Een restaurant dat tussen 1973 en 1978 was gevestigd aan de Vlasmarkt 24 in Middelburg - De zaak was een voorloper van Har Massada, en later Dadas Oriëntal, Pyramide, Netanya en het huidige Pizza Amore
Inhoud
Geschiedenis
| 1973
|
Trudie Frauenfelder Op 21 april 1974 opent Trudie Frauenfelder restaurant 't Eethuisje aan de Vlasmarkt 24 te Middelburg. |
| 1975
|
G.J.L. Meeusen Ger Meeusen van bistro Juliana neemt 't Eethuisje in 1975 over, maar blijft slechts een jaar in de zaak. |
| 1976
|
Leendert van Driel In 1976 komt Leendert van Driel in de zaak tot hij in 1977 failliet gaat - in 1978 wordt Israëlisch restaurant Har Massada geopend in het pand. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op: 't Eethuisje/fotos.
Rechts Gijs van Vlier en links Willem Jobse voor 't Eethuisje, 1975
Opening 't Eethuisje, april 1974
Advertentie 't Eethuisje in clubblad E.M.M.
Naamgeving
Bijzonderheden
- Er zat een doorgeefluik in de muur tussen 't Eethuisje en Het Hof van Zeeland waar veel gebruik van werd gemaakt.
- Trudie is een zus van Maarten "Fabro" Frauenfelder, de toenmalige eigenaar van het pand - ze woonde later nog een tijdje samen met de Rus (zie De Harlekeijn).
- Jan van der Hofstede werkte een tijdje voor Leendert van Driel in 't Eethuisje. Hij opende later met vrouw Wil - inmiddels de ex van Leendert van Driel - La Baguette en Brasserie La Baguette.
Mooie verhalen
Kroegpraat: 'Het verborgen luik van Amore'
Zo nu en dan zeggen we het gekscherend: “Als deze muren konden praten ...” Nou, van de muur van Pizza Amore in Middelburg zou ik momenteel écht willen dat ‘ie praten kon. Een paar maanden geleden begon de eigenaar van die zaak, Yucel Yurdem, aan een grootscheepse verbouwing van het pand aan Vlasmarkt 24. Tijdens de verbouwing bleef de zaak op de meeste dagen open. Dat vereiste de nodige improvisatie, maar bood de bezoekers wel een intrigerend inkijkje in de voortgang van de operatie. Ook de muur die Amore scheidt van het naburige Kaffee ’t Hof kwam bloot te liggen. Daarin werd een vierkant deel in het midden zichtbaar, omgeven door houten planken en opgevuld met afwijkende bakstenen. De overburen van Amore, de familie van Aartsen-Rehatta, maakten er foto’s van en stuurden die in als raadplaatje voor de Facebook-pagina. Bij mij ging er pas een lampje branden toen ik de eerste reacties zag. Pas toen besefte ik dat het ging om het pand van Amore en dat ik naar de overblijfselen van een oud doorgeefluik zat te kijken.
Café
Hoe het verhaal precies zit weet ik helaas niet, maar tussen 1973 en 1978 zat aan Vlasmarkt 24 ’t Eethuisje. Die zaak werd gerund door Trudie Frauenfelder. In dezelfde periode openden Aad Bosman en Peter Streekstra een deurtje verder café Het Hof van Zeeland, een kroeg waar bezoekers van toen het nu nog over hebben. Kennelijk besloten de drie samen te werken, want ergens in die periode werd er een doorgeefluik gemaakt waar volgens de overlevering veelvuldig gebruik van werd gemaakt.
Shoarmazaak
Het gekke is echter dat ik tot nu toe nog niemand sprak die precies weet hoe het in z’n werk ging. Ik weet ook nog steeds niet hoe lang het luikje daar heeft gezeten. Ik vermoed dat het verdween toen er nieuwe eigenaars in de zaak kwamen, of toen Yoel en Cobie Zivv-Weezepoel er in 1978 Israëlisch restaurant Har Masada openden, de eerste echte shoarmazaak van Middelburg. Heel belangrijk zijn dit soort weetjes natuurlijk niet, maar het zijn voetnoten in de geschiedenis van een horecapand. In het geval van Vlasmarkt 24 is die nog grotendeels in nevelen gehuld.
Des te leuker is het dat we nu wél de mogelijkheid hebben om alles op de voet te volgen. Yucel doet het hartstikke goed aan de Vlasmarkt. Samen met zijn broers heeft hij vanaf 2011, toen hij Grillroom Netanya overnam, Amore tot een succes gemaakt. Dat succes bouwen ze nu uit. Het is hen van harte gegund.
Kees Wesdorp over 't Eethuisje en Het Hof van Zeeland
"Het eethuisje" werd aanvankelijk gerund door Trudie Frauwenfelder - de zus van Maarten 'Fabro' die zowel de tinwinkel als het Hof in eigendom had. Ooit aangeschaft om om televisie toestellen in op te slaan die hij direct bij meneer Soni in bulk inkocht. Door verzadiging van de markt in televisietoestellen waren die panden overbodig geworden, en ging Maarten naarstig op zoek naar een andere bestemming. Omdat Maarten Frauwenfelder en Aad Bosman elkaar kenden vanuit de Zanzibar in het Kerspel. En Aad zijn studie aan de Hogere Hotelschool succesvol had beëindigd. En daardoor over de nodige horecapapieren beschikte werd tussen die twee al snel een deal gemaakt. En werd de basis gelegd van "Café Het Hof van Zeeland" Er moest alleen nog maar verbouwd worden.
Aldus kon met de verbouwing van een voormalig schildersbedrijf ( het Hof), en de tinnen prullaria-winkel van Bonke de tingieter (De tingieterij zat op het zelfde perceel aan de achterkant in de Simpelhuisstraat - Het latere Pakhuis, een aanvang worden genomen.
Tijdens die verbouwing werd tussen het Eethuisje en het Hof een een gat in de tussenmuur gemaakt met een luikje ervoor. Dit ten gerieve van de barklanten die zo direct bij de buurvrouw hun snacks konden bestellen en bekomen. Het zou me niks verbazen als er achter de spiegel/glazenkast in het Hof nog steeds een luikje schuil gaat.
Externe links
Bronnen
- Foto's: collectie Jan Simonse
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek