k (→=Lange Arie) |
k (→Lange Arie) |
||
| Regel 38: | Regel 38: | ||
==Mooie verhalen== | ==Mooie verhalen== | ||
===Lange Arie=== | ===Lange Arie=== | ||
| − | Het stedelijke landschap van de Markt werd in de jaren '50 van de 20ste eeuw in hoge mate bepaald door de heilige koe. Daarvoor was zelfs ''parkeercoördinator'' Burgs ingehuurd en hij had zijn eigen wachthokje tegenover het [[Nederlands Koffiehuis]]. Burgs werd bijgestaan door vrijwilliger Ko van Leeuwen die argeloze autobezitters met wijdse gebaren hun plek wees. Ko had de bijnaam ''De Keizer van Duitsland'' omdat hij een grote bult op het hoofd had en die bult maakte zijn witte kapiteinspet tot een, met enig voorstellingsvermogen, tamelijk gelijkend hoofddeksel waarmee de Duitse keizer vaak getooid was. Burgs vond het allemaal wel best, want hij liet de verdiende dubbeltjes en kwartjes vrijwel meteen rollen voor een alcoholische versnapering. Cafés genoeg op de Markt, maar hij dronk ook weleens een flesje bier aan de achterdeur van de friteskraam van Arie. Arie was mijn buurman, hij woonde met vrouw en dochter Ankie boven [[Loekie]] (hij verhuurde dus eigenlijk aan de concurrentie) en ik boven [[Juliana]]. Wanneer de lente vroeg was liep ik dagelijks langs zijn kraam om te kijken of hij al ijs verkocht. Arie had namelijk de goede gewoonte om op de dag dat hij zijn ijsje verkocht alle kinderen die op de Markt woonden op een gratis ijsje te trakteren. Arie werkt niet alleen in zijn kraam; hij had ook een vaste werknemer in dienst. Eerst was dat Willem Romeijn, een al wat ouder heer die de enigszins verwarrende bijnaam ''Willem de Lokker'' droeg. Dat had gelukkig niets met het eventueel lokken van kinderen te maken - het refereerde aan zijn jonge jaren toen hij als begenadigd voetballer tegenstanders uit de tent lokte en vervolgens om de tuin leidde. Na Willem kwam Tonnie Joziasse - wellicht een zoon van Izaak Joziasse die nog in [[Cafetaria Lammers]] heeft gezeten - in dienst en die is bij Arie blijven werken tot hij het friteskraam opdoekte. Ik hielp Arie ook weleens in zijn pakhuisje aan de Nieuwe haven; dat deed ik graag, want na de arbeid wachtte een grote puntzak sissende frites waaromheen oudergewoonte een oude krant tegen de hitte gedrapeerd was. Mijn eerste seksuele gevoelens heb ik in indirecte zin ook te danken aan Arie. Arie's dochter Ankie had namelijk de gewoonte om, wanneer de tijd rijp was, een zonnebad op het balkon te nemen. Vanuit mijn kamertje nam ik dat steels vanachter de gordijnen waar en zo werd de tijd ook voor mij langzaam rijp. Het was dan ook met een gevoel van weemoed toen ik enige weken geleden Ankie's overlijdensadvertentie in de krant las - Arie en haar moeder waren haar al eerder voor gegaan. Wanneer ik nu een puntzak (zo hoort het) frites bij de [[Ko-bus]] haal, is er soms een moment van | + | Het stedelijke landschap van de Markt werd in de jaren '50 van de 20ste eeuw in hoge mate bepaald door de heilige koe. Daarvoor was zelfs ''parkeercoördinator'' Burgs ingehuurd en hij had zijn eigen wachthokje tegenover het [[Nederlands Koffiehuis]]. Burgs werd bijgestaan door vrijwilliger Ko van Leeuwen die argeloze autobezitters met wijdse gebaren hun plek wees. Ko had de bijnaam ''De Keizer van Duitsland'' omdat hij een grote bult op het hoofd had en die bult maakte zijn witte kapiteinspet tot een, met enig voorstellingsvermogen, tamelijk gelijkend hoofddeksel waarmee de Duitse keizer vaak getooid was. Burgs vond het allemaal wel best, want hij liet de verdiende dubbeltjes en kwartjes vrijwel meteen rollen voor een alcoholische versnapering. Cafés genoeg op de Markt, maar hij dronk ook weleens een flesje bier aan de achterdeur van de friteskraam van Arie. Arie was mijn buurman, hij woonde met vrouw en dochter Ankie boven [[Loekie]] (hij verhuurde dus eigenlijk aan de concurrentie) en ik boven [[Juliana]]. Wanneer de lente vroeg was liep ik dagelijks langs zijn kraam om te kijken of hij al ijs verkocht. Arie had namelijk de goede gewoonte om op de dag dat hij zijn ijsje verkocht alle kinderen die op de Markt woonden op een gratis ijsje te trakteren. Arie werkt niet alleen in zijn kraam; hij had ook een vaste werknemer in dienst. Eerst was dat Willem Romeijn, een al wat ouder heer die de enigszins verwarrende bijnaam ''Willem de Lokker'' droeg. Dat had gelukkig niets met het eventueel lokken van kinderen te maken - het refereerde aan zijn jonge jaren toen hij als begenadigd voetballer tegenstanders uit de tent lokte en vervolgens om de tuin leidde. Na Willem kwam Tonnie Joziasse - wellicht een zoon van Izaak Joziasse die nog in [[Cafetaria Lammers]] heeft gezeten - in dienst en die is bij Arie blijven werken tot hij het friteskraam opdoekte. Ik hielp Arie ook weleens in zijn pakhuisje aan de Nieuwe haven; dat deed ik graag, want na de arbeid wachtte een grote puntzak sissende frites waaromheen oudergewoonte een oude krant tegen de hitte gedrapeerd was. Mijn eerste seksuele gevoelens heb ik in indirecte zin ook te danken aan Arie. Arie's dochter Ankie had namelijk de gewoonte om, wanneer de tijd rijp was, een zonnebad op het balkon te nemen. Vanuit mijn kamertje nam ik dat steels vanachter de gordijnen waar en zo werd de tijd ook voor mij langzaam rijp. Het was dan ook met een gevoel van weemoed toen ik enige weken geleden Ankie's overlijdensadvertentie in de krant las - Arie en haar moeder waren haar al eerder voor gegaan. Wanneer ik nu een puntzak (zo hoort het) frites bij de [[Ko-bus]] haal, is er soms een moment van twijfelzucht wanneer deze me wordt aangereikt - ik wacht op de oude krant die nooit komt, maar waar mijn vingers nog steeds naar verlangen. |
==Adres en contactgevens== | ==Adres en contactgevens== | ||
Versie van 14 feb 2013 om 11:44
| |
| Algemeen | |
| Soort | Restaurant |
| Eigenaar | Arie Neuféglise |
| Adres | Markt |
| Links | |
| Tijdlijn | |
| Periode | 1930-1940 |
| Opvolger(s) | Ko-bus |
| Gebied | |
| Zie ook | Markt |
Friteskraam c.q. cafetaria op de Markt te Middelburg - voorloper Ko-bus.
Inhoud
Geschiedenis
| 1938
|
Arie Neuféglise Vanaf 1938 heeft Arie Neuféglise een friteskraam op de Markt. In de vooroorlogse jaren staat het friteskraam niet louter op de markt maar wordt het soms ook verplaatst naar de Pottenmarkt en Londense Kaai. In 1950 staat het friteskraam op de plaats waar later De Eendracht werd gebouwd om vervolgens de vaste standplaats recht tegenover wat nu viswinkel De Bruinvis. Arie stopte in 1966 en verkocht zijn kraam dat werd omgedoopt in Ko-bus. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op Arie/fotos.
Arie heeft op woensdag zijn friteskraam op de Markt, september 1938
Arie, Patates Frites kraam Markt, Middelburg wegens vakantie gesloten, oktober 1950
Het eerste, Belgische, patates friteskraam op de Markt in oktober 1914, oktober 1935
Naamgeving
Bijzonderheden
Mooie verhalen
Lange Arie
Het stedelijke landschap van de Markt werd in de jaren '50 van de 20ste eeuw in hoge mate bepaald door de heilige koe. Daarvoor was zelfs parkeercoördinator Burgs ingehuurd en hij had zijn eigen wachthokje tegenover het Nederlands Koffiehuis. Burgs werd bijgestaan door vrijwilliger Ko van Leeuwen die argeloze autobezitters met wijdse gebaren hun plek wees. Ko had de bijnaam De Keizer van Duitsland omdat hij een grote bult op het hoofd had en die bult maakte zijn witte kapiteinspet tot een, met enig voorstellingsvermogen, tamelijk gelijkend hoofddeksel waarmee de Duitse keizer vaak getooid was. Burgs vond het allemaal wel best, want hij liet de verdiende dubbeltjes en kwartjes vrijwel meteen rollen voor een alcoholische versnapering. Cafés genoeg op de Markt, maar hij dronk ook weleens een flesje bier aan de achterdeur van de friteskraam van Arie. Arie was mijn buurman, hij woonde met vrouw en dochter Ankie boven Loekie (hij verhuurde dus eigenlijk aan de concurrentie) en ik boven Juliana. Wanneer de lente vroeg was liep ik dagelijks langs zijn kraam om te kijken of hij al ijs verkocht. Arie had namelijk de goede gewoonte om op de dag dat hij zijn ijsje verkocht alle kinderen die op de Markt woonden op een gratis ijsje te trakteren. Arie werkt niet alleen in zijn kraam; hij had ook een vaste werknemer in dienst. Eerst was dat Willem Romeijn, een al wat ouder heer die de enigszins verwarrende bijnaam Willem de Lokker droeg. Dat had gelukkig niets met het eventueel lokken van kinderen te maken - het refereerde aan zijn jonge jaren toen hij als begenadigd voetballer tegenstanders uit de tent lokte en vervolgens om de tuin leidde. Na Willem kwam Tonnie Joziasse - wellicht een zoon van Izaak Joziasse die nog in Cafetaria Lammers heeft gezeten - in dienst en die is bij Arie blijven werken tot hij het friteskraam opdoekte. Ik hielp Arie ook weleens in zijn pakhuisje aan de Nieuwe haven; dat deed ik graag, want na de arbeid wachtte een grote puntzak sissende frites waaromheen oudergewoonte een oude krant tegen de hitte gedrapeerd was. Mijn eerste seksuele gevoelens heb ik in indirecte zin ook te danken aan Arie. Arie's dochter Ankie had namelijk de gewoonte om, wanneer de tijd rijp was, een zonnebad op het balkon te nemen. Vanuit mijn kamertje nam ik dat steels vanachter de gordijnen waar en zo werd de tijd ook voor mij langzaam rijp. Het was dan ook met een gevoel van weemoed toen ik enige weken geleden Ankie's overlijdensadvertentie in de krant las - Arie en haar moeder waren haar al eerder voor gegaan. Wanneer ik nu een puntzak (zo hoort het) frites bij de Ko-bus haal, is er soms een moment van twijfelzucht wanneer deze me wordt aangereikt - ik wacht op de oude krant die nooit komt, maar waar mijn vingers nog steeds naar verlangen.
Adres en contactgevens
Markt Middelburg
Externe links
Bronnen
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
- Foto: Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek