Een friteszaak c.q. automatiek die tussen 1989 en 2010 was gelegen aan de Markt 57 te Middelburg . De zaak was een opvolger van Loekie, Martin's en Inca's.
Inhoud
Geschiedenis
| 1989
|
Alfons Carton, Hans Veraart en Jolanda Veraart In 1989 opent Fons (de achternaam ontbreekt vooralsnog) zijn snackbar Fonsie's op het adres Markt 57 In Middelburg. Hij werkte daarvoor al voor mevrouw Verheeke van Inca's. Op enig moment vertrekt Fons naar Duitsland en wordt Fonsie's voortgezet door broer en zus Hans en Jolanda Veraart - zij opereren onder de naam VOF Veraart. In 2005 verbouwen ze de zaak - die dan inmiddels Big Snack Fonsie S heet - grondig en worden er 40 zitplaatsen op de eerste verdieping gemaakt. In 2010 gaat Fonsie's als de laatste horecazaak aan de zuidzijde van de Markt overstag voor de projectontwikkelaar die aan die kant van de Markt nieuwe winkels wil bouwen. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op Fonsies/fotos.
Links Nationaal en rechts Fonsie's Markt 57 Middelburg, 2005
[http://middelburgdronk.nl/wiki/Bestand:City_of_Dance_reeks_(4).jpg Een van de eerste edities van The Streetparade Middelburg, met de op de achtergrond café Nationaal en snackbar Fonsie's
Het slopen van Fonsie's door Bouwgroep Peters, in 2010
.jpg)
Naamgeving
- Vernoemd naar de eerste eigenaar.
Bijzonderheden
Mooie verhalen
Een hele dag genieten voor één gulden
In de jaren '80 stonden snackbars voor veel jongeren synoniem aan videogames. Consoles als de Atari 2600 bestonden weliswaar al, en vanaf 1985 begon ook Nintendo aan zijn opmars met de NES, maar veel kinderen hadden zo'n apparaat nog niet in huis en waren aangewezen op het digitale vermaak dat arcades in speelhallen, cafés en snackbars boden. Fonsie's en zijn voorgangers hadden een naam hoog te houden op dit gebied. Al in de vroege jaren '80 stond midden in Martin's Automatiek een kast die twee keer zo groot was als een tafelvoetbalspel, een tafel waarop 6 of 8 mensen tegelijk een racespel konden spelen. Ieder had z'n eigen stuurtje. Dat was in die tijd nog behoorlijk betoverend. In de jaren daarna zou er altijd een kast staan. Als 15-jarige gaf ik kaptitalen uit aan games als 1942. Maar dat was niet erg; de arcade in combinatie met de snackbar was ook een ontmoetingsplek, eigenlijk een voorloper van het latere kroegleven. Je kon maar van de straat zijn.
Ronduit hilarisch was de periode waarin het spel Super Qix in de zaak stond, een game die als doel had dat je zo groot mogelijke vierkante blokken trok, zonder dat een beweeglijk monster de lijnen die je trok raakte. Op zeker moment ontdekte iemand dat je dat in het derde level het monster meteen kon insluiten, waarvoor je dan de maximum score van 97% kreeg en -nog belangrijker- een vrij spel. Dat kunstje verstond werkelijk iedereen, met als gevolg dat er iedere dag maar één piek in de kast werd gegooid. Je speelde dan zolang als je wilde, totdat iemand lang genoeg zeurde en het spel van je overnam, voor hetzelfde bedrag. Dat liep natuurlijk vrij snel in de gaten. We hebben geloof ik nooit gevraagd of het ons permanente gegiechel was, of de karige dagopbrengst, die Fons deed besluiten de kast te vervangen, maar binnen twee maanden stond er een andere machine...en moesten wij weer in de buidel tasten.
Externe links
Bronnen
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
- Foto: Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek, Website Bouwgroep Peters, Arjan, Schotanus, Priscilla Priem, Cees van der Waal