Middelburg Dronk

Colours

(Eigenaars)
(Mooie verhalen)
 
(23 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
==Beschrijving==
+
<meta
Vlasmarkt Middelburg in pand waar nu [[De Groene Pulk]] zit. Voor Colours was het [[De Verkeerde Wereld]]later [[Dangeroe]], [[Carousel]], [[Memories]], [[Vantoen en Vannu]] en [[De Weerlt]].
+
naam = "Colours"
 
+
afbeelding = "Drankhandel_Pieters_in_1961.JPG"
 +
soort = "Cafe"
 +
straat = "Vlasmarkt 39-41"
 +
postcode = ""
 +
plaats = "Middelburg"
 +
gebied = ""
 +
telefoon = ""
 +
email = ""
 +
website = ""
 +
twitter = ""
 +
facebook = ""
 +
aanvang = "1986"
 +
gestopt = "1988"
 +
voorganger = "De Verkeerde Wereld"
 +
opvolger = "Dangeroe"
 +
/>
 +
Een discobar die vanaf mei 1986 was gevestigd aan Vlasmarkt 39-41 in Middelburg, in het pand waar nu [[Bumpers]] zit. Voor Colours was [[De Verkeerde Wereld]] hier gevestigd , later [[Dangeroe]], [[Carrousel]], [[Memories]], [[Vantoen en Vannu]], [[De Weerlt]], [[De Groene Pulk]] en [[Bardot]].
 
==Geschiedenis==
 
==Geschiedenis==
 
+
{{eigenaar
 
+
|jaar=1986
 +
|naam=Harmen van Loon, Angelique Riemens
 +
|tekst=In 1986 openen Harmen van Loon en Angelique Riemens café Colours aan de Vlasmarkt. De zaak sluit ongeveer twee jaar later en wordt opgevolgd door café [[Dangeroe]].
 +
}}
 +
==Foto's==
 +
Meer afbeeldingen zijn te vinden op [[Colours/fotos]].
 +
<gallery perrow="5">
 +
Bestand:Harmen_van_Loon.jpeg| Eigenaar Harmen van Loon jaren later in het zonnetje, voor café [[De Koning]]
 +
Bestand:Angelique_Riemens.jpg| Angelique Riemens aan de bar in opvolger [[Dangeroe]], ca. 1989
 +
Bestand:Colours_Piece_12-1986_(2)_(1).jpg| Een piece van de SPC in café Colours, december 1986
 +
</gallery><br />
 
==Naamgeving==
 
==Naamgeving==
 
 
 
==Eigenaars==
 
==Eigenaars==
Harmen van Loo en Angelique Riemens
+
Harmen van Loon en Angelique Riemens
 
 
 
==Bijzonderheden==
 
==Bijzonderheden==
 
+
* Uit het artikeltje over de opening: "De kersverse uitbater mikt vooral op klandizie van scholieren en werknemers, die tussen de middag de lunch in zijn zaak gebruiken."
 
 
 
==Mooie verhalen==
 
==Mooie verhalen==
Dit was het eerste cafe dat ik samen met mijn maatjes uit Dauwendaele bezocht. We zullen 15 geweest zijn, zo rond 1986. De kroeg was net open en richtte zich aanvankelijk op jongeren (achterin was een dansvloertje) maar toen bleek dat er nauwelijks gedanst werd, kwam er een poolbiljart op de dansvloer te staan.
+
===Gierende hormonen in Café Colours (Edwin 3 februari 2016)===
 +
“Als je als kroegeigenaar een volle bar wilt, moet je twee vrouwenfietsen voor je zaak zetten. Dan stroomt het zo vol met mannen.” Toen ik dat vorige week een gast aan de bar hoorde zeggen moest ik erg lachen. De opmerking was uiteraard over de top, maar ik begreep meteen wat hij bedoelde. Er zijn ontelbaar veel cafés waar het uiterlijk of het karakter van de medewerkers nauwelijks invloed heeft op de omzet, maar iedereen weet dat het aannemen van mooie of leuke mensen wel kan bijdragen aan het succes van een horecagelegenheid. Ik heb mensen, zeker mannen, maar al te vaak nog eens een extra rondje bier zien bestellen, omdat ze zichtbaar genoten van hun uitzicht.
 +
Bij mij en mijn maatjes uit de pubertijd was dat uitzicht ook een factor, herinner ik me. Voor onze 15e verjaardag waren we ’s avonds voornamelijk te vinden in Middelburgse jeugdsozen als Double D (in Dauwendaele), Hofplein (Centrum) en Trefpunt (Nassaulaan) en overdag in cafetaria’s, zoals Martin’s Automatiek op de Markt, maar vanaf 1986 pakten we het serieuzer aan. Toen kwamen zaken als Meccano, La Folie en Cavern in beeld. We waren er weliswaar nog net iets te jong voor, maar meestal kwamen we wel binnen. Het deurbeleid was toen minder streng dan nu.
  
Twee vrienden die bedreven waren in graffiti kregen toestemming om een 'piece' op het voorschot van de bar 'te zetten'. Dat pastte goed bij het moderne interieur. Ik herinner me nog dat Angelique ons leerde dat we niet steeds allemaal apart Bessenjenever of Malibu moesten bestellen; dat het voor haar als barvrouw handiger was als we een grote bestelling plaatsten. Dat ben ik sindsdien niet meer vergeten.
+
Onze eerste ‘echte’ kroegbezoekjes vonden plaats in een Middelburgse café dat niet zo lang bestaan heeft: café Colours aan Vlasmarkt 39. Die zaak, van Harmen van Loon en Angelique Riemens, was een opvolger van de wat beruchtere zaak (In) de Verkeerde Wereld en een voorloper van Café Dangeroe van Ben Vriesman. Tegenwoordig is Café Bardot gevestigd in het pand.
Stiekem vonden wij Angelique allemaal wel leuk. Veel ouder dan wij zelf natuurlijk, maar dat is wel het minste waar je mee bezig bent, als 15-jarige.
+
Je kunt er lang en kort over praten, maar uiteindelijk komt het er toch op neer dat Colours niet zo lang heeft bestaan omdat het geen groot succes was. Voor broekjes als wij, ‘die net kwamen kijken’, was het echter de perfecte tent. We kregen veel aandacht en ruimte van Harmen en Angelique. Dat was precies wat we nodig hadden. In die kroeg leerden we onder meer hoe je poolbiljart speelt en hoe je óók drankjes kunt bestellen als je met een groep op stap bent. We bestelden in het begin al die bessenjenevertjes, Pisang Ambons en andere zoete rommel een voor een, totdat Angelique er ons fijntjes op wees dat we ook een potje konden maken. Daar waren we zelf nog niet opgekomen.
  
Voor zover ik me kan herinneren heeft de zaak niet veel langer dan twee jaar bestaan.
+
Natuurlijk werden we ook door dat soort aardigheidjes vaste klantjes van de zaak, maar de belangrijkste reden was de aanwezigheid van Angelique op zich. Stiekem waren we allemaal – we waren met een man of tien – een beetje verliefd op haar. Door het leeftijdsverschil hoefden we ons natuurlijk geen illusies te maken, maar daar maalden we niet om. Dat heb je nu eenmaal, als de hormonen door je lijf gieren. We konden onze ogen niet van haar afhouden.
 +
Dat was in de gelegenheden, die in de jaren daarop zouden volgen niet anders. Overal hadden we wel een favoriet. Nu, 30 jaar later is dat eigenlijk nog steeds zo. We kunnen prima zonder, maar als er een aardige barvrouw aan het werk is, bestellen we er vaak toch nog eentje extra. ‘Boys will be boys’.
 +
===Graffiti===
 +
Dit was het eerste cafe dat ik samen met mijn maatjes uit Dauwendaele bezocht. We zullen 15 geweest zijn, zo rond 1986. De kroeg was net open en richtte zich aanvankelijk op jongeren (achterin was een dansvloertje) maar toen bleek dat er nauwelijks gedanst werd, kwam er een poolbiljart op de dansvloer te staan. Twee vrienden die bedreven waren in graffiti kregen toestemming om een 'piece' op het voorschot van de bar 'te zetten'. Dat paste goed bij het moderne interieur.
  
 
==Adres en contactgevens==
 
==Adres en contactgevens==
 
Vlasmarkt 39-41
 
Vlasmarkt 39-41
 
 
==Externe links==
 
==Externe links==
 
+
==Bronnen==
 
+
* Krantenknipsels: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek]
 +
* Foto's: café De Koning op Hyves, collecties Jeroen Kruse en Ben Vriesman
 
[[Category: Cafe]]
 
[[Category: Cafe]]
[[Category:Voormalig]]
+
[[Categorie:CafeToen]]
 
[[Category:Vlasmarkt]]
 
[[Category:Vlasmarkt]]
 
[[Category:1980-1990]]
 
[[Category:1980-1990]]
 +
[[Category:Harmen van Loon]]
 +
[[Category:Angelique Riemens]]

Huidige versie van 5 feb 2016 om 06:32

 
 

Een discobar die vanaf mei 1986 was gevestigd aan Vlasmarkt 39-41 in Middelburg, in het pand waar nu Bumpers zit. Voor Colours was De Verkeerde Wereld hier gevestigd , later Dangeroe, Carrousel, Memories, Vantoen en Vannu, De Weerlt, De Groene Pulk en Bardot.

Geschiedenis

1986
Harmen van Loon en Angelique Riemens

In 1986 openen Harmen van Loon en Angelique Riemens café Colours aan de Vlasmarkt. De zaak sluit ongeveer twee jaar later en wordt opgevolgd door café Dangeroe.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Colours/fotos.


Naamgeving

Eigenaars

Harmen van Loon en Angelique Riemens

Bijzonderheden

  • Uit het artikeltje over de opening: "De kersverse uitbater mikt vooral op klandizie van scholieren en werknemers, die tussen de middag de lunch in zijn zaak gebruiken."

Mooie verhalen

Gierende hormonen in Café Colours (Edwin 3 februari 2016)

“Als je als kroegeigenaar een volle bar wilt, moet je twee vrouwenfietsen voor je zaak zetten. Dan stroomt het zo vol met mannen.” Toen ik dat vorige week een gast aan de bar hoorde zeggen moest ik erg lachen. De opmerking was uiteraard over de top, maar ik begreep meteen wat hij bedoelde. Er zijn ontelbaar veel cafés waar het uiterlijk of het karakter van de medewerkers nauwelijks invloed heeft op de omzet, maar iedereen weet dat het aannemen van mooie of leuke mensen wel kan bijdragen aan het succes van een horecagelegenheid. Ik heb mensen, zeker mannen, maar al te vaak nog eens een extra rondje bier zien bestellen, omdat ze zichtbaar genoten van hun uitzicht. Bij mij en mijn maatjes uit de pubertijd was dat uitzicht ook een factor, herinner ik me. Voor onze 15e verjaardag waren we ’s avonds voornamelijk te vinden in Middelburgse jeugdsozen als Double D (in Dauwendaele), Hofplein (Centrum) en Trefpunt (Nassaulaan) en overdag in cafetaria’s, zoals Martin’s Automatiek op de Markt, maar vanaf 1986 pakten we het serieuzer aan. Toen kwamen zaken als Meccano, La Folie en Cavern in beeld. We waren er weliswaar nog net iets te jong voor, maar meestal kwamen we wel binnen. Het deurbeleid was toen minder streng dan nu.

Onze eerste ‘echte’ kroegbezoekjes vonden plaats in een Middelburgse café dat niet zo lang bestaan heeft: café Colours aan Vlasmarkt 39. Die zaak, van Harmen van Loon en Angelique Riemens, was een opvolger van de wat beruchtere zaak (In) de Verkeerde Wereld en een voorloper van Café Dangeroe van Ben Vriesman. Tegenwoordig is Café Bardot gevestigd in het pand. Je kunt er lang en kort over praten, maar uiteindelijk komt het er toch op neer dat Colours niet zo lang heeft bestaan omdat het geen groot succes was. Voor broekjes als wij, ‘die net kwamen kijken’, was het echter de perfecte tent. We kregen veel aandacht en ruimte van Harmen en Angelique. Dat was precies wat we nodig hadden. In die kroeg leerden we onder meer hoe je poolbiljart speelt en hoe je óók drankjes kunt bestellen als je met een groep op stap bent. We bestelden in het begin al die bessenjenevertjes, Pisang Ambons en andere zoete rommel een voor een, totdat Angelique er ons fijntjes op wees dat we ook een potje konden maken. Daar waren we zelf nog niet opgekomen.

Natuurlijk werden we ook door dat soort aardigheidjes vaste klantjes van de zaak, maar de belangrijkste reden was de aanwezigheid van Angelique op zich. Stiekem waren we allemaal – we waren met een man of tien – een beetje verliefd op haar. Door het leeftijdsverschil hoefden we ons natuurlijk geen illusies te maken, maar daar maalden we niet om. Dat heb je nu eenmaal, als de hormonen door je lijf gieren. We konden onze ogen niet van haar afhouden. Dat was in de gelegenheden, die in de jaren daarop zouden volgen niet anders. Overal hadden we wel een favoriet. Nu, 30 jaar later is dat eigenlijk nog steeds zo. We kunnen prima zonder, maar als er een aardige barvrouw aan het werk is, bestellen we er vaak toch nog eentje extra. ‘Boys will be boys’.

Graffiti

Dit was het eerste cafe dat ik samen met mijn maatjes uit Dauwendaele bezocht. We zullen 15 geweest zijn, zo rond 1986. De kroeg was net open en richtte zich aanvankelijk op jongeren (achterin was een dansvloertje) maar toen bleek dat er nauwelijks gedanst werd, kwam er een poolbiljart op de dansvloer te staan. Twee vrienden die bedreven waren in graffiti kregen toestemming om een 'piece' op het voorschot van de bar 'te zetten'. Dat paste goed bij het moderne interieur.

Adres en contactgevens

Vlasmarkt 39-41

Externe links

Bronnen