Middelburg Dronk

Versie van 18 feb 2014 om 11:42

Café eerst gelegen aan de Lange Geere 7-9 en later verplaatst naar de huidige locatie aan de Langeviele 51 te Middelburg. Van de website: Café de Geere is een 'old school' eetcafé in de Langeviele in Middelburg. Je kunt er terecht voor koffie, thee, lunch, diner, bier, wijn en bitterballen. In het weekend voor swingende muziek van lokale DJ's of een toffe band.

Geschiedenis

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op: De_Geere/fotos.

• 

  Ansichtkaart Geere (met Maatje)

• 

  Het oude pand van de Geere aan de Lange Geere 7-9

• 

  Maatje van der Vliet (oud-eigenaresse)

Naamgeving

Een geer is een schuin toelopende vorm van percelen.

Eigenaars

• H. Step (1873-1896)
• C. Heuseveldt (1896-1900)
• K.A. Simons 1900-1925
• H.A. Verhulst (1925-1937)
• Izaak Joziasse - zijn vader Willem zat eerder in Tapperij Veersesingel.
• G. Pluijmers (1953-1959)
• Maarten van der Vliet (1959-1961)
• M. van der Vliet-Geense (1961-1983) - zij staat op de tweede foto
• Leo en Roos Peute (1983-2003)
• Michael Vierling en Willem Wisse 2003-2012
• Michael Vierling en Jolande Verchiere & dochter Myrthe 2012-2014
• Martin Verduin, Erika Verduin vanaf februari 2014

Bijzonderheden

• In 2012 zal Willem uittreden als compagnon. Jolande keert weer terug in de zaak.
• Op het adres K 376 zat eind 19e eeuw ook een logement, Tramzicht. Dat pand maakt nu deel uit van de uitbouw van de Geere.
• Henk Joziasse schrijft op Middelburg 1940:

"Ik heb een opmerking op het artikel in de pzc van zaterdag 28 november over het cafe bezoek van meester Piet advocaat van het volk. Volgens het artikel ging hij naar het volkscafe ´t Zinken Toogje in de Geere. Dit is volgens mij niet juist. ´t Zinken Toogje was in de Beddenwijkstraat. Als het cafe in de Geere bedoeld werd, dan was dat Cafe de Geere, welk toen gesitueerd was op de plaats van de huidige Rabobank in de Lange Geere ìngang achterzijde. De uitbater van het cafe in de Geere was toen Izaak Joziasse. Ikzelf ben in 1948 geboren in dat cafe geboren, want hij was mijn vader."
In 1936 staat koffiehuis De Vlaamsche Boer, gevestigdop het adres Lange Geere K 373, te koop - het pand wordt voor f 2300,- gekocht door J.J. Molhoek, timmerman te Middelburg.

Mooie verhalen

De man met de gouden plaat

De geschiedenis van café De Geere begint in de Lange Geere 9 en duurt tot heden voort in de Langeviele 51. Over deze geschiedenis had ik een gesprek met Corrie de Bree-Overwijk en haar echtgenoot, maar het was meer dan dat, meer een nostalgisch reisje langs de Middelburgse kroegen van weleer. Corrie heeft lang op het Vlissings Wagenplein gewoond en zij en haar man vertelden prachtige verhalen over het wilde uitgaansleven. Zij zaten rond sluitingstijd steevast voor het raam om te zien wat de nacht nu weer zou brengen. Er werd vaak gevochten, maar altijd met handen en voeten; nooit met wapens. Sommige mannen hadden ook last van losse handjes wanneer het hun vrouwen betrof - Corrie's vader wilde meer dan eens de trap af om ertussen te springen, maar haar moeder weerhield hem daar altijd van; met die jongens van het kamp moest je oppassen. Natuurlijk hebben ze iedereen gekend, Rinus van Hoepen van Dijkzicht en later De Postkoets, Aukje van der Wey van 't Hoekje, Gerrit Rinkel van Zeelandia (2) in de Winterstraat en Izaäk en Cornelia Platschorre van De Vriendschap (2) in de Teerpakhuizenstraat. De opvolger van de Platschorre's, Gillis Kieboom, was ook geen onbekende - Gillis vertrok in 1969, toen het pand aan de Teerpakhuizenstraat werd afgebroken, naar de Vlissingsestraat waar hij De Vriendschap begon. In dat pand had jarenlang Het Melkboerinnetje gezeten - de laatste eigenaren waren Bram en Lootje van der Weele. Corrie heeft 15 jaar in De Geere gewerkt, zowel in de Lange Geere - ze woonden nog een tijd naast het café - als in de Langeviele. Natuurlijk passeerden vele figuren de revue, maar de man met de gouden plaat was wel de meest intrigerende. Hij, een echte Amsterdammer, kwam niet uit de muziekindustrie, zat ook niet in de goudhandel; eigenlijk had hij een hekel aan werken. Hij vertelde tegen iedereen, en natuurlijk ook tegen de sociale dienst, dat hij ten gevolge van een ongeluk een gouden plaat in zijn rug had - de pijn die dat opleverde was niet werkzaam. Op een gegeven moment zou hij trouwen en intimi uit de Lange Geere, waaronder de De Bree's, waren thuis in de bovenwoning aldaar uitgenodigd. Aangezien het echtpaar op de trouwdag in het vuur van hun eerste echtelijke ruzie stoelen naar beneden smeet, werd van dat feestje maar afgezien.

Schoenlappersmaandag

De heer Pauw Koole weet enorm veel van het Middelburgse horecalandschap van voor en na de oorlog. Zijn vader David was van huis uit groente- en melkboer en hij had al vroeg oog voor de export. Hij ging met de aanstaande schoonvader van Pauw, de heer De Priester, eind jaren '20 met de mailboot vanuit Vlissingen naar Engeland om er jonge bloemkool te verkopen. Later begon David de Electrische Limonadefabriek Dé-Ko annex drankenhandel aan de Lange Viele. Dé-Ko had tevens het agentschap van Dommelsche Bieren wat leidde tot het aanschaffen van café's zodat omzet gegarandeerd was. De Geere was zo'n café en Pauw vertelde dat ze nog eens vast kwamen te zitten met een houten biervat van 80 liter (het grootste vat bevatte zelfs 92 liter) op de trap naar de kelder. In die tijd werd het bier naar de tapkraan gepompt middels koolzuurflessen - daarvoor gebeurde dat met de fietspomp, maar dat was voor Pauw zijn tijd. Hij kan prachtige anekdotes vertellen, zoals bijvoorbeeld het feit dat de koffie in het café van L.J. Beukert aan de Pottenmarkt nog op de ouderwetse manier werd gezet. Er stond namelijk een petroleumstel op de bar waarop een kan koffie die steeds opnieuw werd opgeschonken. Of over café Bellevue aan het Vlissings Wagenplein waar naast ruig volk ook kistjesmannen (marskramers) kind aan huis waren. De kistjesmannen waren dol op driekwart literflessen Dommelsch en zopen zich dan ook vaak drie slagen in de rondte. Het gezin Koole woonde destijds boven Dé-Ko in de Lange Viele en Pauw herinnert zich dat de maandag in de jaren '30 vaak een feestelijk karakter had. De maandag was in die dagen de vrije dag voor de schoenlappers en sommige verlofgangers dronken gewoontegetrouw samen de eerste consumpties bij Dingemanse in 't Sincken Tooghje in de Beddewijkstraat. Wanneer de sfeer goed was trok men zingend van de Beddewijkstraat via de lange Viele naar café De Geere om bij Izaak Joziasse de afdronk te genieten. Ik had nog nooit van de schoenlappersmaandag gehoord, maar Pauw Koole wel en ook het gezang van de schoenlappers staat hem nog helder bij.

Dé-Ko

• 

  Dommelsch Bokbier dat is bier!, december 1937

• 

  "De Grauwe Hengst"; oude jenever om van te steigeren, februari 1939

• 

  Maar grape en orange fruit kan natuurlijk ook, augustus 1939

• 

  Een vrachtauto van DéKo, jaar onbekend

Een mooi verhaal op een blog van Zeelandnet: Moe 'k voo' joe bloote bene betaole?
Ik heb het verhaal gelezen over het "oude café" De Geere. Dhr van der Vliet schrijft, dat zijn moeder het café heeft overgenomen van de Heer Pluijmers. Dat klopt inderdaad, maar ik wil iets verder terug gaan. Dhr. Pluijmers heeft het café overgenomen van Izaak Joziasse, mijn vader, Ik ben geboren boven dat café in 1948 en tijdens de oorlogsjaren was hij ook de uitbater. Henkjozias 26 feb 2011 15:16 (CET)

Externe links

• De Geere op Special Bite
• Finale WK 2010 in De Geere

Bronnen

Bron foto's: Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek en boek Hop en Gerst veredeld Knipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek.