Middelburg Dronk

Hard & Ziel

(→‎Foto's)
(→‎Mooie verhalen)
Regel 50: Regel 50:
  
 
Veel succes met je nieuwe zaak, ouwe. Jij bent De Stad!"
 
Veel succes met je nieuwe zaak, ouwe. Jij bent De Stad!"
 +
 +
===Dag lieve Bo ([http://internetbode.nl/middelburg/kroegpraat-dag-lieve-bo-307363 Kroegpraat 17 oktober 2017])===
 +
Op 7 oktober 2017 overleed Bo Wesdorp, de eigenaar van het nieuwe café Hard & Ziel aan de Turfkaai in Middelburg. Dat bericht kwam snoeihard binnen bij heel veel mensen, ook bij mij. Bo was een stadsicoon waar iedereen zijn eigen relatie mee had. Voor mij was het een oud-werkgever, maar vooral ook een maatje. In de kroeg kon ik heerlijk met hem bomen over de mooie en rauwe kanten van het leven, over ondernemen en over de liefde. Bo kon een wilde man zijn, maar dat was hij nooit als wij samen zaten. Dan was hij warm en attent. Lief zelfs.
 +
 +
Het afscheid van hem was heftig, nam voor sommigen letterlijk de hele week in beslag, maar het ademde in alles de geest van Bo, of Bolkie, zoals velen hem altijd zijn blijven noemen. Alles kwam samen bij het afscheid, afgelopen vrijdag. Op dat moment zagen we nog eens wat we allemaal al heel lang wisten: de kennissen- en vriendenkring van Bo was groot en divers. Boksers en drinkebroers, directeuren en danseressen. Het was mooi, om al die mensen nu eens samen te zien, maar ook pijnlijk en verwarrend. Zo veel. Mensen. Karakters. Vragen.
 +
 +
Ik merkte dat mijn ogen vooral zochten naar mensen die in de jaren ‘90 veel in Bo’s café Rockdesert op het Damplein kwamen. Nu ik daar achteraf over nadenk begrijp ik wel waarom ik dat deed. In die periode leerde ik Bo pas een beetje kennen. Voor die periode was hij voor mij die jongen van de straat, die vriendelijke vechtjas, die ook wel eens als portier in het Middelburgse nachtleven werkte. Als klant, en later als medewerker van de Desert leerde ik dat hij veel meer in zijn mars had en dat wilde bewijzen. Hij nam de zaak over zonder al te veel kennis van ondernemen. Daardoor maakte hij soms fouten, maar dat gaf niet. Daar leerde hij dan weer van. Zulke dingen werden bovendien dik gecompenseerd door het succes van de zaak.
 +
 +
Het Lowlands-festival bestond nog maar net en Bo keek goed wat daar allemaal gebeurde en welke muziek aansloeg bij het publiek. Dat vertaalde hij geleidelijk naar zijn café. Een paar jaar lang kon je alles verwachten aan het Damplein. Blues en grunge, rock en punk, dance en hip-hop. Bo experimenteerde er op los. Hij waagde zich zelfs een paar jaar aan de organisatie van festivals (‘Ik zal ze eens wat laten zien daar op de Markt!’) of aan het gedogen van blowen in de zaak. Als iets niet bleek te werken, stopte hij er weer net zo makkelijk mee. ‘Die blowers zuipen niet genoeg, gozer!’
 +
 +
Tot 2016 was Bo aan het zoeken wat hij zou gaan doen. Hij twijfelde aan van alles en nog wat, maar koos uiteindelijk voor het verbouwen van een oud pand aan de Turfkaai. Een project waar hij zich met hart en ziel op stortte. Ooit bekeken we samen oude foto’s van een ‘bierhalle’, die daar al voor 1900 zat. Die gevel vond hij zo mooi. Uiteindelijk wist hij de sfeer van toen nog terug te halen ook. Maar hoe mooi zijn nieuwe zaak ook werd, er zat nog van alles dwars. Het experimenteren, zoals dat in de jaren ‘90 nog kon, was er niet meer bij. Regelgeving en paperassen, veranderd publiek en verstikkende voorschriften. Een van de laatste zinnen die hij me appte tijdens mijn vakantie luidde: ‘Het is niet meer zoals vroeger …’
 +
 +
Nu zeker niet meer. We gaan je missen, pik.
  
 
==Externe links==
 
==Externe links==

Versie van 18 okt 2017 om 19:02

 

Hard & Ziel

Turfkaai 3
4331 JV Middelburg

0118-855107
mail@hardenziel.nl
Website
Facebook
Twitter

Drinken, Slapen
Cafe, Bed & breakfast

Middelburg
Turfkaai

Angelo

 

Een (eet) café met Bed & Breakfast, dat tussen 9 juni 2017 en 30 september was geopend aan Turfkaai 3 in Middelburg . De zaak was een opvolger van Angelo, De Burcht van Antwerpen (2), De Meerpael, Lubercquo, Trefpunt II en Bierhalle Turfkaai.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Hard & Ziel/fotos.

  • De voorgevel van Café en B&B Hard & Ziel aan Turfkaai 3, 9 juni 2017

  • Bo voor zijn zaak tijdens de opening op 9 juni 2017

  • Naomi Harten en Mikkie van Ossenbruggen achter de bar tijdens de opening.


Geschiedenis

2017
 Bo Wesdorp

Na een verbouwing en renovatie van ruim anderhalf jaar opende Bo Wesdorp, die eerder eigenaar een mede-eigenaar was van de cafés Rock Desert en't Hof in juni 2017 zijn nieuwe zaak Hard & Ziel. De zaak startte aanvankelijk als een regulier café maar serveerde ook een aantal weken eten. De Bed & Breakfast besloeg de eerste en tweede verdieping van het pand. Op 7 oktober 2017 overleed eigenaar Bo, op 50-jarige leeftijd.

Naamgeving

Neen mensen, het was geen spelfout.

Bijzonderheden

Mooie verhalen

Bo is De Stad

Van de website Wij zijn De Stad:

"Jazeker, met Wij zijn De Stad – Middelburg proberen we ons enthousiasme over alles waar Middelburg trots op kan zijn vaak een soort van neutraal te houden maar dat lukt natuurlijk niet altijd. In dit geval is de disclaimer dat Bo Wesdorp een maatje is. En dat maatje heeft, na vele maanden keihard werken aan de renovatie van een prachtig pand aan de Turfkaai, vanmiddag zijn nieuwe zaak Hard & Ziel geopend.

We hebben uiteraard een biertje meegedronken maar waren ook best al snel weer weg, omdat het wel erg druk werd. Bo kent namelijk nogal veel mensen, uit alle rangen en standen. Dat komt omdat Bo de stad is. En dan niet zomaar een beetje: hij kent directeuren en tuig van de richel. Hij kent schone waardinnen en oud-boksers. Bo was overal. Als kind al en nu nog steeds. En die naam van de zaak? Dat is dus Bo. Of Bolkie, want zo kennen veel mensen hem ook nog altijd.

Ooit startte hij de Rockdesert op het Damplein, later bouwde hij met Hayo aan de basis van Kaffee ’t Hof, en nu is hij weer terug met Hard & Ziel. En we overdrijven niet mensen, als we zeggen dat hij er een prachtige tent heeft neergezet. En we overdrijven ook niet als we zeggen dat dit nog maar het begin is. Deze gozer heeft nog veel meer plannen, het is dan alleen nog maar de vraag welke daarvan hij wel of niet gaat uitvoeren. Dat is juist zo mooi. Geen mens dat ’t weet, misschien weet hij het zelf ook niet altijd. Alles maakt deel uit van een plan, maar voorspelbaar moet het niet worden eej?

Maar hoe je het ook wendt of keert: wij houden van deze man.

Veel succes met je nieuwe zaak, ouwe. Jij bent De Stad!"

Dag lieve Bo (Kroegpraat 17 oktober 2017)

Op 7 oktober 2017 overleed Bo Wesdorp, de eigenaar van het nieuwe café Hard & Ziel aan de Turfkaai in Middelburg. Dat bericht kwam snoeihard binnen bij heel veel mensen, ook bij mij. Bo was een stadsicoon waar iedereen zijn eigen relatie mee had. Voor mij was het een oud-werkgever, maar vooral ook een maatje. In de kroeg kon ik heerlijk met hem bomen over de mooie en rauwe kanten van het leven, over ondernemen en over de liefde. Bo kon een wilde man zijn, maar dat was hij nooit als wij samen zaten. Dan was hij warm en attent. Lief zelfs.

Het afscheid van hem was heftig, nam voor sommigen letterlijk de hele week in beslag, maar het ademde in alles de geest van Bo, of Bolkie, zoals velen hem altijd zijn blijven noemen. Alles kwam samen bij het afscheid, afgelopen vrijdag. Op dat moment zagen we nog eens wat we allemaal al heel lang wisten: de kennissen- en vriendenkring van Bo was groot en divers. Boksers en drinkebroers, directeuren en danseressen. Het was mooi, om al die mensen nu eens samen te zien, maar ook pijnlijk en verwarrend. Zo veel. Mensen. Karakters. Vragen.

Ik merkte dat mijn ogen vooral zochten naar mensen die in de jaren ‘90 veel in Bo’s café Rockdesert op het Damplein kwamen. Nu ik daar achteraf over nadenk begrijp ik wel waarom ik dat deed. In die periode leerde ik Bo pas een beetje kennen. Voor die periode was hij voor mij die jongen van de straat, die vriendelijke vechtjas, die ook wel eens als portier in het Middelburgse nachtleven werkte. Als klant, en later als medewerker van de Desert leerde ik dat hij veel meer in zijn mars had en dat wilde bewijzen. Hij nam de zaak over zonder al te veel kennis van ondernemen. Daardoor maakte hij soms fouten, maar dat gaf niet. Daar leerde hij dan weer van. Zulke dingen werden bovendien dik gecompenseerd door het succes van de zaak.

Het Lowlands-festival bestond nog maar net en Bo keek goed wat daar allemaal gebeurde en welke muziek aansloeg bij het publiek. Dat vertaalde hij geleidelijk naar zijn café. Een paar jaar lang kon je alles verwachten aan het Damplein. Blues en grunge, rock en punk, dance en hip-hop. Bo experimenteerde er op los. Hij waagde zich zelfs een paar jaar aan de organisatie van festivals (‘Ik zal ze eens wat laten zien daar op de Markt!’) of aan het gedogen van blowen in de zaak. Als iets niet bleek te werken, stopte hij er weer net zo makkelijk mee. ‘Die blowers zuipen niet genoeg, gozer!’

Tot 2016 was Bo aan het zoeken wat hij zou gaan doen. Hij twijfelde aan van alles en nog wat, maar koos uiteindelijk voor het verbouwen van een oud pand aan de Turfkaai. Een project waar hij zich met hart en ziel op stortte. Ooit bekeken we samen oude foto’s van een ‘bierhalle’, die daar al voor 1900 zat. Die gevel vond hij zo mooi. Uiteindelijk wist hij de sfeer van toen nog terug te halen ook. Maar hoe mooi zijn nieuwe zaak ook werd, er zat nog van alles dwars. Het experimenteren, zoals dat in de jaren ‘90 nog kon, was er niet meer bij. Regelgeving en paperassen, veranderd publiek en verstikkende voorschriften. Een van de laatste zinnen die hij me appte tijdens mijn vakantie luidde: ‘Het is niet meer zoals vroeger …’

Nu zeker niet meer. We gaan je missen, pik.

Externe links

Bronnen