(→Geschiedenis) |
|||
| (3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
opvolger = "Sjénee" | opvolger = "Sjénee" | ||
/> | /> | ||
| − | + | Een bistro annex eetcafé dat tussen ca 1977 en 1986 was gevestigd aan Sint Janstraat 34. De zaak was een late opvolger van [[Fransch Huis]] en [[De Witte Ballon]] en een voorloper van o.a. [[Sjénee]]. | |
==Geschiedenis== | ==Geschiedenis== | ||
{{eigenaar | {{eigenaar | ||
| jaar=1977 | | jaar=1977 | ||
| − | | naam=Hans Smits, Anneke Smits | + | | naam=Hans Smits, Anneke Smits |
| − | | tekst= | + | | tekst= Hans en Anneke Smits-Willemse starten De Harlekeijn in de Sint Janstraat omstreeks 1977. Als de zaak in 1986 failliet gaat wordt deze overgenomen door Ad van der Heijden, die eetcafé [[Sjénee]] in het pand startte. Hij verkocht de zaak een paar jaar later, waarna de oude naam weer (deels) in ere werd hersteld in de vorm van [[(S)Tapperij De Harlekijn]]. Later zouden zich in het pand nog [[Zuidlande]], [[Mangerie T & T]], [[De Heeren van St. Jan]] en [[Il Senso]] vestigen. |
}} | }} | ||
| − | |||
==Foto's== | ==Foto's== | ||
Meer afbeeldingen zijn te vinden op [[De_Harlekeijn/fotos]]. | Meer afbeeldingen zijn te vinden op [[De_Harlekeijn/fotos]]. | ||
| Regel 35: | Regel 34: | ||
Bestand:St._John_en_Harlekeijn,_1978.PNG| De voorgevels van [[Sint John]] en [[De Harlekeijn]] in 1978 | Bestand:St._John_en_Harlekeijn,_1978.PNG| De voorgevels van [[Sint John]] en [[De Harlekeijn]] in 1978 | ||
</gallery><br /> | </gallery><br /> | ||
| − | |||
==Naamgeving== | ==Naamgeving== | ||
| − | |||
| − | |||
==Bijzonderheden== | ==Bijzonderheden== | ||
* Onder de advertentie staat Bacchus BV, de naam van de exploitatiemaatschappij van het echtpaar Smits. | * Onder de advertentie staat Bacchus BV, de naam van de exploitatiemaatschappij van het echtpaar Smits. | ||
==Mooie verhalen== | ==Mooie verhalen== | ||
=== De Rus=== | === De Rus=== | ||
| − | |||
Zo'n 30 jaar geleden kon je Adri Huibregtse al wandelend uittekenen met zijn zwarte Groenendaler, een hond die volgens velen vals was, maar Adri zei dan dat je hem eerst moest leren kennen. Adri werd door sommigen steevast Broer genoemd, maar in de stad kende iedereen hem als 'De Rus', zoals je ook 'De Spanjool' had (zie [[ 't Raedthuys ]]). Ik kende hem al sinds mijn kinderjaren toen hij zijn autohandel aan de Koorkerkstraat had - het pleintje tegenover [[ Desafinado ]] stond altijd vol auto's die in verschillende stadia van ontbinding verkeerden. De zaken gingen goed in die tijd, want de Rus woonde naast Desafinado en had dat pand daar nieuw neer laten zetten. | Zo'n 30 jaar geleden kon je Adri Huibregtse al wandelend uittekenen met zijn zwarte Groenendaler, een hond die volgens velen vals was, maar Adri zei dan dat je hem eerst moest leren kennen. Adri werd door sommigen steevast Broer genoemd, maar in de stad kende iedereen hem als 'De Rus', zoals je ook 'De Spanjool' had (zie [[ 't Raedthuys ]]). Ik kende hem al sinds mijn kinderjaren toen hij zijn autohandel aan de Koorkerkstraat had - het pleintje tegenover [[ Desafinado ]] stond altijd vol auto's die in verschillende stadia van ontbinding verkeerden. De zaken gingen goed in die tijd, want de Rus woonde naast Desafinado en had dat pand daar nieuw neer laten zetten. | ||
| Regel 49: | Regel 44: | ||
Naarmate de jaren vorderden, verslechterde de autohandel en scharrelde de Rus zijn kostje bij elkaar met oude metalen en alles wat maar van de wagen af wilde vallen. Zo laadde hij nog eens 'een hoop oud ijzer' op bij Wiegel, naast [[ Sint John ]], dat bij nader inzien een automotor bleek te zijn die opnieuw gewikkeld moest worden - ach, een vergissing is menselijk. Het verhaal gaat dat de Rus zijn bijnaam dankt aan een verblijf aan het Oostfront in W.O. II, maar dat valt, evenals bij de Spanjool, wellicht onder de noemer dichterlijke vrijheid. Toen de Rus een flink aantal jaren geleden overleed deed het hardnekkige verhaal de ronde dat hij een behoorlijk geldbedrag (zoals altijd liepen de schattingen ver uiteen) in zijn tuin begraven zou hebben. Of er ooit iets is gevonden blijft ongewis - er zijn rond die tijd wel schatgravers in de buurt van het Oud Arnemuidsvoetpad gesignaleerd met een schepje en een emmertje. | Naarmate de jaren vorderden, verslechterde de autohandel en scharrelde de Rus zijn kostje bij elkaar met oude metalen en alles wat maar van de wagen af wilde vallen. Zo laadde hij nog eens 'een hoop oud ijzer' op bij Wiegel, naast [[ Sint John ]], dat bij nader inzien een automotor bleek te zijn die opnieuw gewikkeld moest worden - ach, een vergissing is menselijk. Het verhaal gaat dat de Rus zijn bijnaam dankt aan een verblijf aan het Oostfront in W.O. II, maar dat valt, evenals bij de Spanjool, wellicht onder de noemer dichterlijke vrijheid. Toen de Rus een flink aantal jaren geleden overleed deed het hardnekkige verhaal de ronde dat hij een behoorlijk geldbedrag (zoals altijd liepen de schattingen ver uiteen) in zijn tuin begraven zou hebben. Of er ooit iets is gevonden blijft ongewis - er zijn rond die tijd wel schatgravers in de buurt van het Oud Arnemuidsvoetpad gesignaleerd met een schepje en een emmertje. | ||
| − | |||
==Externe links== | ==Externe links== | ||
==Bronnen== | ==Bronnen== | ||
* Krantenknipsel: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/ Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek] | * Krantenknipsel: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/ Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek] | ||
| − | * Foto's: [http://beeldbank.cultureelerfgoed.nl Beeldbank Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed] | + | * Foto's: [http://beeldbank.cultureelerfgoed.nl Beeldbank Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed], collectie Petra Smits, |
Huidige versie van 26 feb 2016 om 02:48
De Harlekeijn
Sint Janstraat 34
4331 KD Middelburg
Een bistro annex eetcafé dat tussen ca 1977 en 1986 was gevestigd aan Sint Janstraat 34. De zaak was een late opvolger van Fransch Huis en De Witte Ballon en een voorloper van o.a. Sjénee.
Inhoud
Geschiedenis
| 1977
|
Hans Smits en Anneke Smits Hans en Anneke Smits-Willemse starten De Harlekeijn in de Sint Janstraat omstreeks 1977. Als de zaak in 1986 failliet gaat wordt deze overgenomen door Ad van der Heijden, die eetcafé Sjénee in het pand startte. Hij verkocht de zaak een paar jaar later, waarna de oude naam weer (deels) in ere werd hersteld in de vorm van (S)Tapperij De Harlekijn. Later zouden zich in het pand nog Zuidlande, Mangerie T & T, De Heeren van St. Jan en Il Senso vestigen. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op De_Harlekeijn/fotos.
Zicht op de Harlekeijn vanaf de Vischmarkt in Middelburg, in 1977.
Tapperij happerij De Harlekeijn is herboren, april 1984
De voorgevels van Sint John en De Harlekeijn in 1978
Naamgeving
Bijzonderheden
- Onder de advertentie staat Bacchus BV, de naam van de exploitatiemaatschappij van het echtpaar Smits.
Mooie verhalen
De Rus
Zo'n 30 jaar geleden kon je Adri Huibregtse al wandelend uittekenen met zijn zwarte Groenendaler, een hond die volgens velen vals was, maar Adri zei dan dat je hem eerst moest leren kennen. Adri werd door sommigen steevast Broer genoemd, maar in de stad kende iedereen hem als 'De Rus', zoals je ook 'De Spanjool' had (zie 't Raedthuys ). Ik kende hem al sinds mijn kinderjaren toen hij zijn autohandel aan de Koorkerkstraat had - het pleintje tegenover Desafinado stond altijd vol auto's die in verschillende stadia van ontbinding verkeerden. De zaken gingen goed in die tijd, want de Rus woonde naast Desafinado en had dat pand daar nieuw neer laten zetten.
Je kon De Rus op veel plaatsen tegen komen, vanzelfsprekend bij De Jager , want daar vergaderde de autohandel vrijwel dagelijks, bij Kanaalzicht , maar ja, wie kwam daar nou niet, doch hij frequenteerde later ook De Harlekeijn. Niet zo vreemd, want zijn zus, die getrouwd was met kapper Bob Biesen, woonde ertegenover. Ik kan me zelfs nog een keer herinneren dat hij bijna met neef Loe Biesen (die de zaak van zijn vader had overgenomen) op de vuist ging. Het werd gesust door wijze mannen als antiekhandelaar Lourens Geerse en glazenier Kees Seijbel, die toen allebei hun nering in de Sint Janstraat hadden - de Harlekeijn vervulde voor sommigen eigenlijk ook de functie van buurtcafé.
Naarmate de jaren vorderden, verslechterde de autohandel en scharrelde de Rus zijn kostje bij elkaar met oude metalen en alles wat maar van de wagen af wilde vallen. Zo laadde hij nog eens 'een hoop oud ijzer' op bij Wiegel, naast Sint John , dat bij nader inzien een automotor bleek te zijn die opnieuw gewikkeld moest worden - ach, een vergissing is menselijk. Het verhaal gaat dat de Rus zijn bijnaam dankt aan een verblijf aan het Oostfront in W.O. II, maar dat valt, evenals bij de Spanjool, wellicht onder de noemer dichterlijke vrijheid. Toen de Rus een flink aantal jaren geleden overleed deed het hardnekkige verhaal de ronde dat hij een behoorlijk geldbedrag (zoals altijd liepen de schattingen ver uiteen) in zijn tuin begraven zou hebben. Of er ooit iets is gevonden blijft ongewis - er zijn rond die tijd wel schatgravers in de buurt van het Oud Arnemuidsvoetpad gesignaleerd met een schepje en een emmertje.
Externe links
Bronnen
- Krantenknipsel: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
- Foto's: Beeldbank Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, collectie Petra Smits,