Een café-hotel dat tussen 1953 en 1963 was gevestigd aan de Stationstraat 2 (op de hoek met de Kousteensedijk) te Middelburg.
Inhoud
Geschiedenis
| 1953
|
M.C. van der Vliet Op 12 maart 1953 vraagt M.C. van der Vliet in het kader van de drankwet een hotelvergunning aan voor het perceel Stationsstraat 2-4-6- te Middelburg - een jaar later vraagt Meynard Cornelis een tapvergunning aan voor de beneden voor- en achterzaal van het perceel Stationsstraat 2. In februari 1957 meldt Van der Vliet dat hij met zijn gezin naar Drente vertrekt om daar een zaak te beginnen - hij zou later nog Hotel M.C. van der Vliet aan de Dam uitbaten. |
| 1957
|
M.J. Tonkes In mei 1957 laat nieuwe eigenaar Marten Jacobus Tonkes weten dat hotel Terminus een metamorfose heeft ondergaan. In 1963 biedt Terminus via een advertentie in de PZC vrijwel de gehele inboedel te koop aan en houdt het hotel op te bestaan. Tonkes heeft hierna wellicht een friteswagen uitgebaat, want in 1966 valt in de PZC te lezen dat hij deze overdoet aan Sjaak Joziasse. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op Terminus/fotos
Uithangbord en Amstel-fietsenrek van Terminus, 1959
Verkeersdrukte in de Stationsstraat in Middelburg, april 1961. Links Hotel Terminus
Een suikerzakje van hotel Terminus, jaartal onbekend
Naamgeving
Terminus betekent eindpunt en refereert wellicht aan het nabij gelegen station - in Goes is b.v. ook een hotel Terminus.
Eigenaars
Bijzonderheden
Over het pand aan Stationsstraat 2, van de website Rijksmonumenten.nl: "Mogelijk als herenhuis gebouwd, momenteel als kantoor in gebruik zijnd pand; in 1891 in rijke eclectische stijl opgetrokken als stedebouwkundig dominerende beëindiging van de Stationsstraat welke zich ontwikkelde, geheel gericht op en na aanleg van de spoorlijn en het kanaal in 1872. Omschrijving Zeer rijk gedecoreerd hoekpand met lijstgevel van drie lagen en een kaplaag hoog, voorzien van kelder; het geheel onder een mansarde schilddak met zeer flauw hellend bovendeel, gedekt met gesmoorde Tuile du Nord (3-kopsluiting). De gevels aan de Stationsstraat en de Kousteensedijk in grote lijnen gelijk van uitvoering, de hoekpartij schuin geplaatst en als hoger opgaande 2-traps halsgevel uitgevoerd. De gehele begane grond laag is vormgegeven als basement in geblokt en van lijstwerk voorzien pleisterwerk met rondboogvormige kozijnopeningen (kozijnen gerenoveerd). Opgaand gevelwerk opgetrokken uit roodbruine baksteen in kruisverband, verlevendigd door wit geschilderde (natuurstenen) banden, blokken, lijsten en geprofileerde omlijstingen van de bovenhelft van de raamkozijnen. Boogtrommels voorzien van sober metselwerk in mozaïek; onder de verdiepingramen verdiepte velden als borstwering, met tegeltableau's. De gevel aan de Kousteensedijk is voorzien van stolpramen met bovenlichten; aan de Stationsstraat drielichtkozijnen met uitzondering van enkelvoudige kozijnen in de links aanwezige zijrisaliet. De gevels afgesloten door een hoofdgestel met zware, geprofileerde consoles. "
Mooie verhalen
Van de website Wij zijn De Stad:
Het markante pand op de hoek van de Stationsstraat en de Kousteensedijk hebben we altijd intrigerend gevonden. Het is een mooi en stoer gebouw, dat echt opvalt als je het centrum van Middelburg verlaat in de richting van het kanaal en het station. Maar heel veel wisten we er niet van. Ons was bekend dat er in de jaren 50 een hotel genaamd Terminus was gevestigd, en van de jaren 90 herinneren we ons nog vaag dat er een bank zat, en dat er aan de kant van de Stationsstraat nog een pinautomaat zat. Dat was het wel zo’n beetje. Daarom vonden we het tof dat we twee maanden geleden door Ronald den Deurwaarder en Wibo Verstraate werden uitgenodigd om het pand eens van binnen te komen bekijken. Het interieur van Don Risicobeheer, waar de heren werken als adviseur en directeur, was namelijk net vernieuwd. Reden genoeg voor een rondleiding!
Als je door het pand loopt kun je nog wel zien dat het eind 19e eeuw werd gebouwd als herenhuis, ongetwijfeld voor een welgesteld persoon, maar omdat het gebouw vele jaren in gebruik is geweest als kantoor, en later het pand aan Stationsstraat 4 erbij werd getrokken, zijn veel sporen uit het verleden uitgewist. Dat het ooit een hotel was zie je echt nergens meer aan terug, maar overblijfselen uit de banktijd zijn er nog volop. De kluis van de genoemde pinautomaat, inclusief de overvalknop, staat er nog steeds en in het plafond van de kelder is ook nog een dichtgemetseld rond gat zichtbaar, waar vroeger het geld door getransporteerd werd. Die kelder is nu vooral een archief, daarboven 3 verdiepingen kantoor en op zolder een kantine annex vergaderruimte. We vonden het uiteraard prachtig om vanaf daar even naar de directe omgeving te koekeloeren. De Kaaien, de Lange Jan en daken van de panden aan o.a. de Korendijk: het ziet er allemaal net weer een beetje anders uit vanaf dat punt.
Don Risicobeheer is sinds 2002 in het pand gevestigd, en ZLM Verzekeringen eigenlijk ook een beetje. Een tijdje terug hadden we daar nog een discussie over met iemand, die volhield dat niet Don, maar ZLM Verzekeringen in het pand zit. Achteraf bleken we allemaal gelijk te hebben. Don werkt nauw samen met ZLM, zo simpel is dat. Voor die tijd zaten dus inderdaad banken als Credit Lyonnais en de Generale Bank in het pand, en in de Tweede Wereldoorlog de NMB. Don zat in de periode in de Kromme Weele in Middelburg (50 jaar lang!). Wibo wist dat er nog ergens oude foto’s van moeten zijn, maar die werden tijdens ons bezoek helaas niet gevonden. Die duiken later misschien nog eens op, wie weet. Heel veel bekenden van ons werken er overigens niet bij Don. We zagen die middag veel gezichten voor het eerst, en lazen pas achteraf in oude kranten hoeveel Wibo heeft gedaan voor het hardlopen in Zeeland in het algemeen, en in Westkapelle in het bijzonder. Een beetje met hem bomen over de Walcherse horeca was overigens ook geen probleem. Nu we het daar toch over hebben komen we automatisch uit bij die ene medewerker die we wél persoonlijk kennen. Die hebben ze bij Don een in de uiterste hoek van de begane grond gezet. Edwin Lefevre. Met die man hebben we wat afgelachen in het Middelburgse uitgaansleven, en ook tijdens dit korte bezoek was het weer meteen raak. Grappen en grollen én een sterk verhaal over een man die niet lang daarvoor de Reutel was uit komen rollen en de weg een beetje kwijt liep te zijn onder het kantoorraam van Edwin. Kijk, dat is ook De Stad. Wij houden ervan. Maar ondertussen zat Edje daar wel gewoon hard te werken natuurlijk, laat daar geen misverstanden over bestaan. Bedankt heren, dat wij even mochten komen kijken en de beelden mogen delen online. Dat vinden we leuk :-)
http://www.donrisicobeheer.nl/over-don/medewerkers.htm
Externe links
Bronnen
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
- Foto's: Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek en Zeeland in Beeld Zeeuws Archief