Middelburg Dronk

Huidige versie van 12 mrt 2023 om 09:41

Café Casino

Kalvermarkt K 303
Middelburg

Café Casino was tussen 1894 en 1900 gelegen aan de inmiddels gesloopte Kalvermarkt (op de kop van de Koestraat) in Middelburg. De eigenaar was A. van der Weel.

Inhoud

1 Geschiedenis
2 Foto's
3 Naamgeving
4 Eigenaars
5 Bijzonderheden
6 Mooie verhalen
- 6.1 De Heeren van de Gravenstraat
7 Externe links
8 Bronnen

Geschiedenis

In januari 1890 adverteert A. van der Weel met een bierhuis op de Kalvermarkt. In 1894 wordt de zaak geopend als café Casino. Het is waarschijnlijk dat de zaak toen ook overging in andere handen, maar de naam van de tweede eigenaar is nog niet bekend. Een artikel uit de Middelburgsche Courant van 1872 rept over meerdere koffiehuizen op de Kalvermarkt, in die periode.

Foto's

De Blindeninriching op de Kalvermarkt in Middelburg, 1970.
Sfeerimpressie Kalvermarkt 1962
Café Casino geopend, april 1894
Advertentie Bierhuis van der Weel 1890
Veemarkt op de Kalvermarkt, 1873
Zaterdag 12-02-1966, sneeuwpret op de Kalvermarkt
Transportbedrijf C. Vader aan de Kalvermarkt, 24 januari 1973

Naamgeving

Eigenaars

A. van der Weel

Bijzonderheden

Mooie verhalen

De Heeren van de Gravenstraat

Sarina Hendrikse schrijft op Facebook: "De in 2016 overleden Middelburgse kunstschilder/schrijver Hans Heeren liet mij een niet uitgegeven boek na: De Heeren van de Gravenstraat. Daarin beschrijft hij o.a. het jonge leven van zijn vader Sjef in de negentiende eeuw. Eén hoofdstuk heet: "Rood licht in het schemerdonker" en ik zal dit in verkorte vorm even weergeven. "Voortaan moest Sjef de schoenen maar wegbrengen - hij was er groot genoeg voor. Zo belandde Sjef op een avond bij een mijnheer in de Hoogstraat. Die stond juist op het punt om uit te gaan. Hij nam de schoenen in ontvangst en vroeg langs zijn neus weg: - Waar moet je heen? - Ik moet nog in de Langeviele zijn - zei Sjef. - Dan gaan wij samen als je er geen bezwaar tegen hebt - ik moet ook die kant op - Getweeën gingen ze door de Koestraat en staken ze de Beestenmarkt over. Juist voor het huis op de hoek hield de deftige meneer halt. - Hier moet ik zijn - zei hij.

Ze stonden voor de ingang van het Casino - een berucht huis. Later zat de blindeninrichting in het pand. - Ga je mee - vroeg hij Sjef - ik trakteer vanavond? - Er ging een schok door Sjef's lijf. Het heerschap moest er om lachen - ha -ha - ! - Je hoeft niet bang te zijn, ze zijn zo zacht als zij. - Even werd er een zwaar gordijn opzij geschoven en viel er een baan rood licht op de kasseien van de Beestenmarkt. Sjef zag in een flits het silhouet van een piepjong deerntje met lange zijden kousen onder een hoge tutu. Zijn hart ging hevige tekeer. - U is al te vriendelijk - kon hij nog net uitbrengen - maar ik moet door. - Nou ja, graag of niet - zei de heer. Klonk er enige ontstemming in zijn stem? Dit beeld raakte Sjef niet meer kwijt. Hij was toen veertien. Later vernam hij nog meer over het reilen en zeilen van het Casino. Tegen het einde van de negentiende eeuw waren er nog meerdere bordelen in de Zeeuwse hoofdstad. Ze waren de nagalm uit de glorietijd toen Middelburg nog een bloeiende zeehaven had."

Externe links

Bronnen

Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
Beeldbank Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, collectie Hermen Mulder

@@ Regel 30: / Regel 30: @@
 ==Foto's==
 <gallery perrow="6">
+Bestand:Blindeninrichting_Kalvermarkt.jpg| De Blindeninriching op de Kalvermarkt in Middelburg, 1970.
 Bestand:Kalvermarkt_Middelburg_1962.JPG| Sfeerimpressie Kalvermarkt 1962
 Bestand:Mco-1894-04-06-004.jpg| Café Casino geopend, april 1894
@@ Regel 44: / Regel 45: @@
 ==Bijzonderheden==
 ==Mooie verhalen==
+===De Heeren van de Gravenstraat===
+Sarina Hendrikse schrijft [https://www.facebook.com/groups/MiddelburgZE/posts/10160345523556005/ op Facebook]: "De in 2016 overleden Middelburgse kunstschilder/schrijver Hans Heeren liet mij een niet uitgegeven boek na: De Heeren van de Gravenstraat. Daarin beschrijft hij o.a. het jonge leven van zijn vader Sjef in de negentiende eeuw. Eén hoofdstuk heet: "Rood licht in het schemerdonker" en ik zal dit in verkorte vorm even weergeven. "Voortaan moest Sjef de schoenen maar wegbrengen - hij was er groot genoeg voor. Zo belandde Sjef op een avond bij een mijnheer in de Hoogstraat. Die stond juist op het punt om uit te gaan. Hij nam de schoenen in ontvangst en vroeg langs zijn neus weg: - Waar moet je heen? - Ik moet nog in de Langeviele zijn - zei Sjef. - Dan gaan wij samen als je er geen bezwaar tegen hebt - ik moet ook die kant op - Getweeën gingen ze door de Koestraat en staken ze de Beestenmarkt over. Juist voor het huis op de hoek hield de deftige meneer halt. - Hier moet ik zijn - zei hij.
+Ze stonden voor de ingang van het Casino - een berucht huis. Later zat de blindeninrichting in het pand. - Ga je mee - vroeg hij Sjef - ik trakteer vanavond? - Er ging een schok door Sjef's lijf. Het heerschap moest er om lachen - ha -ha - ! - Je hoeft niet bang te zijn, ze zijn zo zacht als zij. - Even werd er een zwaar gordijn opzij geschoven en viel er een baan rood licht op de kasseien van de Beestenmarkt. Sjef zag in een flits het silhouet van een piepjong deerntje met lange zijden kousen onder een hoge tutu. Zijn hart ging hevige tekeer. - U is al te vriendelijk - kon hij nog net uitbrengen - maar ik moet door. - Nou ja, graag of niet - zei de heer. Klonk er enige ontstemming in zijn stem? Dit beeld raakte Sjef niet meer kwijt. Hij was toen veertien. Later vernam hij nog meer over het reilen en zeilen van het Casino. Tegen het einde van de negentiende eeuw waren er nog meerdere bordelen in de Zeeuwse hoofdstad. Ze waren de nagalm uit de glorietijd toen Middelburg nog een bloeiende zeehaven had."
 ==Externe links==