k |
(→Mooie verhalen) |
||
| Regel 28: | Regel 28: | ||
* Rob van Hese vertelt: In deze zaak was het ten strengste verboden te vloeken. Als je al een paar consumpties had genuttigd was het de kunst om dat dan toch te doen, zodat je de deur werd gewezen. Betalen was dan niet meer aan de orde. Perfect. | * Rob van Hese vertelt: In deze zaak was het ten strengste verboden te vloeken. Als je al een paar consumpties had genuttigd was het de kunst om dat dan toch te doen, zodat je de deur werd gewezen. Betalen was dan niet meer aan de orde. Perfect. | ||
* Over de laatste eigenaar gaat het verhaal dat hij het op een gegeven moment niet meer zag zitten, en daarom een einde aan zijn leven maakte. Of zoals een Middelburger het vertelde: "Die gooide zijn pet in het water en ging eronder zitten". | * Over de laatste eigenaar gaat het verhaal dat hij het op een gegeven moment niet meer zag zitten, en daarom een einde aan zijn leven maakte. Of zoals een Middelburger het vertelde: "Die gooide zijn pet in het water en ging eronder zitten". | ||
| + | * Bert Gerestein vult aan: " In café 't Jagertje aan de Rouaansekaai mocht niet gevloekt worden. Er stond geen biertap; er werden uitsluitend flesjes verkocht. Maximaal twee, want de kroegbaas had ook een hekel aan dronkenschap. Het café fungeerde tot begin jaren zestig als waladres voor beurtschippers. Sleper Koppejan uit 't Bijltje leverde er nogal eens pakketten af. Diens zoon Adrie (Andries) is auteur van twee boeken over de Zeeuwse beurtvaart die ik uitgaf, 'Sturen en turen' (2002) en 'De Blikken Motor' (2008). | ||
| + | De kroegbaas van 't Jagertje was een zwaarmoedige man. Hij heeft zich begin jaren zeventig verdronken in het water aan de Dwarskaai, of de Rouaansekaai. Mijn latere zwager Klaas-Jan de Vries was op de fiets op weg naar school toen hij het lichaam in het water zag drijven. Hij peddelde totaal ontredderd terug naar huis, waar zijn moeder de politie belde. Mijn herinneringen aan 't Jagertje dateren uit begin jaren zeventig. Maar men zal begrijpen dat ik er niet zo vaak kwam." | ||
| + | |||
==Adres en contactgevens== | ==Adres en contactgevens== | ||
Rouaansekaai 115, later 53. | Rouaansekaai 115, later 53. | ||
Versie van 3 okt 2011 om 14:24
| | ||||||||
|
Beschrijving
Cafe, gelegen aan Rouaansekaai 115, rond 1937. Verhuisde na de oorlog naar Rouaansekaai 53. een opvolger van Het Rotterdamsch en Goesch Veerhuis, Bal en Het Zeeuws Koffiehuis.
Geschiedenis
Gesloten rond 1970. Tot ca. 1950 stond het bekend als het Zeeuws Koffiehuis. Het Zeeuws Koffiehuis zat ook al op de Rouaanse Kaai rond 1900. In die tijd zat J. Gabrielse in de zaak.
Foto's
Meer foto's zijn te vinden op De_Jager/fotos.
Naamgeving
J.A. de Jager is de vader van F.A. de Jager. Zie naam op de afbeelding ook. Het cafe stond bij velen bekend als 'Het Jagertje'.
Eigenaars
J.A. de Jager.
Bijzonderheden
Mooie verhalen
- Rob van Hese vertelt: In deze zaak was het ten strengste verboden te vloeken. Als je al een paar consumpties had genuttigd was het de kunst om dat dan toch te doen, zodat je de deur werd gewezen. Betalen was dan niet meer aan de orde. Perfect.
- Over de laatste eigenaar gaat het verhaal dat hij het op een gegeven moment niet meer zag zitten, en daarom een einde aan zijn leven maakte. Of zoals een Middelburger het vertelde: "Die gooide zijn pet in het water en ging eronder zitten".
- Bert Gerestein vult aan: " In café 't Jagertje aan de Rouaansekaai mocht niet gevloekt worden. Er stond geen biertap; er werden uitsluitend flesjes verkocht. Maximaal twee, want de kroegbaas had ook een hekel aan dronkenschap. Het café fungeerde tot begin jaren zestig als waladres voor beurtschippers. Sleper Koppejan uit 't Bijltje leverde er nogal eens pakketten af. Diens zoon Adrie (Andries) is auteur van twee boeken over de Zeeuwse beurtvaart die ik uitgaf, 'Sturen en turen' (2002) en 'De Blikken Motor' (2008).
De kroegbaas van 't Jagertje was een zwaarmoedige man. Hij heeft zich begin jaren zeventig verdronken in het water aan de Dwarskaai, of de Rouaansekaai. Mijn latere zwager Klaas-Jan de Vries was op de fiets op weg naar school toen hij het lichaam in het water zag drijven. Hij peddelde totaal ontredderd terug naar huis, waar zijn moeder de politie belde. Mijn herinneringen aan 't Jagertje dateren uit begin jaren zeventig. Maar men zal begrijpen dat ik er niet zo vaak kwam."
Adres en contactgevens
Rouaansekaai 115, later 53.
Externe links
Bronnen
Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland.
Afbeeldingen: http://ansichtkaarten.delcampe.net en Beeldbank Zeeland.
Bron Foto:Geschiedenis Zeeland
2e foto: Beeldbank Zeeland, Record 19475
3e: Krantenbank Zeeland
Collectie Zeeuws Archief