Middelburg Dronk

Kantine Nadorstweg

 

Kantine Nadorstweg

Nadorstweg
Middelburg

 

Tussen 1948 en 2003 een sportkantine en later even clubhuis aan de Nadorstweg te Middelburg. Zie ook Clubhuis Middelburg, Clubhuis Zeelandia en Clubhuis Zeelandia Middelburg.

Geschiedenis

1948
J.J. Bostelaar

In mei 1948 vroeg terreinmeester J.J. Bostelaar verlof A aan voor voor de cantine op het gemeentelijk sportterrein aan de Nadorstweg. Dat was natuurlijk een ander verhaal dan de latere kantine, maar Bostelaar was wel de eerste cantine-uitbater - hetzelfde geldt voor de Kantine Nassaulaan

1971
Ron Hendrikse en Els Hendrikse

De nieuwe kantine aan de Nadorstweg wordt gebouwd in 1971 en Ron en Els Hendrikse zijn de eerste pachters van de kantine - zij pachten ook, even als hun opvolgers, de Kantine Nassaulaan. Zij vertrekken in 1980 naar het Damplein waar ze restaurant Het Groot Paradijs beginnen - later zaten ze ook nog in Restaurantje Nummer 7 aan de Rotterdamsekaai.

1980
L. Cornelisse

Leen Cornelisse is de volgende pachter van dienst - hij vertrekt in 1989 naar De Straat aan de Gerrit van der Veenstraat.

1989
H. Lindenberg

Henk Lindenberg is de laatste pachter van de Kantine Nadorst; op enig moment wordt het pachtcontract niet verlengd en komt de kantine leeg te staan - Lindenberg zit later in verenigingsgebouw Ons Huis in Meliskerke.

2000
MZVC

In 2000 betrekt de net opgerichte Middelburgse Zaterdag Voetbal Club (MZVC) de leegstaande kantine en gebruikt die als clubhuis, met als uitbater Henk Lindenberg. Wanneer in juli 2001 een begin wordt gemaakt met de afbraak van de kantine gaat MZVC tijdelijk in een portocabin tot op 30 augustus 2003 het nieuwe Clubhuis MZVC in sportpark Veerse Poort wordt geopend.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Kantine Nadorstweg/fotos


Naamgeving

Het sportcomplex waar de kantine toe behoorde heette Nadorst en lag aan de Nadorstweg.

Bijzonderheden

  • De kantine werd in de avonduren of dagen dat er niets te doen was op de voetbalvelden vaak gebruikt voor vergaderingen, allerlei

feesten en recepties.

  • Elftalfoto Middelburg: achterste rij vrnl: voorzitter Sal Simonse, zijn vrouw Mien Simonse,trainer Piet Lindenberg en vrouw, grensrechter Bram Leduc, Tonnie "Hennetje" Hendrikse met voor zich zijn vrouw, Dick van Westen met voor zich vrouw Lies, Anton Schoenmakers met voor zich zijn vrouw, Henk Versluis met voor zich zijn vrouw, Tobi Coppejans, Hans de Bruin en vrouw, verorger Piet Tienpond; voorste rij vrnl: Wim Lievense en vrouw, Juul en Bep Vogel, Wim en Agathe de Vos, Jan "Het Kanon" en Tini Bostelaar, Arie en Toni Delmotte.

Mooie verhalen

Bert Pentury

Uit het verhaal 'Kijk uit, daar wonen Ambonezen', van Willem Minderhout:

"Ik ga met mijn vader naar het voetbal. Naar mijn club MV & AV Middelburg. Ik speel bij de pupillen. Mijn team heet ‘Aston Villa’, een prachtige naam. Ik ben apetrots op mijn groenwitte helden. Al twee keer werden ze algemeen landskampioen bij de amateurs! Ze werden in een koets door de stad gereden.

Eerst gaan we warme worst eten bij Bostelaar en Van der Giessen. Zij zijn door de week stoffeerders, maar op zondag doen ze de kraam met warme worst en kroketten in het stadionnetje aan de Nadorstweg. Het zijn vrienden van mijn oma en tante Co. Ik heb al vaak aan mijn oma, die weduwe is, gevraagd waarom tante Co en zij niet met Bostelaar en Van der Giessen trouwen. Mijn oma lacht dan wat scheef. Pas jaren later ontdek ik dat de heren aan elkaar genoeg hebben.

De neef van Bostelaar, Jan, is de spits van Middelburg. Volgens mij kan er niemand zo hard schieten als hij. Daarnaast hebben we met Johnny But de beste keeper van de wereld en Arie Delmotte speelt zo goed dat er wordt gefluisterd dat hij bij NAC gaat voetballen. Maar de allerbeste is Bert Pentury. Als Bert de bal krijgt passeert hij met gemak drie man. En kijk eens hoe fanatiek hij jaagt als de tegenstander de bal heeft! Zo’n voetballer wil ik ook worden! Helaas. Door gebrek aan techniek en door een vroeg inzicht dat voetbal meer is dan met zijn tienen achter een bal aanrennen beland ik in de achterhoede. Een Bert Pentury zal ik nooit worden. Rinus Israel wordt mijn rolmodel."

Voetbalurinoir

Peter Carol vertelt over een oud plasmuurtje op de Nadorst: "Nadat het sportpark Nadorst was gesloten en geduldig in de zon lag te wachtten op het definitieve einde, de sloopkogel, ben ik er nog wat foto’s gaan nemen. Een groot deel van mijn voetballeven heb ik tenslotte doorgebracht op de Nadorst. Bij het uitzoeken van de foto’s kwam ik een foto tegen van een opstal die er, naar mijn weten, al sinds het begin van de Nadorst stond. Het was natuurlijk het urinoir bestemd voor voetbalsupporters in hoge nood en met kleine blaas. Een simpele muur omgeven door groen, meer was het eigenlijk niet. Maar toen ik daar in juni 2001 stond, in een zomers zonnetje omgeven door een absolute stilte, zweer ik dat ik de lucht van tientallen jaren urine vermengd met zware shag en bolknak nog kon ruiken..... Nu staat op diezelfde plek een huis en als ik er langsfiets vraag ik me soms af of de bewoners weten dat hun huis is gebouwd op een urinoir."


Externe links

Bronnen