Een café (stijl: Engelse Pub) dat in de jaren '80 was gevestigd aan Damplein 50 in Middelburg. De zaak was een opvolger van De Gouden Leeuw, De Dam en Crazy Horse en een voorloper van Entree en Mambo's.
Inhoud
Geschiedenis
1985
|
Klaas van Belzen, Trijnie van Belzen-Valkier en Danny van Wittene In 1985 openen Klaas en Trijnie van Belzen-Valkier the Oldies aan het Damplein 50 in Middelburg. Zij bedenken in 1990 een nieuwe naam voor hun zaak, Entree, maar verkopen the Oldies dat jaar aan Danny van Wittene die na een verbouwing Entree opent. Klaas en Trijnie nemen zelf De Valk in Westkapelle over. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op Oldies/fotos.
Het voetbalteam van The Oldies, omstreeks 1985, staand 2e van rechts Eric v.d. Berge Hart van Middelburg
Naamgeving
- De zaak heette eigenlijk 'The Oldies' maar werd door veel mensen kortweg 'Oldies' genoemd.
Eigenaars
- Klaas en Trijnie van Belzen (en hun dochters Cecile en Monique)
- Danny van Wittene (zat ook in café Dorpszicht in Koudekerke).
Bijzonderheden
- Klaas en Trijnie van Belzen zaten eerder in The Blue Note, Annikes, Im Weissen Rössl en De Golfbaan in Vlissingen en later in De Valk in Westkapelle.
Mooie verhalen
Café The Oldies aan het Damplein in Middelburg is een geschikte plaats om eens lekker uit het ritme van het dagelijks leven te stappen. Dit is de enige gelegenheid in deze stad die terecht kan worden vergeleken met een Engelse pub. Mensen ontmoeten elkaar, bestellen één van de twaalf bieren of iets anders en blijven veel langer dan eigenlijk de bedoeling was. Aan de inrichting van The Oldies ontbreekt niets. Je treft er de meest uiteenlopende wandversieringen aan, variërend van bankbiljetten tot scheepsmodellen of muziekinstrumenten. Een zithoek, een nisje en een bar maken dat ieder een plekje kan vinden. Als er een bandje speelt schuift men het poolbiljart opzij. De bediening laat niets te wensen over, dat zul je wel merken als je er binnenstapt."
- Vooral de happy hours waren legendarisch. Dagelijks tussen 17.00 en 19.00 uur betaalde je voor een pilsje één gulden.
In memoriam: Klaas van Belzen
Oh, wat een verdrietig bericht was het, afgelopen woensdag. Trijnie van Belzen liet die dag op Facebook weten dat haar man, Klaas van Belzen, twee dagen eerder was overleden. Klaas, die eigenlijk Blaas heette, was al geruime tijd ziek. Hij werd 82.
The Oldies in Middelburg
Klaas was een ondernemer in hart en nieren. Samen met Trijnie ondernam hij van alles in de Walcherse horeca, tussen 1970 en 1996. In Middelburg werden de twee vooral bekend als de eigenaars van café The Oldies, dat in 1985 een opvolger werd van Crazy Horse op het Damplein (daar waar nu Wolter Vos Kappers zit).
Vlissingen
In Vlissingen was hun naam toen al lang gevestigd. Vanaf 1970 waren de twee de eigenaars van Annike’s Cafetaria, in de Aagje Dekenstraat. In 1973 kwam daar The Blue Note in de Badhuisstraat bij, en in 1977 Im weissen Rössl, rechts naast Annike’s. Klaas en Trijnie kochten in 1981 de midgetgolfbaan van de gemeente Vlissingen en noemden het park “Diane”, naar hun jongste dochter. In 1985 vertrokken ze dus naar Middelburg. De horeca-loopbaan werd uiteindelijk afgesloten in Westkapelle, in HCR De Valk.
Goede herinneringen
Wij maakten in al die jaren nooit persoonlijk kennis met Klaas en Trijnie. In de tijd dat ze in Middelburg zaten begonnen we het uitgaansleven net te verkennen, maar we zaten vooral bij de overburen, in café Meccano. Verhalen hoorden we echter altijd genoeg. Zelfs nu nog. De vaste gasten van The Oldies hebben het 40 jaar later nog steeds wel eens over die tijd. Mensen bewaren er veel goede herinneringen aan.
Trijnie en Diane
Ook over de Vlissingse jaren hoorden we wel eens verhalen, al legden we eergisteren pas het verband met de familie van Belzen. Op het terras van Eetcafé Die Lange kletsten we even met Trijnie en haar jongste dochter Diane. We hadden het over een eventueel stukje op Facebook, over het overlijden van Klaas. Trijnie gaf meteen aan dat hij een laatste groet mooi zou hebben gevonden. “En gebruik gerust foto’s uit mijn albums op Facebook, daar staat genoeg!”, voegde ze er met een lach aan toe.
Eenmaal thuis zagen we dat ze niet had overdreven. Door alle foto’s die Trijnie in de loop van de jaren heeft gedeeld kregen we mooi en warm beeld van twee mensen die in meer dan zestig jaar huwelijk vrijwel alles samen deden, en samen lief en leed deelden.
Piet Patat
Zeven dagen per week in al die kroegen, maar ook nog jarenlang genieten van de kinderen en kleinkinderen, van lokale evenementen en meer. Van tijd tot tijd deelt Trijnie ook mooie oude foto’s. Van Klaas als jong ventje of als jonge man, gezellig met zijn makkers aan de toog van Annike’s. Kijk! Daar heb je ‘Piet Patat’! Daar hadden onze ouders het ook altijd over.
Het is allemaal geen toeval, begrijpen we nu. ‘Ons pa’ werkte zelfs nog een tijdje in de bediening bij Annike’s. ‘Ons ma’ bevestigde dat vandaag. “Hij kon het heel goed vinden met die twee!” We geloofden haar meteen.
Hart van goud
Trijnie had het ook al gezegd: Klaas was misschien niet de grootste lachebek, en hij kon zich als zakenman best hard opstellen, maar hij had een hart van goud. Illustratief was het verhaal van Trijnie, over een beschonken vaste klant die in de zaak bleef vragen om muziek van Fats Domino, en steeds bankbiljetten over de bar gooide, om zijn zin te krijgen. De dames achter de bar waren verguld met al die fooi, maar Klaas verzamelde al het geld en legde het op een stapeltje achter de bar. Toen de man een dag later ontnuchterd de zaak betrad en mopperde dat hij al zijn geld weer eens had verzopen gaf Klaas hem alle fooi van de dag ervoor terug. De klant wist niet wat hij meemaakte en had het er, overal waar hij kwam, nog wéken over.
Zakenman en pionier
Klaas. Een zakenman, maar niet ten koste van alles. Klaas, een ondernemer die ook durfde te experimenteren en anderen van advies voorzag. Marco de Leeuw van die Lange herinnert zich nog goed hoe Klaas hem tips gaf, toen hij voor zichzelf begon. Hij beschouwt hem als een icoon, die het concept feestcafé naar Middelburg bracht.
Hij pionierde inderdaad graag, bijvoorbeeld door televisies op te hangen en videoclips te laten zien in de zaak. Of door wedstrijden van het vaste voetbalteam van de kroeg zelf te filmen, om later te kunnen laten zien in het café. Als dat geen klantenbinding is weten wij het ook niet meer.
Klaas. De ouwe reus is niet meer. We wensen Trijnie, de (klein-) kinderen en andere nabestaanden veel sterkte met het verlies.
Externe links
Bronnen
- Foto's: collectie Trijnie van Belzen-Valkier en Het Walchers Bierboek (1986)
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek