Middelburg Dronk

Bar American

k
Regel 4: Regel 4:
 
afbeelding = "American.jpg‎"
 
afbeelding = "American.jpg‎"
 
soort = "Cafe"
 
soort = "Cafe"
actief = "Ja"
+
actief =  
 
straat = "Plein 1940 7"
 
straat = "Plein 1940 7"
 
postcode = "4331 LG"
 
postcode = "4331 LG"

Versie van 17 mei 2014 om 13:52

Sjabloonfout

  • Parameter 'straat' is verplicht

Voor meer tekst en uitleg over het gebruik van dit sjabloon kijk op dronk.org/wikis/meta

Bar American/American Bar is een rock- en bluescafé op Plein 1940 in Middelburg, geopend van donderdag t/m zondag. Dit is een café waar niet zoveel koffie wordt gedronken. In de loop van de jaren speelden hier vele Nederlandse en buitenlandse bands, van Blues en Rock tot Speedmetal en Punk. Er staan twee poolbiljarts. Bar American is de opvolger van cafetaria De Krab.

Geschiedenis

1968
Lenie Hillebrand en Theun Hillebrand

Tot 1968 was in het pand aan Plein 1940 7 een cafetaria gevestigd, met de naam 'De Krab'. Die zaak was een verzamelpunt voor jongeren en wordt door sommigen herinnerd als een snackbar waar je de bedienden nog kon optrommelen door op een tafelbel te slaan. In 1968 namen Lenie en Theun Hillebrand De Krab over om er, op 10 oktober 1968, het cafe American Bar te openen. In de jaren '70 legden de Hillebrands de nadruk op discomuziek, zo blijkt uit de vele krantenadvertenties uit die periode.

1978
Kees Petiet en A.A.M. Lips

De zaak werd in januari 1978 overgenomen door Kees Petiet en ene Lips (in de krantenadvertentie van die maand stond: Fa. C. Petiet & A.A.M. Lips).

1978
Kees Petiet

In november 1978 stapt Lips om gezondheidsredenen uit de zaak: Kees (Cees) gaat dan alleen verder.

1998
Kees Petiet en Erik Louws

Compagnon eind jaren '90 tot circa 2004

2000
Kees Petiet en Arjen Koole

Compagnon vanaf ca.2000

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op: Bar_American/fotos.


Naamgeving

Kees Petiet vertelde dat toen Theun Hillebrand in 1968 (toen werkzaam als bedrijfsleider in San Remo Bar) De Krab kocht hij de zaak grondig verbouwde en heropende als Bar American. Theun had gezien dat veel kroegen in Amerika over een lange bar beschikten, wat je hier nog weinig zag, en die plaatste hij ook in zijn zaak - vandaar Bar American, een kroeg met een Amerikaanse lange bar.

(Oud-) Personeel

Erik Louws, Danny Ruijschop, Dennie Franssen, Edwin Mijnsbergen, Petra Bakker, Nelleke Hartman, Derek Jones, Elles Flipse, Gilbert Wevers, Naomi Harten, Saskia Kerkhove, Elsje, Peter van de Horst, Marijn Bruinooge, Fanny Hagens, Jenneke, Adrie van de Worp, Ronald van de Broeke, Erik van Velzen, Thijs Goedbloed, Carolien, Karel Brandes, Peter de Nooijer, Derek Jones, Bas Boone, Jasper, Kimberley Kuijs, Rubina, Johan Braspenning, Tineke Nieuwenhuijse, Jac Graaff, Krijn Davidse, Irma, Jan Puijpe, Bapke van der Steen, Linda, Kees Roose.

Bijzonderheden

  • In de jaren '80 was er een aparte ruimte in het café: het Trashhok. Dat hok had een eigen bar en muziekinstallatie. Er werden extremere varianten van metal en punk gedraaid voor de liefhebbers (ca. 100 man in totaal). In die tijd deed vrijwel elke thrashmetalband Middelburg aan, omdat diezelfde liefhebbers een goede naam hadden opgebouwd als publiek. Kees Petiet 'haalde' namen als Thanatos, Mysto Dysto, Agent Steel, Inferno, Silenxce en zelfs het Canadese Wehrmacht naar de Zeeuwse hoofdstad. De bands speelden dan of in Bar American zelf, of in de Zippo (ook eigendom van Kees Petiet). Daar tegenover programmeerde Petiet ook vele heavy metal-bands, zoals de Duitse bands Helloween en Accept en, op Plein 1940 zelf, de Amerikaanse band Joshua. Bij het inspelen stond het volume zo hard dat er ramen sneuvelden, op het plein. Kees Petiet zou later ook enkele keren het festival Hofpop organiseren, op Hof van Tange, en organiseerde vele busreisjes naar concerten elders in de Benelux, uiteraard in samenwerking met Pedaal Productions.
  • In de jaren '90 begon Kees Petiet het bedrijf HappyGlass. Dat bedrijf, dat handelt in onbreekbaar 'glaswerk', heeft hij nu nog, samen met Kees Kik (ex-Brooklyn).

Mooie verhalen

Een stukje zeil

Paul Quist is een vakkundige vloerenlegger die regelmatig de hand weet te leggen op zeer voordelige vloerbedekking. Eigenaar Kees Petiet wist dat en vroeg, op een manier zoals alleen hij dat kan: "Als je nog eens een stukje zeil tegenkomt, wil je dat dan 'es meenemen? Er moet nog zeil worden gelegd in de serre (van American)". Dat was geen enkel probleem volgens Paul, maar hij vroeg zich wel af wat voor zeil het dan mocht wezen. American is tenslotte toch een echte rocktent. "Dat maakt helemaal niks uit", antwoordde Kees slechts. Dat was een buitenkans! Paul spoedde zich naar de kinderafdeling van een zaak in vloerbedekking en liet zonder te twijfelen een paar meter vinyl afsnijden. Vinyl met een patroon van een clowntje met ballonnen in zijn hand. Dat vinyl legde hij vervolgens in razend tempo in de serre. De mannen van motorclub The Emmeroyts wisten niet wat ze zagen, toen ze even later binnenstapten. Of er nog wel bier werd verkocht, in dit kindercafé?

Kees nam het sportief op, maar niet veel later sprak hij nog wel tot Paul: "Als je nog eens een stukje zeil tegenkomt?"

Dansen op het biljart

Op zaterdagavond en tijdens feestjes wordt er vaak gedanst op de biljarts die in Bar American staan. Dat zou je bijna een traditie kunnen noemen. Niemand kijkt er nog van op als de barmedewerkers rond een uur of 11 houten platen over het biljartlaken leggen. Klanten weten dan als het ware 'hoe laat het is'. Dit is niet altijd zo geweest. Tot 1983 was het ten strengste verboden om op het biljart te dansen. Alleen op de bankjes voorin (een erfenis van cafetaria De Krab) mocht je uit je dak gaan. Petra Bakker vertelt: "Van vrijdag op zaterdagnacht om 12 uur op 23 april 1983 was de allereerste keer , dat er legaal op het biljart gedanst mocht worden, zonder dat de lichten aangingen en de muziek uitging (dan wilde je wel van dat biljart af). Dat tijdstip om 12 uur was ik jarig en Cees had het singeltje "Girls Just Want to Have Fun", speciaal voor mij....en ik mocht op het biljart dansen, dat was zijn cadeau aan mij. Ik was stikblij!" Sindsdien mag er wél op het biljart gedanst worden.

Een rondje van de zaak

Toen Meccano in 1992 sloot was Kees Petiet net op zoek naar een nieuwe bedrijfsleider voor Bar American. Hij zag het helemaal zitten in Erik Louws, die toen zonder werk dreigde te komen zitten. Misschien had Erik dat wel te danken aan het feit dat hij het oude Grand Café, dat na de veranderde sluitingstijden van het Damplein steeds minder bezoekers trok, weer een nieuwe impuls had gegeven door er een halve rocktent van te maken. Meccano bleef altijd Meccano, maar onder het bewind van Erik speelden er opeens stevige bands, schalde er 's avonds muziek van Nirvana, Mudhoney en Henri Rollins uit de speakers en werd de groep vaste klanten weer groter. Dat niet alle bezoekers van het eerste uur die stijl bij Meccano vonden passen mocht de pret onder de nieuwe klanten niet drukken. Rock was groot, Grunge was aan een ongekende opmars bezig en Erik maakte gewoon nog een feestje van die laatste twee jaar van het café. Dat zag Petiet ook. Hij vroeg Erik om voor hem te komen werken.
Omdat Erik nog niemand kende in American leek het hem een goed plan om eerst eens kennis te gaan maken met de vaste klanten van de zaak. Hij koos bewust voor een zaterdagmiddag, omdat hij wist dat 'de oude garde' dan vermoedelijk aan de bar zou zitten. Dat bleek inderdaad het geval te zijn. Erik schoof dus aan, stelde zichzelf voor en gaf de hele bar iets te drinken. De aanwezigen reageerden niet of nauwelijks maar dronken het gekregen biertje uiteraard wel op. Een paar minuten later bestelde iemand anders het volgende rondje, maar Erik werd overgeslagen. Die liet zich niet kennen en bestelde gewoon een biertje voor zichzelf. Toen hij bij het volgende rondje wéér genegeerd werd kreeg hij argwaan. Deze lui zaten gewoon niet te wachten op een nieuweling. Dat vermoeden werd de volgende twaalf rondjes bevestigd. Erik kreeg niets. Van niemand. Dat hij zelf tien bier had moeten kopen deerde hem niet, maar zijn motivatie om in Bar American te gaan werken was verdwenen. Wat een gieren!
Juist op het moment dat hij teleurgesteld wilde afdruipen gaf iemand Erik dan opeens toch een biertje. En toen nog iemand, en nog iemand. Binnen een paar minuten stonden er 14 bier voor zijn neus. Daar hadden de grappenmakers echter buiten de nieuwe waard gerekend. Louws ging er eens goed voor zitten en dronk op zijn gemakje alle glazen leeg, tot de laatste druppel. Ladderzat verliet hij een uurtje later de hut. Hij was aangenomen.

Bustripjes naar Graspop

Willem vertelt: "Alhoewel ik niet tot de harde kern Americangangers behoor kom en kwam ik er met enige regelmaat, vaak gebeurde dit als we de muziek in 77 te soft vonden. Meestal waren de donderdagavonden erg gezellig het gebeurde regelmatig dat het niet druk was en Erik Louws zodoende de verzoekplaten draaide en wij weer bleven plakken tot sluit. Graspop was in de begindagen nog maar een een festival van 1 dag, zodoende dat een busreisje vanuit American naar Graspop werd georganiseerd. ’s Morgens 08:00 uur verzamelen in Bar en een biertje nuttigen alvorens in de bus te stappen. De eerste keer dat we meegingen hadden we zo’n oude ZLM bus, de volgende jaren werd de bus wat comfortabeler: het tripje was een begrip geworden. De visboer nam een koelkist met ijs mee om het bier koel te houden dat gevaarte stond dan in het midden van het gangpad. Deze reisjes waren beregezellig."

Bands

Een greep uit de vele bands die in de loop van de jaren optraden in Bar American: Dr. Feelgood, Thanatos, Silenxce, Mysto Dysto, Wehrmacht, Deafen, Steel to Steel, Bonq, Sjolmord, Thyrus, Gorefest, Deadserious, Belgian Asociality, Jewel, Fat Nose, Gin on the Rocks, A nr. 1, Nuff Said, Lois Lane, Tissue, Lycanthrope, de Plein 40 Band, Draften Blues, The Juke Joints, Isis, Sleazy, Late Back, Gilgamesj, Hatred, Iron Sight, Allied Forces, Brainless, Scarilege BC.

Externe links

Bronnen

  • Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
  • Foto's: collecties Petra Bakker, Peter Hariot, Jan Simonse, Rob van Hese en Marion en de Hyves en Ning van Bar American
  • Video August Souisa: Rinus en Loes Souisa