Middelburg Dronk

Versie van 11 sep 2023 om 22:48

Een discotheek/podium die tussen 1983 en 1986 was gevestigd aan de Beddewijkstraat 15 in Middelburg. De zaak was een opvolger van Het Podium en Myrael en een voorloper van Stadsdanszaal, The Nighttrain en De Spot.

Geschiedenis

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op: Cavern/fotos.

• 

  Bert van Leerdam

• 

  Publiek Cavern: o.a. Danny en Reinold Jansen

• 

  Publiek Cavern

• 

  De geschiedenis van the Cavern in Middelburg op een A4'tje (tekst Kees Petiet)

Naamgeving

Vernoemd naar de gelijknamige club in Liverpool, waar The Beatles hun carrière begonnen.

Eigenaars

• Kees Petiet

Bijzonderheden

• In maart 1986 brandde Cavern geheel uit, na een inbraak waarbij de kluis werd leeggehaald. De inbrekers/daders van de brandstichting zijn nooit gepakt. Na de brand openden de eigenaren tijdelijk de Zippo, in de ruimte waar nu het filmtheater is gevestigd.Zie ook Zippo.
  
• Sinds 2009 werden er regelmatig reünieavonden van The Cavern georganiseerd in café Schuttershof. De laatste werd in mei 2011 georganiseerd.

Bron foto's: Bert van Leerdam.

Mooie verhalen

Dancing Zippo (Edwin 22 juli 2015)

We zijn voor Middelburgdronk.nl en alle zustersites altijd op zoek naar beeldmateriaal. Alleen al op de Middelburgse variant hebben we bijna 20.000 bestanden verzameld. Nu zijn vrijwel alle foto’s welkom, maar we hebben een zwak voor beelden uit privécollecties, die een verhaal alleen op indirecte wijze vertellen. Zo’n foto bemachtigden we een paar weken geleden ook.

Tijdens een lunch met mensen uit de horecawereld overhandigde één van de aanwezigen ons een glansfoto op A4-formaat. Op die foto was alleen een aansteker te zien, van het merk Zippo. We keken hem niet-begrijpend aan. “Dit is dé Zippo, heren”, sprak hij slechts. Toen ging er opeens een lampje branden. Hij had het hier over de aansteker die in maart 1986 voor opschudding had gezorgd in het Middelburgse uitgaansleven. In dit tijd zaten aan de Beddewijkstraat discotheek The Cavern en nachtclub Xenon. Dat waren populaire uitgaansgelegenheden. Toen de discotheek in de nacht van 4 op 5 maart volledig uitbrandde, verspreidde dat nieuwtje zich razendsnel. Als een lopend vuurtje, zou je bijna zeggen. Het geruchtencircuit sloeg op hol toen bekend werd dat de brand was aangestoken na een inbraak. Wie kon dat nu gedaan hebben? De meest wilde verhalen deden de ronde. De daders werden nooit gepakt, maar het incident betekende wel het einde van een tijdperk. The Cavern zou nooit meer terugkeren.

Kort na de brand kwam er wel een noodvoorziening, met een naam die extra olie op het roddelvuurtje gooide: Dancing Zippo. Die zaak bevond zich in de latere cinema aan het Schuttershofstraatje, maar had de ingang aan Kromme Weele 5, het adres waar nu café Rooie Oortjes is gevestigd. Het is een zaak die veel stappers van toen zich herinneren door de smerige brandlucht die nog maanden in het pand hing. Prettig was dat natuurlijk niet, maar bijna niemand liet zich erdoor uit het veld slaan. Ondanks alles ademde Zippo nog steeds een beetje de geest van The Cavern.

Voor mij persoonlijk betekende Zippo juist het begin van een tijdperk. Het was de zaal waar ik m’n eerste betaalde concert ooit bezocht. Ik was vijftien en had kort daarvoor hardrock en heavy metal ontdekt. Dat vond ik spannende muziek. In april van dat jaar was mede-eigenaar Kees Petiet erin geslaagd de Amerikaanse speedmetalband Agent Steel te boeken voor Zippo. Ook dat nieuws zorgde voor opwinding in de stad, zij het deze keer alleen onder de liefhebbers van ruige muziek. Ik had geen flauw idee wat me te wachten stond en vroeg om tips bij mijn buurmeisjes, die wel vaker evenementen bezochten die door Petiet georganiseerd werden. Geduldig legden ze uit hoe stoer hardrockers dienden te kijken en deden ze voor hoe headbangen werkt. Ik mocht zelfs een puntenband lenen, voor aan mijn pols. Het moet er belachelijk uitgezien hebben. Het concert was grandioos. Zippo was strak uitverkocht en dampte gewoon. Ik vond het allemaal zeer vernieuwend en bleek niet eens de enige te zijn. Tijdens de toegift nam de zanger een korte aanloop met de bedoeling te gaan ‘stagediven’. Dat was in Middelburg blijkbaar nog nooit vertoond, want iedereen sprong geschrokken opzij, waardoor de man half te pletter sloeg op de harde dansvloer van de zaal. Het was zowel gênant als grappig. Als ik denk aan Zippo zie ik juist dát beeld voor me, en ruik ook ik die brandlucht weer. Prachtig.

Blijven plakken

Jan-Pieter Bakker herinnert zich dat het meubilair van Cavern ooit in de beits werd gezet voor een opknapbeurt. Het meubilair kreeg echter te weinig tijd om te drogen, met als gevolg dat veel bezoekers die avond met besmeurde kleding rondliepen.

Relight my fire

De zaterdag voor de brand had ik dj-dienst. Na sluit nam ik een stapeltje lp's en maxi-single's mee naar huis om te tapen. Dit stapeltje platen heeft als enige de brand overleefd. Kees Petiet kan wel lachen toen ik hem de vrijdag na de brand de 12inch van "Relight my Fire" overhandigde.
Poulus 22 dec 2010 16:57 (CET)

Oud personeel

Frits van Waarde (bedrijfsleider)
Bert van Leerdam (dj)
Peter Ingelse (dj)
Poulus Bliek (dj)
In de garderobe stonden vaak spelers van Rugbyclub Oemoemenoe.

Externe links

• The Cavern
• The Cavern op Hyves
• Middelburgse stapnostalgie: Back to The Cavern
• Meer foto's Bert van Leerdam
• Back to the Cavern foto's op site Schuttershof
• Reünie van The Cavern Middelburg 2009

Bronnen

• Foto's: Bert van Leerdam en PZC en Petra Bakker