k |
|||
| (54 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | + | <meta | |
| − | + | naam = "De Schuur" | |
| − | + | sorteer = "Schuur, De" | |
| − | + | afbeelding = "De_Schuur_2009.jpeg" | |
| − | + | soort = "Cafe" | |
| − | + | straat = "Varkensmarkt 15" | |
| − | + | postcode = "4331 LA" | |
| − | + | plaats = "Middelburg" | |
| − | + | gebied = "Varkensmarkt" | |
| − | == | + | telefoon = "" |
| − | Een | + | email = "" |
| − | + | website = "" | |
| − | + | twitter = "" | |
| − | + | facebook = "" | |
| − | + | aanvang = "1947" | |
| − | + | gestopt = "2012" | |
| − | + | voorganger = "De Eendracht (2)" | |
| − | + | opvolger = "Le Penseur" | |
| + | /> | ||
| + | Een café dat tussen 1947 en 2012 was gevestigd aan Varkensmarkt 15. De zaak stond bekend om de grote groep vaste bezoekers. Een deel van die bezoekers zat vroeger ook in [[Kanaalzicht]], waar eigenaresse Sonja Tienpond ooit ook mede-eigenaar van was. In het pand zaten voorheen [[De Dubbele Arend]], [[De Eendracht (2)]], [[De Schuur]]((tussen 1947 en 1990 heette het café ook [[De Schuur]]), [[De Amstelhoek]], [[De Blues Inn]] en [[De Zaak]]. Volgens de KvK werd de kroeg die als eerste deze naam droeg uitgeschreven op 14 oktober 1992. Sonja schreef de naam opnieuw in op 1 mei 1996. De zaak sluit in 2012. Na ruim vier jaar leegstand wordt het café in mei 2017 opgevolgd door café [[Le Penseur]]. | ||
==Foto's== | ==Foto's== | ||
Meer afbeeldingen zijn te vinden op [[De_Schuur/fotos]]. | Meer afbeeldingen zijn te vinden op [[De_Schuur/fotos]]. | ||
<gallery perrow="5"> | <gallery perrow="5"> | ||
| − | Bestand: | + | Bestand:Jan_Bakker_en_Ria_Werlang.jpg| Eigenaar Jan Bakker met Ria Werlang in café [[De Postkoets]], eind jaren 80. |
| − | Bestand: | + | Bestand:De_Schuur_van_Barend_Rob_gezien_vanuit_de_Koestraat_1962.JPG| De Schuur van Barend Rob gezien vanuit de Koestraat in 1962 |
| − | Bestand: | + | Bestand:De_schuur2.jpg| Voorgevel de schuur in de jaren '60 |
| − | |||
</gallery><br /> | </gallery><br /> | ||
| + | ==Geschiedenis== | ||
| + | {{eigenaar | ||
| + | | jaar= 1947 | ||
| + | | naam = H. van de Schelde | ||
| + | | tekst = Van eind jaren '30 tot 1956 was het pand eigendom van de heer Huijssoon (ook: Huissoon), die volgens krantenartikelen uit die tijd onder Duits bewind hard zijn best moet doen om zijn drankvergunning te behouden. De zaak heette toen ook 'Huijssoon'. In 1947 vraagt H. van de Schelde (zie ook [[De Schelde]]) een vergunning aan voor Varkensmarkt 15. | ||
| + | }} | ||
| + | {{eigenaar | ||
| + | | jaar= 1956 | ||
| + | | naam = Jaap van den Berge | ||
| + | | tekst = In 1956 neemt Jaap van den Berge hotel-café-restaurant De Schuur over. Het lijkt erop dat dit dezelfde Jaap van den Berge is die in 1953 nog een zaak met de naam [[De Schuur (2)]] had in de Segeerstraat. Het bedrijf had 8 hotelkamers en van den Berge had het cafégedeelte laten vergroten en 'in lichte tinten' en een 'verantwoorde entourage' laten opknappen. | ||
| + | }} | ||
| + | {{eigenaar | ||
| + | | jaar= 1959 | ||
| + | | naam = B. Rob | ||
| + | | tekst = In 1959 verkooopt Van den Berge de Schuur aan Barend Rob en vertrekt naar de [[Vriendschap]] aan de Markt. | ||
| + | }} | ||
| + | {{eigenaar | ||
| + | | jaar= 1966 | ||
| + | | naam = J. Bakker | ||
| + | | tekst = In 1966 verkoopt Barend Rob de zaak aan Jan Bakker (het vreemde is wel dat J. de Koning in februari 1967 een vergunning aanvraagt op het adres Varkensmarkt 15). Jan zit aanvankelijk alleen in de zaak, later met zijn vrouw Lenie. Begin jaren '80 lijken en relatieproblemen te zijn. Jan adverteert dan in ieder geval in de PZC met de tekst "voor mensen die het nog niet weten: Lenie is vergeten". In 1990 stopt Jan er zelf ook mee. Hij verkoopt de zaak aan een trio met de namen Josette, René IJzelenberg en Riet. IJzelenberg gaat in augustus 1992 failliet, waarna een periode van vier jaar met veel naamswisselingen volgt. Het pand wordt op zeker moment eigendom van Cees Petiet (van [[Bar American]]), die het verhuurt aan de brouwerij. De brouwerij verhuurt het vervolgens aan verschillende mensen die de zaak steeds een nieuwe naam geven: achtereenvolgens [['t Hoekje]], [[De Blues Inn]], [[De Amstelhoek]] en [[De Zaak]]. In 1996 krijgt het café de oude naam terug, als Sonja Tienpond (voorheen café [[Kanaalzicht]]) ingaat op het aanbod van Kees Petiet om de zaak te gaan exploiteren. | ||
| + | }} | ||
| + | {{eigenaar | ||
| + | | jaar= 1996 | ||
| + | | naam = Sonja Tienpond | ||
| + | | tekst = Sonja Tienpond is eigenaar van de zaak van 1996 tot 1 november 2012. Ze besluit dan dat het welletjes is geweest. | ||
| + | }} | ||
| + | |||
==Naamgeving== | ==Naamgeving== | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==Bijzonderheden== | ==Bijzonderheden== | ||
| − | De Schuur heette tot ca. 1940 De Eendracht | + | * De Schuur heette tot ca. 1940 De Eendracht. De Eendracht wordt voor het eerst genoemd in 1874. Het adres is dan Varkensmarkt I.180 (dit is de huidige Varkensmarkt 15). Maar in 1869 bestaat het ook al: W. Weideman, inwoner in 1869 Middelburg Beroep : Logement "De Dubbele Arend" Adres : Varkensmarkt I 180. Type de naam Weideman in, in [http://www.zeeuwengezocht.nl/ Zeeuwen Gezocht]. Deze W. (Willem) Weideman trouwt in 1860 met 'herbergierster' Tresia de Wolf, is dan ook gelijk eigenaar van De Dubbele Arend, belandt in 1863 in de bak, houdt de Dubbele Arend tot 1874 open en wordt in 1878 genoemd als logementhouder en kastelein in de Hoogstraat, net achter de Schuur/Eendracht/Dubbele Arend. In 1882 zit 'ie weer in de bak en 1894 overlijdt hij zonder beroep. De Hoogstraat werd later, in officiële documenten, ook nog als adres van de zaak opgevoerd. In een ontheffing voor Jan Bakker, uit 1968, staat vermeld "Perceel Hoogstraat 1 in Middelburg". |
| − | W. Weideman, inwoner in 1869 Middelburg Beroep : Logement "De Dubbele Arend" Adres : Varkensmarkt I 180. Type de naam Weideman in, in [http://www.zeeuwengezocht.nl/ Zeeuwen Gezocht]. Deze W. (Willem) Weideman trouwt in 1860 met 'herbergierster' Tresia de Wolf, is dan ook gelijk eigenaar van De Dubbele Arend, belandt in 1863 in de bak, houdt de Dubbele Arend tot 1874 open en wordt in 1878 genoemd als logementhouder en kastelein in de Hoogstraat, net achter de Schuur/Eendracht/Dubbele Arend. In 1882 zit 'ie weer in de bak en 1894 overlijdt hij zonder beroep. | ||
==Mooie verhalen== | ==Mooie verhalen== | ||
| − | == | + | ===Bij het afscheid van Sonja op 27 oktober 2012=== |
| − | + | Op 27 oktober 2012 schrijft Theo Giele een artikel over het afscheid van Sonja Tienpond van de horeca algemeen en van café De Schuur in het bijzonder:<br> | |
| − | + | ||
| − | + | "Van binnen zal lang niet elke Middelburger café De Schuur kennen, maar door zijn ligging op de hoek van de Varkensmarkt weet iedereen het wel te vinden. De Schuur, met zijn vaste bezoekers, die als het even kan buiten zitten, een flesje Heineken in de hand. | |
| − | + | "Tachtig procent van mijn gasten zijn vaste klanten. Mensen voor wie De Schuur een tweede huis is. Sommigen komen al om tien uur 's morgens binnen", vertelt Sonja Tienpond. Na vanavond zullen de gasten van De Schuur naar een nieuwe huiskamer moeten zoeken. Sonja stopt ermee, De Schuur gaat dicht. Vanavond is het nog een keer volle bak. De toegangskaarten waren al dagen van tevoren uitverkocht. | |
| − | + | Gezondheidsproblemen en de financiën gaven Sonja het laatste zetje om de knoop door te hakken. "Mensen hebben minder te verteren. Gaven ze vroeger twintig euro uit per dag, nu is dat een tientje." | |
| + | Sonja begon al op haar vijftiende in de horeca. Haar vader Frits Tienpond nam in 1977 het legendarische café Kanaalzicht aan de Stationsstraat over. Om zes uur 's ochtend ging ze aan de slag in het café, dat in de volksmond bekend staat als De Reutel. Vroege klanten waren de mannen die aan de kade schepen losten. Voordat ze aan het werk gingen kwamen ze even binnen om wat te drinken. | ||
| + | In 1984 overleed haar vader en zette Sonja met haar zus José de schouders onder Kanaalzicht. Sonja nam in 1996 De Schuur over. "Ik kende het café uit de tijd dat Jan Bakker eigenaar was. Zijn dochter was een vriendin van mij. Maar daarna was ik er eigenlijk nooit meer geweest. Het klinkt misschien gek voor iemand die een café heeft, maar ik ben zelf geen kroegloper." Toen de vorige eigenaar, Kees Petiet, De Schuur ter overname aanbood, moest ze er wel even over nadenken. "Ik durfde het eerst niet aan." Ze deed het toch en gaf het café, dat toen De Zaak heette, zijn oude naam De Schuur terug. Een aantal klanten van De Reutel verhuisde met Sonja mee van de Stationsstraat naar de Varkensmarkt. | ||
| + | |||
| + | De vaste groep bezoekers vindt het verschrikkelijk dat De Schuur dicht moet. Er zijn erbij voor wie het leven zich grotendeels afspeelt in de kroeg. "Het zijn niet altijd de gemakkelijkste klanten, maar ze hebben voor mij altijd respect gehad. En ze weten, als ze te ver gaan, zet ik ze buiten. Maar de volgende dag mogen ze weer terugkomen, daar ben ik vrij makkelijk in. Ik blijf daar niet over doorzeuren. Mensen die nergens anders binnenkwamen, konden in De Schuur terecht. Ik heb nooit problemen gehad. Geen agressie en iedereen betaalde meestal netjes iedere maand zijn rekening." | ||
| + | Na 35 jaar komt voor Sonja een einde aan zeven dagen, veertien uur per dag werken. Ze ziet er naar uit. Wat ze precies gaat doen? "Nog geen idee. Ik heb papieren gehaald om een taxibus te mogen rijden. Misschien dat ik dat ga doen, want an blijf ik onder de mensen. En ik krijg tijd voor mijn drie kleinkinderen. Die zijn toch alles voor mij. En de vierde is op komst." | ||
| + | Sonja is blij dat ze de knoop heeft doorgehakt. "Maar er zullen vanavond toch wel wat tranen over mijn wangen vloeien. Je sluit toch een groot deel van je leven af. En we hebben hier toch ook veel gelachen met elkaar. Met een aantal vaste klanten zal ik zeker contact houden. Ze praten nu al over het houden van een reünie. Die gasten willen elkaar niet loslaten." | ||
| + | De geschiedenis van De Schuur gaat ver terug, weet Sonja Tienpond. "Ik heb van de vorige eigenaar, Kees Petiet, nog een foto gekregen uit 1903. Maar hoe lang hier nu precies café is geweest?" | ||
| + | Het antwoord is te vinden op de onvolprezen website [http://www.middelburgdronk.nl Middelburgdronk.nl] van Edwin Mijnsbergen, waar bijna alles over heden en verleden van de Middelburgse horeca te vinden is. | ||
| + | Een zekere Willem Weideman trouwt in 1860 met de herbergierster Tresia de Wolf en is daardoor ook eigenaar van [[De Dubbele Arend]] op het adres waar nu De Schuur is. Weideman introduceert de naam De Eendracht. Die naam wordt voor het eerst genoemd in 1874. Weideman belandt regelmatig achter de tralies en overlijdt in 1894. Er komt een nieuw eigenaar. De Eendracht is niet alleen een café, maar ook een hotel. | ||
| + | De naam De Eendracht blijft tot 1940 in zwang. Na de oorlog, zo rond 1950, gaat het café De Schuur heten. Eigenaren in de loop der jaren zijn Joop van den Berge, B. Rob en Jaap en Lenie Bakker. Die laatsten waren van 1966 tot 1990 de baas in het café. In de jaren negentig wisselt De Schuur een aantal keren van eigenaar en van naam. Het heet dan achtereenvolgens [['t Hoekje]], [[De Blues Inn]], [[De Amstelhoek]] en [[De Zaak]]. In 1996 werd het weer De Schuur. Voor Sonja Tienpond is (nog) geen opvolger. Ze heeft wel aanbiedingen gehad, maar financieel is het lastig een nieuwe uitbater te vinden." | ||
==Externe links== | ==Externe links== | ||
| − | |||
==Bronnen== | ==Bronnen== | ||
* Suikerzakje afbeelding 5: collectie Jan Simonse | * Suikerzakje afbeelding 5: collectie Jan Simonse | ||
| − | * | + | * Overige foto's Hyves De Schuur, Collectie Lydia van Baalen, familie Werlang en [http://beeldbank.zeeuwsebibliotheek.nl Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek] |
| − | + | * Tekst afscheid Sonja Tienpond: Theo Giele in de PZC van 27 oktober 2012 | |
| − | |||
| − | |||
| − | [ | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Huidige versie van 1 feb 2017 om 14:37
De Schuur
Varkensmarkt 15
4331 LA Middelburg
Een café dat tussen 1947 en 2012 was gevestigd aan Varkensmarkt 15. De zaak stond bekend om de grote groep vaste bezoekers. Een deel van die bezoekers zat vroeger ook in Kanaalzicht, waar eigenaresse Sonja Tienpond ooit ook mede-eigenaar van was. In het pand zaten voorheen De Dubbele Arend, De Eendracht (2), De Schuur((tussen 1947 en 1990 heette het café ook De Schuur), De Amstelhoek, De Blues Inn en De Zaak. Volgens de KvK werd de kroeg die als eerste deze naam droeg uitgeschreven op 14 oktober 1992. Sonja schreef de naam opnieuw in op 1 mei 1996. De zaak sluit in 2012. Na ruim vier jaar leegstand wordt het café in mei 2017 opgevolgd door café Le Penseur.
Inhoud
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op De_Schuur/fotos.
Eigenaar Jan Bakker met Ria Werlang in café De Postkoets, eind jaren 80.
De Schuur van Barend Rob gezien vanuit de Koestraat in 1962
Voorgevel de schuur in de jaren '60
Geschiedenis
| 1947
|
H. van de Schelde Van eind jaren '30 tot 1956 was het pand eigendom van de heer Huijssoon (ook: Huissoon), die volgens krantenartikelen uit die tijd onder Duits bewind hard zijn best moet doen om zijn drankvergunning te behouden. De zaak heette toen ook 'Huijssoon'. In 1947 vraagt H. van de Schelde (zie ook De Schelde) een vergunning aan voor Varkensmarkt 15. |
| 1956
|
Jaap van den Berge In 1956 neemt Jaap van den Berge hotel-café-restaurant De Schuur over. Het lijkt erop dat dit dezelfde Jaap van den Berge is die in 1953 nog een zaak met de naam De Schuur (2) had in de Segeerstraat. Het bedrijf had 8 hotelkamers en van den Berge had het cafégedeelte laten vergroten en 'in lichte tinten' en een 'verantwoorde entourage' laten opknappen. |
| 1959
|
B. Rob In 1959 verkooopt Van den Berge de Schuur aan Barend Rob en vertrekt naar de Vriendschap aan de Markt. |
| 1966
|
J. Bakker In 1966 verkoopt Barend Rob de zaak aan Jan Bakker (het vreemde is wel dat J. de Koning in februari 1967 een vergunning aanvraagt op het adres Varkensmarkt 15). Jan zit aanvankelijk alleen in de zaak, later met zijn vrouw Lenie. Begin jaren '80 lijken en relatieproblemen te zijn. Jan adverteert dan in ieder geval in de PZC met de tekst "voor mensen die het nog niet weten: Lenie is vergeten". In 1990 stopt Jan er zelf ook mee. Hij verkoopt de zaak aan een trio met de namen Josette, René IJzelenberg en Riet. IJzelenberg gaat in augustus 1992 failliet, waarna een periode van vier jaar met veel naamswisselingen volgt. Het pand wordt op zeker moment eigendom van Cees Petiet (van Bar American), die het verhuurt aan de brouwerij. De brouwerij verhuurt het vervolgens aan verschillende mensen die de zaak steeds een nieuwe naam geven: achtereenvolgens 't Hoekje, De Blues Inn, De Amstelhoek en De Zaak. In 1996 krijgt het café de oude naam terug, als Sonja Tienpond (voorheen café Kanaalzicht) ingaat op het aanbod van Kees Petiet om de zaak te gaan exploiteren. |
| 1996
|
Sonja Tienpond Sonja Tienpond is eigenaar van de zaak van 1996 tot 1 november 2012. Ze besluit dan dat het welletjes is geweest. |
Naamgeving
Bijzonderheden
- De Schuur heette tot ca. 1940 De Eendracht. De Eendracht wordt voor het eerst genoemd in 1874. Het adres is dan Varkensmarkt I.180 (dit is de huidige Varkensmarkt 15). Maar in 1869 bestaat het ook al: W. Weideman, inwoner in 1869 Middelburg Beroep : Logement "De Dubbele Arend" Adres : Varkensmarkt I 180. Type de naam Weideman in, in Zeeuwen Gezocht. Deze W. (Willem) Weideman trouwt in 1860 met 'herbergierster' Tresia de Wolf, is dan ook gelijk eigenaar van De Dubbele Arend, belandt in 1863 in de bak, houdt de Dubbele Arend tot 1874 open en wordt in 1878 genoemd als logementhouder en kastelein in de Hoogstraat, net achter de Schuur/Eendracht/Dubbele Arend. In 1882 zit 'ie weer in de bak en 1894 overlijdt hij zonder beroep. De Hoogstraat werd later, in officiële documenten, ook nog als adres van de zaak opgevoerd. In een ontheffing voor Jan Bakker, uit 1968, staat vermeld "Perceel Hoogstraat 1 in Middelburg".
Mooie verhalen
Bij het afscheid van Sonja op 27 oktober 2012
Op 27 oktober 2012 schrijft Theo Giele een artikel over het afscheid van Sonja Tienpond van de horeca algemeen en van café De Schuur in het bijzonder:
"Van binnen zal lang niet elke Middelburger café De Schuur kennen, maar door zijn ligging op de hoek van de Varkensmarkt weet iedereen het wel te vinden. De Schuur, met zijn vaste bezoekers, die als het even kan buiten zitten, een flesje Heineken in de hand. "Tachtig procent van mijn gasten zijn vaste klanten. Mensen voor wie De Schuur een tweede huis is. Sommigen komen al om tien uur 's morgens binnen", vertelt Sonja Tienpond. Na vanavond zullen de gasten van De Schuur naar een nieuwe huiskamer moeten zoeken. Sonja stopt ermee, De Schuur gaat dicht. Vanavond is het nog een keer volle bak. De toegangskaarten waren al dagen van tevoren uitverkocht. Gezondheidsproblemen en de financiën gaven Sonja het laatste zetje om de knoop door te hakken. "Mensen hebben minder te verteren. Gaven ze vroeger twintig euro uit per dag, nu is dat een tientje." Sonja begon al op haar vijftiende in de horeca. Haar vader Frits Tienpond nam in 1977 het legendarische café Kanaalzicht aan de Stationsstraat over. Om zes uur 's ochtend ging ze aan de slag in het café, dat in de volksmond bekend staat als De Reutel. Vroege klanten waren de mannen die aan de kade schepen losten. Voordat ze aan het werk gingen kwamen ze even binnen om wat te drinken. In 1984 overleed haar vader en zette Sonja met haar zus José de schouders onder Kanaalzicht. Sonja nam in 1996 De Schuur over. "Ik kende het café uit de tijd dat Jan Bakker eigenaar was. Zijn dochter was een vriendin van mij. Maar daarna was ik er eigenlijk nooit meer geweest. Het klinkt misschien gek voor iemand die een café heeft, maar ik ben zelf geen kroegloper." Toen de vorige eigenaar, Kees Petiet, De Schuur ter overname aanbood, moest ze er wel even over nadenken. "Ik durfde het eerst niet aan." Ze deed het toch en gaf het café, dat toen De Zaak heette, zijn oude naam De Schuur terug. Een aantal klanten van De Reutel verhuisde met Sonja mee van de Stationsstraat naar de Varkensmarkt.
De vaste groep bezoekers vindt het verschrikkelijk dat De Schuur dicht moet. Er zijn erbij voor wie het leven zich grotendeels afspeelt in de kroeg. "Het zijn niet altijd de gemakkelijkste klanten, maar ze hebben voor mij altijd respect gehad. En ze weten, als ze te ver gaan, zet ik ze buiten. Maar de volgende dag mogen ze weer terugkomen, daar ben ik vrij makkelijk in. Ik blijf daar niet over doorzeuren. Mensen die nergens anders binnenkwamen, konden in De Schuur terecht. Ik heb nooit problemen gehad. Geen agressie en iedereen betaalde meestal netjes iedere maand zijn rekening." Na 35 jaar komt voor Sonja een einde aan zeven dagen, veertien uur per dag werken. Ze ziet er naar uit. Wat ze precies gaat doen? "Nog geen idee. Ik heb papieren gehaald om een taxibus te mogen rijden. Misschien dat ik dat ga doen, want an blijf ik onder de mensen. En ik krijg tijd voor mijn drie kleinkinderen. Die zijn toch alles voor mij. En de vierde is op komst." Sonja is blij dat ze de knoop heeft doorgehakt. "Maar er zullen vanavond toch wel wat tranen over mijn wangen vloeien. Je sluit toch een groot deel van je leven af. En we hebben hier toch ook veel gelachen met elkaar. Met een aantal vaste klanten zal ik zeker contact houden. Ze praten nu al over het houden van een reünie. Die gasten willen elkaar niet loslaten." De geschiedenis van De Schuur gaat ver terug, weet Sonja Tienpond. "Ik heb van de vorige eigenaar, Kees Petiet, nog een foto gekregen uit 1903. Maar hoe lang hier nu precies café is geweest?" Het antwoord is te vinden op de onvolprezen website Middelburgdronk.nl van Edwin Mijnsbergen, waar bijna alles over heden en verleden van de Middelburgse horeca te vinden is. Een zekere Willem Weideman trouwt in 1860 met de herbergierster Tresia de Wolf en is daardoor ook eigenaar van De Dubbele Arend op het adres waar nu De Schuur is. Weideman introduceert de naam De Eendracht. Die naam wordt voor het eerst genoemd in 1874. Weideman belandt regelmatig achter de tralies en overlijdt in 1894. Er komt een nieuw eigenaar. De Eendracht is niet alleen een café, maar ook een hotel. De naam De Eendracht blijft tot 1940 in zwang. Na de oorlog, zo rond 1950, gaat het café De Schuur heten. Eigenaren in de loop der jaren zijn Joop van den Berge, B. Rob en Jaap en Lenie Bakker. Die laatsten waren van 1966 tot 1990 de baas in het café. In de jaren negentig wisselt De Schuur een aantal keren van eigenaar en van naam. Het heet dan achtereenvolgens 't Hoekje, De Blues Inn, De Amstelhoek en De Zaak. In 1996 werd het weer De Schuur. Voor Sonja Tienpond is (nog) geen opvolger. Ze heeft wel aanbiedingen gehad, maar financieel is het lastig een nieuwe uitbater te vinden."
Externe links
Bronnen
- Suikerzakje afbeelding 5: collectie Jan Simonse
- Overige foto's Hyves De Schuur, Collectie Lydia van Baalen, familie Werlang en Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
- Tekst afscheid Sonja Tienpond: Theo Giele in de PZC van 27 oktober 2012