Middelburg Dronk

Versie van 23 aug 2011 om 12:59

Beschrijving

Café Meccano was in de periode 1985-1992 een Grand Café annex Discotheek aan Damplein 27 in Middelburg, in het pand waar nu restaurant De Tropen is gevestigd. Het cafégedeelte was zo'n 50 meter diep en bestond uit drie gedeeltes: een entree die werd gekenmerkt door een vloer van 'gewone stoeptegels', een wat hoger gelegen bargedeelte , en een nog hoger gelegen achterzaaltje, waar ook een verhoogd podium met daarop een piano was te vinden. Helemaal achterin het café bevond zich een deur, die toegang verschafte tot een kleine discotheek van twee verdiepingen. Die discotheek beschikte op beide etages over een bar. De dansvloer bevond zich op de etage onder de entree van de discotheek. Het café was zeven dagen per week open, de discotheek alleen op donderdag, vrijdag en zaterdag.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op: Meccano/fotos.

• 

  Meccano 1992

• 

  Achtergrond: Hans en Nina, later zaak in Tilburg begonnen

• 

  Ceciel

• 

  Ansichtkaart Interieur café Meccano

Geschiedenis

Meccano is voortgekomen uit de Carambole. Het boekje Grand Cafés in Nederland, van Jaap Huisman, vermeldt: "Een kleiner wereldpodium, op stedelijke schaal is Meccano, uit de speelgoedkist gehaald door Cees Rijn en Connie de Lange op het hoogtepunt van de high-tech-periode. Ze wilden een café maken waar ze zelf in een vreemde stad naar toe zouden willen gaan. Het zou overal kunnen staan, Meccano, maar toevallig is het daar, op het juiste moment. Als er onverwacht een hoosbui uitbreekt. Je schuilt er, hangt er je jas te drogen en voelt je thuis.Ze gingen in België naar de voorbeelden kijken en waren vooral gecharmeerd van één, Danieli in Antwerpen, een tot café-restaurant omgebouwde patisserie. [...] Carambole heette het voordat het Meccano werd. Het tapijt sloot naadloos aan bij het plafond en inderdaad, pluche kleedjes. Het concept van Meccano werd bedacht in 1981 en pas in 1985 uitgevoerd, drie zaaltjes in pasteltinten. Als Connie de Lange een beige wil hebben zijn het meteen zes verschillende beiges. Ze werkt intuïtief: schetsend, uitproberend, improviserend. De wanden van de achterzaal, bijvoorbeeld. Eerst beschilderde ze het behang, vervolgens bracht ze in de natte verf een tekening aan met een dun penseel en het resultaat voert je mee naar een onzichtbare stad in Italië.

De bar verhuisde van de voorzaal naar het middenstuk, omdat de voorzaal een verlengstuk van het terras moest zijn. Het is de plaats voor huisvrouwen met boodschappentassen, voor scholieren die hun huiswerk doen (of ontvluchten), voor zakenlieden op doorreis. 's Avonds klitten de voyeurs samen langs de langgerekte bar, de blik gericht op de lager gelegen entree, en kan het spel van kijken en bekeken worden gespeeld worden. Vooral in de weekeinden wil het aantal deelnemers aan dit spel wel eens de maat van het speelvlak overtreffen. Want achterin Meccano opent zich dan de bonus: de discotheek, die nog het meest recht doet aan de cafénaam met zijn stalen leuningen en aan- en uitflitsende neonlichten en tl's."

Eerder ook nog een filmtheater? Later in gebruik genomen door twee filmende broers (de discotheek)?

In mijn beleving was de discotheek er eerder als het cafe. De discotheek is begonnen met de ingang in de pauwpoort , in het zelfde jaar dat ook het Veronicaschip naar Middelburg kwam. er was toen nog geen sprake van een doorgang naar het cafe. Dat heeft niet zo heel lang geduurd ,vanwege problemen met omwonenden , toen moest de boel dicht, en is het tijdelijk een filmtheater geworden ,met zowel beneden als boven stoelen. DJ's waren er onder andere Bert van Leerdam en Thomas Siahaya. Maar ook Pieter Noorderbos en Jan-Willem Jansen

Uiteindelijk was het buurman ir. J.W. Akkerman die het lot bepaalde van Meccano, althans van de Discotheek. Deze man verzette zich van meet af aan tegen de vergunning voor de discotheek. In de procedures werden enkele fouten gemaakt door de gemeente Middelburg, waardoor de Discotheek uiteindelijk toch open kon, zij het met een entree in het café zelf, in plaats van in de Pauwpoort. Akkerman legde zich daar niet bij neer en bleef jarenlang klagen over de overlast (hij stond met decibelmeters naast de deur en ging ooit met zijn vingers in zijn oren voor een podium op het Damplein staan, om zijn ongenoegen kenbaar te maken). Mede door zijn toedoen besloot de gemeente de nachtvergunningen voor de horeca op het Damplein in te trekken, om die te concentreren in het gebied bij de Markt (ernstige vernielingen tijdens Oud en Nieuw waren de directe aanleiding). De spanningen liepen daarbij nog enige tijd hoog op. Een grote groep cafébezoekers liet ooit nog een paginagrote rouwadvertentie in de Provinciale Zeeuwsche Courant plaatsen: "Rust in vrede, uitgaansleven Middelburg".

Naamgeving

Onbekend. Een verwijzing naar Meccano, het speelgoed?

Eigenaars

Cees Rijn. In de beginperiode had ook Irving Comijs zich ingekocht. Die stapte later over naar La Folie, aan de overzijde van het Damplein.

Bijzonderheden

Cees Rijn en Connie de Lange zijn nog steeds actief in de Middelburgse horeca. Onder meer in Seventy Seven en Café-Restaurant Vriendschap. De Discotheek kreeg al in 1983 een drankvergunning en werd ook dat jaar geopend (zie de foto's) maar moest al snel weer sluiten omdat de Gemeente Middelburg een paar fouten had gemaakt in het bestemmingsplan. De discotheek zou pas een paar jaar later alsnog openen, deze keer met de ingang vanuit het cafe aan het Damplein, in plaats van aan de Pauwpoort.

Voordat de Discotheek er kwam zat in het pand aan de Pauwpoort een filmzaal. Meccano was het enige Cafe waar een rij in het cafe zelf stond, om naar de disco te gaan. Klanten van het cafe zelf, konden er op drukke avonden nog nauwelijks bij, in de achterzaal. Dat was goed voor de disco, maar slecht voor het cafe.

Mooie verhalen

Meccano was een geweldig café. Overdag kon je er heerlijk rustig zitten. Een krantje lezen bij een goede kop koffie, vergezeld van een verse jus en de fabuleuze 'Tosti Meccano' (met kaas, filet Americain en uitjes). Eind jaren '80 was het café erg in trek bij Middelbare scholieren. Op donderdagavond stonden het midden- en achtergedeelte stampvol. In die tijd bruiste het Damplein nog. Er waren meerdere cafés en twee discotheken. Het leuke van Meccano was dat je de zaak niet hoefde te verlaten, tegen sluitingstijd. Je ging dan gewoon in de rij staan voor de deur van de discotheek, om daar nog lekker een uurtje of drie te gaan dansen, drinken of sjansen.

Fietsenzee

Meccano was in een bepaalde periode The Place 2 B! De jeugd kwam van alle uithoeken...en op de fiets. Het Damplein was gevuld met honderden fietsen. De deur (een gewone deur van niet meer dan een meter breed) ging open om klokslag 22u15! In de hoogtijdagen werd de discotheek wel drie keer op een zaterdagavond gevuld. Een mooie tijd.

Muziek

Thomas Siahaya: "Heb altijd met veel plezier gedraaid in Meccano. Wat ik mij nog goed herinner is dat ik via importkanalen de maxisingle van Nenneh Cherry met Buffalo Stance had binnen gekregen. Ik vond die plaat zo goed, dat ik 'm op een zaterdagavond in totaal 13x(!) gedraaid heb. Op het einde van de avond ging het dak eraf. Als afsluiter draaide ik steevast het nummer van Yoyce Sims met Come into my life. De muziek ging uit om 03u45....".

Oud-personeel

Adres en contactgevens

Café Meccano (nu: De Tropen)
Damplein 27
4331 GC Middelburg

Externe links

• Meccano op Hyves
• Foto's Beeldbank Zeeland, onder meer recordnummer 3194

Bronnen

• Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek en collectie Rijn/De Lange
• Foto's: Beeldbank Zeeland, collectie Rijn/De Lange, collectie Deurwaarder, collectie Bert van Leerdam