| Regel 26: | Regel 26: | ||
==Bijzonderheden== | ==Bijzonderheden== | ||
==Mooie verhalen== | ==Mooie verhalen== | ||
| + | |||
| + | *'''Stiesel in m’n embde''' | ||
| + | In de eerste klas van de R.H.B.S. van Middelburg was het usance – we schrijven 1965 – om, vrijwel classicaal, danslessen te nemen, teneinde het sociale aanpassingsvermogen in bepaalde kringen te bevorderen – ''noblesse oblige'', letterlijk, in de kinderschoenen. Voor de proefles bij Dansschool Meeuse was de ''dresscode'' voor jongeheren een pantalon, liefst grijs, een overhemd, liefst wit, en jasje-dasje . "Natuurlijk", zei mijn moeder, "Bij ''Stiesel in m’n embde'' moet je er als door een ringetje te halen uit zien". Ze legde uit dat de heer Meeuse bij voorkeur gekleed ging in overhemden waarvan boord en manchetten met stijfsel gesteven waren – vandaar de vreemde bijnaam. Verder dan de proefles heb ik het overigens niet gebracht, aangezien enkelen van ons, dansende de dans, werden weggestuurd wegens ordeverstoring. We hadden wat H2S (geratst uit het scheikundepracticum) op de dansvloer gesprenkeld en de geur van rotte eieren was niet van de lucht. Begin jaren 70 zag ik ''Stiesel in m’n embde'' terug in het Middelburgse zwembad ''Poelendaele'' waar ik vakantiewerk als ''garderobier'' deed – veelal schoonmaakwerk en ordehandhaving in de kleedruimten. De familie Heestermans baatte er, na [[’t Raedthuys]] te hebben verkocht, de kantine uit en het kon er, vooral op donderdagavond, erg gezellig zijn. Zo gezellig, dat ik mijn eerste weekloon bijna geheel kwijt was aan het gepofte gelag in de kantine – doch dit terzijde. Maar goed, de heer Meeuse trok vrijwel dagelijks zijn baantjes in het zwembad en hij had me wellicht mijn jeugdzonde vergeven of eenvoudigweg vergeten, want dat voorval is niet meer aan de orde geweest. Voor hij zich naar de kleedruimten begaf, speelde zich altijd hetzelfde ritueel af aan de bar in de kantine. Hij had zijn kostbaarheden in een juten zakje gedaan, dat hij met de onsterfelijke woorden: “Zou u mijn zak met juwelen willen bewaren”., overdroeg aan degene die achter de bar stond. Iemand, ik weet helaas niet meer wie, heeft toen eens, met even onsterfelijke woorden, geantwoord: “Vanzelfsprekend meneer Meeuse, uw zak is bij ons in goede handen”. | ||
| + | |||
==Adres en contactgevens== | ==Adres en contactgevens== | ||
Nieuwstraat 17-19 Middelburg | Nieuwstraat 17-19 Middelburg | ||
Versie van 29 aug 2011 om 12:39
| | ||||||
|
Beschrijving
Dansschool aan de Nieuwstraat 19 te Middelburg in de periode 1950-1980.
Geschiedenis
Rond 1900 bevond zich op het adres Nieuwstraat 19 te Middelburg het Christelijk Militair Tehuis (het pand rechts op de foto), dat in 1984 verlof A aanvroeg voor de verkoop van zwak alcoholische drank. In maart 1953 vraagt W.M.J. Meeuse verlof A aan voor zijn dansschool op het adres Nieuwstraat 17 Middelburg. De dansschool van Meeuse is multifunctioneel, men kan er niet alleen, onder het genot van een drankje, leren dansen, maar de ruimte is ook beschikbaar voor bruiloften en andere intieme feesten. Meeuse blijft, samen met zijn echtgenote, tot op hoge leeftijd actief als dansleraar en de school sluit zijn deuren vermoedelijk in 1976, want een jaar later vindt men geen advertenties meer in de PZC.
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op Dansschool_Meeuse/fotos
Vergunningaanvraag W.M.J. Meeuse voor het pand Nieuwstraat 19 Middelburg, 6 maart 1953
Leden Dansschool, jaren '60
De Heer Meeuse
Mevrouw Meeuse
Naamgeving
Spreekt voor zich.
Eigenaars
- W.M.J. Meeuse (1953-1977)
Bijzonderheden
Mooie verhalen
- Stiesel in m’n embde
In de eerste klas van de R.H.B.S. van Middelburg was het usance – we schrijven 1965 – om, vrijwel classicaal, danslessen te nemen, teneinde het sociale aanpassingsvermogen in bepaalde kringen te bevorderen – noblesse oblige, letterlijk, in de kinderschoenen. Voor de proefles bij Dansschool Meeuse was de dresscode voor jongeheren een pantalon, liefst grijs, een overhemd, liefst wit, en jasje-dasje . "Natuurlijk", zei mijn moeder, "Bij Stiesel in m’n embde moet je er als door een ringetje te halen uit zien". Ze legde uit dat de heer Meeuse bij voorkeur gekleed ging in overhemden waarvan boord en manchetten met stijfsel gesteven waren – vandaar de vreemde bijnaam. Verder dan de proefles heb ik het overigens niet gebracht, aangezien enkelen van ons, dansende de dans, werden weggestuurd wegens ordeverstoring. We hadden wat H2S (geratst uit het scheikundepracticum) op de dansvloer gesprenkeld en de geur van rotte eieren was niet van de lucht. Begin jaren 70 zag ik Stiesel in m’n embde terug in het Middelburgse zwembad Poelendaele waar ik vakantiewerk als garderobier deed – veelal schoonmaakwerk en ordehandhaving in de kleedruimten. De familie Heestermans baatte er, na ’t Raedthuys te hebben verkocht, de kantine uit en het kon er, vooral op donderdagavond, erg gezellig zijn. Zo gezellig, dat ik mijn eerste weekloon bijna geheel kwijt was aan het gepofte gelag in de kantine – doch dit terzijde. Maar goed, de heer Meeuse trok vrijwel dagelijks zijn baantjes in het zwembad en hij had me wellicht mijn jeugdzonde vergeven of eenvoudigweg vergeten, want dat voorval is niet meer aan de orde geweest. Voor hij zich naar de kleedruimten begaf, speelde zich altijd hetzelfde ritueel af aan de bar in de kantine. Hij had zijn kostbaarheden in een juten zakje gedaan, dat hij met de onsterfelijke woorden: “Zou u mijn zak met juwelen willen bewaren”., overdroeg aan degene die achter de bar stond. Iemand, ik weet helaas niet meer wie, heeft toen eens, met even onsterfelijke woorden, geantwoord: “Vanzelfsprekend meneer Meeuse, uw zak is bij ons in goede handen”.
Adres en contactgevens
Nieuwstraat 17-19 Middelburg
Bronnnen
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
- Foto's: collectie Wim van Iren