| | ||||||||||
|
Beschrijving
Cafetaria aan de Markt 21 te Middelburg - opvolger van Van Ham
Geschiedenis
Op 4 april 1956 opent mevrouw A. Doornberg-Fleurbaay cafetaria De Delta aan de Markt 21 te Middelburg. Zij wordt in 1961 opgevolgd door Jaap de Looff, die op zijn beurt in 1971 naar Zoutelande vertrekt waar hij hotel de Zeemeermin opent - J. Goossen opent in dat jaar het restaurantje Conny's in het pand.
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op Delta/fotos.
Cafetaria De Delta geopend, april 1956
Vergunningaanvraag A. Doornberg-Fleurbaay, april 1956
Jaap de Looff zit in De Delta, december 1961
Naamgeving
Eigenaars
- A. Doornberg-Fleurbaay 1956-1961
- J. de Looff 1961-1971
Bijzonderheden
Mevrouw A. Doornberg-Fleurbaay was eerder, als A. Hoogesteeger-Fleurbaay, eigenaresse van De Huifkar.
Mooie verhalen
- Chris van Wezel
Soms, wanneer we als kwajongens zijn achternaam van het echoprincipe voorzagen – in de tijd dat hij doelrechter was bij handbalvereniging E.M.M. – schalde er “Chris van Wezel…ezel…ezel” door de sporthal aan de Nassaulaan. Dat moet midden jaren 60 zijn geweest, toen hij op de drempel stond van zijn ten minutes of fame. Nadat Chris wegens een pekelzonde enige weken op staatskosten had gerecreëerd, vatte hij zijn oude beroep van kelner weer op. Hij heeft in die periode in zaken gewerkt als Wöhler, De Eendracht en Britannia in Vlissingen. In 1968 werkte hij in De Delta en een artikel in de PZC van 17 september van dat jaar (staat bij Delta/fotos) getuigt van zijn optreden in de tv-show Zo maar een zomeravond van de Vara.
Na zijn kelnerstijd – waar hij zeer smeuïg over kon vertellen, zoals over omaatje Wöhler, die hem danig lustte en daarvoor een aparte drankrekening had bij drankenhandel De Vlieger & Verdonk – gooide Chris het roer volledig om en werd hij garderobier (een mooi woord voor schoonmaker) in zwembad Poelendaele. Hij trad veelvuldig in gesprek met het water, volgde de benodigde cursussen en vervolgde zijn carrière in het zwembad als badmeester – in die periode waren we nog een tijdje collega’s, toen ik er vakantiewerk deed. Chris, nooit vies van een glaasje fris, is nog weleens tijdelijk teruggezet in zijn oude functie van garderobier wegens een werkonderbreking. Ze waren hem zo af en toe – meestal op een maandag – kwijt en vonden hem tenslotte toevallig in een bezemkast waar hij zijn roes lag uit te slapen in een strandstoel.
Het ging een stuk beter met Chris toen hij heftig kennis aan een dame kreeg en samen ging wonen in de Nieuwe Buurt. Hij was zo verliefd, dat hij zich een keer door vrienden als verjaardagscadeau – hij had hiertoe plaatsgenomen in een kartonnen doos van een koelkast – voor haar huisdeur had laten neerzetten. In die gouden jaren trad hij, battle dressed, soms op als zanger – er bestaat een mooie foto van zo’n optreden in Kanaalzicht/fotos bij Kanaalzicht. Toen er een eind aan de relatie kwam, ging het steeds meer bergafwaarts met Chris, hij dronk frequent alsof elk glas zijn laatste zou kunnen zijn en hield er zo een tempo op na waar menig morsige kroegtijger jaloers op zou kunnen zijn. Het helse tempo dat hij er op na hield resulteerde onafwendbaar in een acute ziekenhuisopname. Na het ontgiftingsproces ging hij revalideren in het Gasthuis, waar hij later als enthousiaste vrijwilliger nog allerlei activiteiten voor de bewoners organiseerde. Het was weer een beetje de oude Chris, maar hij wist, zoals hij het weleens formuleerde, dat hij op geleende tijd leefde – hij overleed enige jaren geleden.
Adres en contactgevens
Externe links
Bronnen
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek