Middelburg Dronk

Marlia's belegde broodjes

 

Marlia's belegde broodjes

Stationsstraat 1A
4331 JB Middelburg

06-38703684

Drinken, Slapen
Hotel, Cafe

Middelburg
Stationsstraat

 

Een broodjeszaak die tussen maart 2015 en december 2015 was gevestigd in de kiosk op de Koningsbrug in Middelburg , aan Stationsstraat 1A.

Geschiedenis

2015
 Marlia Lambregtse

In maart 2015 opent de 18-jarige Marlia Lambregtse uit 's-Gravenpolder de broodjeszaak 'Marlia's belegde broodjes' aan Stationsstraat 1A in Middelburg, in de kiosk tegenover de viskraam, waar in het verleden jarenlang een bloemenkiosk was gevestigd. In december stopte Marlia weer met de zaak.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Marlia's_belegde_broodjes/fotos


Naamgeving

Eigenaars

Bijzonderheden

  • Uit de Internetbode van mei 2015: "Tijdens haar schoolopleiding in Goes was ze parttime medewerkster bij de viskiosk ‘t Beste Maatje in Goes en Middelburg. Na deze opleiding liet ze zich inschrijven voor de opleiding interieuradviseur. Maar al snel bleek dat haar belangstelling meer ligt in het zelfstandig ondernemen. Tijdens een gesprek met viskiosk eigenaar Adriaan, bleek dat hij wel mogelijkheden zag haar te helpen een eigen zaak op te bouwen. Nadat ze haar familie had weten te overtuigen van haar idee werd de stap gezet om als jonge onderneemster aan de slag te gaan. Haar motto is: “Je begint bij nul en je wilt zelf iets bereiken” Het is een hele uitdaging, maar ik ga er helemaal voor. Eigenlijk liep ik met het idee rond om over 5 of 6 zes jaar een zaak op te zetten. Maar nu de kiosk in Middelburg, die al enkele maanden leeg staat, me in de schoot werd geworpen, heb ik de uitdaging met beide handen aangepakt. Temeer omdat de Gemeente Middelburg mij ook direct wilde helpen en een kans geeft. De belegde broodjes kunnen in de kiosk of op het terras aan het water geconsumeerd worden, genietend van het uitzicht over het water of de altijd levendige en drukke Koningsbrug."

Mooie verhalen

Jantje van den IJssel

Een Middelburgs verhaal van Rob van Hese waarin de voorloper van Marlia's belegde broodjes, de bloemenkiosk van Vera Polfliet, een rol in speelt:

"Het Nederlands Koffiehuis was lang een plaats van samenkomst voor vele Middelburgers - men kwam er, hoe kan het ook anders, koffie drinken, eten of en groupe voor een verkoping of andere evenement in een van de bovenzalen. Het Koffiehuis, zoals het in de volksmond heette, was ook de thuishaven van MAC Scheldegouwen, een vereniging die allerlei ritten organiseerde voor auto's en motoren Scheldegouwen zorgde ook goed voor de kinderen, want er was voor hen altijd vertier in een van de bovenzalen, waar notoire Middelburgse goochelaars als Ali Ben Lux en Mystic Marco optraden - wie kent ze nog?

Er waren ook notoire Middelburgers lid van Scheldegouwen, zoals Adrie de Pree, de horecabaron van Alassio , Palladium-bar , San Remo Bar etc. Een ander Middelburgs icoon dat ik daar leerde kennen was Jantje van den IJssel - ik heb nooit iemand over Jan horen spreken. Hij handelde in auto's en haalde daarmee nog eens de krant toen hij, bij gebrek aan de benodigde ruimte, zijn wagenpark her en der op de openbare weg een parkeerplaats gaf. Hoewel klein van stuk was hij van de duivel niet bang en enige assertiviteit kon hem ook niet ontzegd worden.

Jantje's zoon Rudy ging later ook de autohandel in, maar zat eerst met broer Robbie in Don Quichotte en later Het Koper Galjoen en dochter Vera (de moeder van Danny) had jaren een bloemenstal op de Koningsbrug. In zijn latere jaren, rond 1985, woonde Jantje op de Herengracht en had hij wat bijgoochems om zich heen die boodschappen voor hem deden. Het verhaal gaat dat hij op een gegeven moment trek had in een paar haringen, Hollandse nieuwe. Degene die ze ging halen ontdekte bij terug tot zijn ontsteltenis (nou ja) dat zijn opdrachtgever was overleden. Hij spoedde zich naar het bloemenkraam van Vera en zei: 'Ik krijg nog geld van je, want ik heb net haringen naar je vader gebracht'. Om, toe de buit binnen was, te vervolgen met: 'O ja, nog eens wat, je vader is dood'. Natuurlijk is de monoloog niet verbatim en lijkt het verhaal apocrief, maar ik heb het wel uit betrouwbare bron...

  • Augustus 1958: Jan van den IJssel probeert tevergeefs een chauffeur, die nog maar een half uur in dienst was, van de verdrinkingsdood te redden

Externe links

Bronnen