel droeg.
In het café kwamen vogels van verschillende pluimage, Middelburgse types die met naam en toenaam bekend stonden. Een van hen was Janus Leijnse die half Middelburg beter kende als 'de Spanjool', zoals je ook 'De Rus' had (zie De Harlekeijn ). De Spanjool handelde in oude metalen en daarnaast ook in kerstbomen. Wanneer de kerstdagen naderden toog hij met vrachtwagens en los personeel naar de Ardennen om daar dennenbomen te kappen die vervolgens werden doorverkocht aan, zeg maar, tussenhandelaren in Middelburg. Later werden beide handelsvormen overgenomen door zoon Tonny, die het oude-metalenbedrijf aan de Kleverskerkseweg verder uitbouwde.
Wanneer de Spanjool een bezoek aan 't Raedthuys bracht, kwam hij nooit alleen. Hij werd altijd gereden, want op zo'n avond werden er vaak verschillende zaken bezocht, door een voor de gelegenheid ingehuurde chauffeur. Tevens was hij vergezeld van een lijfwacht, wat voor die tijd toch wel een bijzonderheid was. Ik weet niet waarom die lijfwacht over hem waakte, maar het riekte wel naar iets spannends. Het verhaal gaat dat Janus Leijnse zijn bijnaam kreeg omdat hij nog zou hebben meegevochten in de Spaanse burgeroorlog, doch dat blijft vooralsnog een apocrief verhaal.
Adres en contactgevens
Lange Noordstraat 34
4331 CB Middelburg
Externe links
Bronnen
- Foto's: Beeldbank Zeeland